Page 47 - kpiebook65017
P. 47
46 ประเด็นส�ำคัญที่พึงมีและควรแก้ไขตำมรัฐธรรมนูญแห่งรำชอำณำจักรไทย พุทธศักรำช 2560 :
การคลังสาธารณะ
3.1 หลักความยินยอมทางภาษีไม่ได้ถูกรับรองไว้ใน
รัฐธรรมนูญ
จากการศึกษาหลักความยินยอมทางภาษีซึ่งเป็นหลักกฎหมายพื้นฐานทางการ
คลังที่ส�าคัญในหัวข้อที่ 1 แล้วนั้น จะพบว่าความมุ่งหมายของหลักดังกล่าว คือ
การคุ้มครองสิทธิทางทรัพย์สินของประชาชนผู้เสียภาษีโดยการให้รัฐสภาในฐานะผู้แทน
ของประชาชนเป็นผู้ให้ความยินยอมหรือเห็นชอบกฎหมายภาษีที่จะให้อ�านาจกับฝ่าย
บริหารในการบังคับจัดเก็บภาษีจากประชาชน เมื่อเป็นหลักการพื้นฐานที่มีความส�าคัญ
หลายประเทศที่ปกครองในระบอบประชาธิปไตยจึงบัญญัติรับรองหลักความยินยอม
ทางภาษีไว้อย่างชัดเจนในรัฐธรรมนูญ เช่น รัฐธรรมนูญแห่งสหรัฐอเมริกา ค.ศ. 1789
หรือรัฐธรรมนูญแห่งสาธารณรัฐฝรั่งเศส ค.ศ. 1958 เป็นต้น แต่อย่างไรก็ดี รัฐธรรมนูญ
แห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2560 ไม่ได้บัญญัติรับรองหลักความยินยอมทาง
ภาษีไว้ในรัฐธรรมนูญแต่อย่างใด ในขณะที่รัฐธรรมนูญได้ก�าหนดหลักความยินยอมใน
การจ่ายเงินแผ่นดินไว้อย่างชัดเจนในมาตรา 141 วรรคแรก ความว่า “งบประมาณ
รายจ่ายของแผ่นดินให้ท�าเป็นพระราชบัญญัติ” ซึ่งส่งผลให้ฝ่ายบริหารไม่สามารถ
ออกพระราชก�าหนดว่าด้วยงบประมาณแผ่นดินเพื่อมาจัดสรรงบประมาณแผ่นดินได้
การจัดสรรงบประมานแผ่นดินจะต้องอยู่ในรูปของ “พระราชบัญญัติงบประมาณราย
จ่าย” เท่านั้น เพื่อให้รัฐสภาเป็นผู้ให้ความยินยอมในการใช้จ่ายงบประมาณแผ่นดิน
ผ่านกลไกของการพิจารณาและอนุมัติร่างพระราชบัญญัติงบประมาณรายจ่าย ทั้งนี้
มีข้อสังเกตว่ารัฐธรรมนูญของประเทศไทยที่ผ่านมาจนถึงปัจจุบันไม่เคยมีการบัญญัติ
รับรองหลักความยินยอมทางภาษีหรือหลักไม่มีภาษีโดยไม่มีผู้แทนโดยชัดแจ้ง
กล่าวคือ ไม่มีบทบัญญัติใดในรัฐธรรมนูญที่บัญญัติให้การจัดเก็บภาษีหรืออากรจะต้อง
ตราเป็นพระราชบัญญัติเช่นเดียวกับกรณีของบประมาณรายจ่ายแผ่นดิน
