Page 197 - kpiebook64013
P. 197
3. บทบาทและอ�านาจหน้าที่ในฐานะรัฐสภา
รัฐธรรมนูญแห่งสาธารณรัฐฟิลิปปินส์ ค.ศ. 1987 กำาหนด
ให้วุฒิสภามีบทบาทและอำานาจหน้าที่ในฐานะรัฐสภาหลายประการ
ด้วยกัน ทั้งในบทบาททางด้านการกลั่นกรองและการตรวจสอบโดยจะ
ดำาเนินงานร่วมกันกับสภาผู้แทนราษฎรในฐานะ “สภาคองเกรส” ตามที่
บัญญัติไว้ในรัฐธรรมนูญทั้งนี้ โดยที่ประธานาธิบดีไม่มีอำานาจในการยุบสภา
จึงไม่มีกรณีที่วุฒิสภาจะปฏิบัติหน้าที่ในกรณีที่สภาผู้แทนราษฎรถูกยุบ
แม้ประธานาธิบดีของฟิลิปปินส์จะมีอำานาจในการออกคำาสั่งทางบริหาร
ที่คล้ายคลึงกับการออกคำาสั่งทางบริหารของประธานาธิบดีสหรัฐอเมริกา
ก็ตาม แต่ในกรณีของประเทศฟิลิปปินส์นั้น ประธานาธิบดีสามารถกระทำา
ได้เฉพาะแต่ในภาวการณ์ออกกฎอัยการศึก และต้องได้รับความเห็นชอบ
จากสภาคองเกรส ซึ่งแตกต่างกับกรณีของสหรัฐอเมริกาที่ประธานาธิบดี
สามารถออกคำาสั่งทางบริหารได้ในลักษณะที่เป็นการกระทำาฝ่ายเดียว
นอกจากนี้ วุฒิสภายังมีบทบาทร่วมกันกับสภาผู้แทนราษฎร
ในกระบวนการแต่งตั้งตำาแหน่งระดับสูงที่ต้องกระทำาภายใต้กลไกของ
คณะกรรมาธิการแต่งตั้งที่มีองค์ประกอบจากสมาชิกของทั้งสองสภา
ที่มีส่วนในการควบคุมฝ่ายบริหารได้ในทางอ้อม เช่นเดียวกับอำานาจของ
วุฒิสภาสหรัฐอเมริกา และจากการศึกษาพบว่า บทบาทภายใต้กลไก
การแต่งตั้งบุคคลให้ดำารงตำาแหน่งของประธานาธิบดี โดยคณะกรรมาธิการ
แต่งตั้งนั้นกลับได้รับการยอมรับว่าเป็นบทบาทที่ทรงพลัง มีประสิทธิภาพ
และสามารถรักษาผลประโยชน์ของชาติได้เป็นอย่างดี
สำาหรับในกรณีการอนุมัติงบประมาณของฝ่ายบริหารนั้น
รัฐธรรมนูญแห่งสาธารณรัฐฟิลิปปินส์ ค.ศ. 1987 ก็ได้กำาหนดให้กระทำา
โดยสภาคองเกรสเช่นกัน โดยรัฐธรรมนูญแห่งสาธารณรัฐฟิลิปปินส์
197
