Page 44 - kpiebook62011
P. 44

40






                     เนื้อหาในส่วนนี้จะแบ่งปัญหาเกี่ยวกับกฎหมายว่าด้วยการเวนคืนอสังหาริมทรัพย์ออกเป็นสองส่วน

               ส่วนแรก กล่าวถึงปัญหาและอุปสรรคในการกำหนดและจ่ายเงินค่าทดแทนที่ทำให้ผู้มีสิทธิรับเงินค่าทดแทน
               ได้รับเงินค่าทดแทนที่ไม่เป็นธรรม และส่วนที่สอง กล่าวถึงปัญหาของรัฐในการนำอสังหาริมทรัพย์ที่เวนคืน

               ได้มาใช้ให้เกิดประโยชน์สูงสุด

               5.1 ปัญหาเกี่ยวกับค่าทดแทนที่ไม่เป็นธรรม



                     ปัญหาและอุปสรรคในการกำหนดและจ่ายเงินค่าทดแทนที่ทำให้ผู้มีสิทธิรับเงินค่าทดแทนได้รับ
               เงินค่าทดแทนที่ไม่เป็นธรรมนั้น มีสาเหตุจากพระราชบัญญัติว่าด้วยการเวนคืนอสังหาริมทรัพย์ พ.ศ. 2530

               มีบทบัญญัติบางมาตราที่ไม่เหมาะสม เป็นอุปสรรคในการกำหนดและจ่ายเงินค่าทดแทนของเจ้าหน้าที่ ทำให้
               ผู้ถูกเวนคืนได้รับค่าทดแทนที่ไม่เป็นธรรม ดังนี้

                    (1) การกำหนดโครงสร้างองค์กรที่ทำหน้าที่พิจารณากำหนดเงินค่าทดแทนตามมาตรา 9 และมาตรา 23

                        แห่งพระราชบัญญัติว่าด้วยการเวนคืนอสังหาริมทรัพย์ พ.ศ. 2530 ไม่เหมาะสม ขาดบุคคลที่มีความรู้
                        ความชำนาญด้านกฎหมายมาร่วมทำหน้าที่สำรวจทรัพย์สินและกำหนดเงินค่าทดแทน เป็นผลให้

                        การกำหนดเงินค่าทดแทนให้แก่ผู้มีสิทธิ์รับเงินค่าทดแทนไม่เป็นไปตามหลักเกณฑ์ที่กฎหมายกำหนด
                        และไม่มีประสิทธิภาพ

                    (2) บทบัญญัติมาตรา 21 วรรคหนึ่งแห่งพระราชบัญญัติว่าด้วยการเวนคืนอสังหาริมทรัพย์ พ.ศ. 2530

                        ว่าด้วยหลักเกณฑ์การกำหนดเงินค่าทดแทนซึ่งใช้ข้อความว่าการกำหนดเงินค่าทดแทนก็เพี่อให้เกิด
                        ความเป็นธรรมแก่ผู้ถูกเวนคืนและสังคมนั้น ทำให้เจ้าหน้าที่ของรัฐใช้ดุลพินิจกำหนดเงินค่าทดแทน

                        โดยคำนึงถึงผลประโยชน์ของรัฐและสังคมมากกว่าความเสียหายของผู้ถูกเวนคืน

                    (3) บทเฉพาะกาล มาตรา 36 แห่งพระราชบัญญัติว่าด้วยการเวนคืนอสังหาริมทรัพย์ พ.ศ. 2530 และ

                        บทเฉพาะกาลของกฎหมายจัดตั้งการทางพิเศษแห่งประเทศไทย และกฎหมายว่าด้วยทางหลวงตาม
                        ประกาศของคณะปฏิวัติฉบับที่ 290 ฯ และฉบับที่ 295 ฯ มีผลทำให้การกำหนดเงินค่าทดแทนให้แก่
                        ผู้ถูกเวนคืนตามพระราชกฤษฎีกาที่ออกตามกฎหมายเวนคืนซึ่งถูกยกเลิกไปแลัวไม่ได้รับความ

                        เป็นธรรม เพราะเจ้าหน้าที่ถือว่าการกำหนดราคาทรัพย์สินและเงินค่าทดแทนที่กำหนดไว้แล้วก่อน
                        วันที่พระราชบัญญัติว่าด้วยการเวนคืนอสังหาริมทรัพย์ พ.ศ. 2530 จะออกให้บังคับเป็นอันใช้ได้ตาม

                        บทเฉพาะกาลจึงมิได้มีการพิจารณากำหนดค่าทดแทนใหม่ ทำให้ผู้ถูกเวนคืนที่ได้รับเงินค่าทดแทน
                        ล่าช้าได้รับความไม่เป็นธรรม เพราะราคาค่าทดแทนที่ได้รับนั้นไม่สอดคล้องกับราคาที่ดินและทรัพย์
                        สินที่มีการเพิ่มขึ้นตามระยะเวลา ทั้งนี้ ในประเด็นดังกล่าวมีแนวคำพิพากษาตามสรุปในกรอบที่ 2-9

                        ดังต่อไปนี้















                                       พระราชบัญญัติว่าด้วยการเวนคืนอสังหาริมทรัพย์ พ.ศ. 2530
   39   40   41   42   43   44   45   46   47   48   49