Page 125 - kpiebook62008

๙๔

กรมสรรพากร อย่างไรก็ดี มีการตัดทอนข้อมูลบางส่วนที่ถูกห้ามมิให้เปิดเผยออกไป เหลือเพียงสาระสำคัญที่

เปิดเผยได้เท่านั้น

๓.๕.๓ การโต้แย้งคัดค้านการประเมินภาษี

๑๘๐. กระบวนการโต้แย้งคัดค้านการประเมินภาษีตามประมวลรัษฎากร ประมวลรัษฎากรเป็นกฎหมายแม่บท

ที่ให้อำนาจในการจัดเก็บภาษีสรรพากรแก่กรมสรรพากร โดยภาษีอากรที่จัดเป็นภาษีอากรประเมินนั้น ประมวล

รัษฎากรได้ให้ความหมายไว้ในมาตรา ๑๔ ซึ่งกำหนดไว้เพียงว่า ภาษีอากรประเมิน คือที่มีระบุไว้ในหมวดนั้น ๆ ว่า

เป็นภาษีอากรประเมิน ซึ่งอาจไม่ชัดเจนเท่าไรนัก อย่างไรก็ดี เมื่อพิจารณาหมวด ๒ วิธีการเกี่ยวแก่ภาษีอากร

ประเมินจะพึงเข้าใจได้ว่า ภาษีอากรประเมิน คือ ภาษีอากรที่กฎหมายกำหนดให้ผู้มีหน้าที่ต้องเสียภาษีอากร

ประเมินนั้น ประเมินตนเองและมีหน้าที่ยื่นแบบแสดงรายการเพื่อให้เห็นถึงเงินได้ของตน และสิทธิประโยชน์ทาง
ภาษีต่าง ๆ ที่ตนอาจได้รับ โดยเจ้าพนักงานประเมินมีอำนาจและหน้าที่ในการตรวจสอบความถูกต้องครบถ้วนของ

จำนวนภาษีที่ผู้มีหน้าที่เสียภาษีอากรประเมินนั้นพึงต้องชำระ หากเจ้าพนักงานประเมินมองว่าไม่ถูกต้อง เจ้า

พนักงานประเมินจะทำการประเมินเรียกเก็บภาษีพร้อมทั้งเบี้ยปรับ และเงินเพิ่มตามกฎหมาย แล้วส่งหนังสือแจ้ง

การประเมินให้ผู้เสียภาษีเพื่อดำเนินการเสียภาษีให้ถูกต้อง

๑๘๑. เมื่อได้รับหนังสือแจ้งการประเมินภาษีจากเจ้าพนักงานประเมินแล้ว หากผู้เสียภาษีอากรที่ถูกประเมินไม่

เห็นด้วยกับการประเมินภาษีเช่นว่านั้น กฎหมายเปิดช่องให้สิทธิแก่ผู้เสียภาษีอากรที่ถูกประเมินในการโต้แย้ง

คัดค้านการประเมินภาษีดังกล่าว โดยในลำดับแรก ให้ดำเนินการใช้สิทธิอุทธรณ์ต่อคณะกรรมการพิจารณาอุทธรณ์

ดังจะอธิบายต่อไปใน (๓.๕.๓.๑) การให้สิทธิอุทธรณ์ต่อคณะกรรมการพิจารณาอุทธรณ์ และหากผู้เสียภาษียังคงไม่

เห็นด้วยกับผลคำวินิจฉัยของคณะกรรมการพิจารณาอุทธรณ์อีก ผู้เสียภาษีอาจใช้สิทธิในการฟ้องร้องต่อศาลภาษี

อากรกลางได้ในลำดับต่อมา ดังจะอธิบายต่อไปใน (๓.๕.๓.๒) การให้สิทธิฟ้องร้องต่อศาล

๓.๕.๓.๑ การให้สิทธิอุทธรณ์ต่อคณะกรรมการพิจารณาอุทธรณ์

๑๘๒. ประมวลรัษฎากร หมวด ๒ วิธีการเกี่ยวแก่ภาษีอากรประเมิน ส่วน ๒ การอุทธรณ์ ได้บัญญัติเกี่ยวกับการ

ให้สิทธิผู้ถูกประเมินภาษีในการใช้สิทธิอุทธรณ์ภาษีอากร ซึ่งเป็นกระบวนการยุติธรรมที่ผู้ถูกประเมินภาษีสามารถ