Page 33 - b29256_Fulltext
P. 33

แพร่กระจายไปทั่วถึงทุกจังหวัด สอดคล้องกับนโยบายหลักอย่างการสร้างโรงพยาบาลให้ครบทุกจังหวัดที่ดำเนินการอยู่

            เช่นเดียวกันในช่วงดังกล่าว
                   แต่อย่างไรก็ตามต้องยอมรับว่าจนกระทั่งในสมัยรัชกาลที่ 7 เองในสยามมีแพทย์แผนปัจจุบันให้การดูแลรักษา

            คนไข้ทั้งภาครัฐและเอกชนน้อยมากถ้าเทียบกับประชากรขณะนั้นที่มีอยู่ราว 12 ล้านคน คาร์ล ซิมเมอร์แมนที่เข้ามา

            สำรวจใน พ.ศ. 2473-2474 ได้ให้ข้อมูลว่า “ในเวลานี้ประเทศสยามมีแพทย์เป็นจำนวนน้อย” แพทย์แผนปัจจุบันจะยิ่ง
            มีน้อยไปอีกในชนบท เขาให้ความเห็นว่าถ้ายังผลิตแพทย์แผนปัจจุบันแม้จะมีการปรับปรุงให้เป็นระดับปริญญาขึ้นแล้ว

            ที่ศิริราชแต่ก็ยังผลิตได้น้อยมาก มีอัตราการจบปีละประมาณ 20 คน หากสยามยังผลิตแพทย์ด้วยอัตราที่เป็นอยู่อาจจะ
            ต้องใช้เวลาอีก 400 ปีจึงจะผลิตแพทย์ได้สัดส่วนพอเหมาะกับจำนวนประชากรที่ต้องดูแลรักษา หรือจะผลิตเพิ่มอีกสอง

            สามเท่าก็ยังเห็นว่าต้องใช้เวลานนาน เขาเลยเสนอให้มีการผลิตแพทย์ชั้นรองที่ผลิตได้มากและเร็วจึงต้องเรียนน้อยจบ

            เร็วรักษาโรคทั่วไปเป็นหลักที่สำคัญต้องสามารถประจำในท้องที่ชนบทได้ สามารถทำธุรกิจขายยาและรักษาโรคด้วยการ
            คิดเงินเพื่อไม่ต้องอาศัยเงินเดือนจากรัฐบาลฝ่ายเดียว
                                                       67

                   งบประมาณ

                   ในสมัยรัชกาลที่ 7 พระบรมราโชบายด้านเศรษฐกิจนี้ส่งผลให้งบประมาณแผ่นดินของสยามเกินดุลมาโดย
            ตลอดรัชกาล (ยกเว้นปีพ.ศ. 2474 ซึ่งงบประมาณขาดดุล 3.98 ล้านบาท) มียอดเงินคงคลังที่ทวีขึ้นอย่างต่อเนื่อง และ

            ไม่ก่อหนี้สาธารณะขนาดใหญ่ให้เป็นภาระแก่รัชกาลต่อมา


                           ตารางที่ 2 แสดงงบประมาณรายรับ รายจ่ายและเงินคงคลังในสมัยรัชกาลที่ 7


                    ปี             รายรับ           รายจ่าย        เกิน/ขาดดุล        เงินคงคลัง

                                 (ล้านบาท)         (ล้านบาท)        (ล้านบาท)        (ล้านบาท)
                  2468                  92.71             94.65             -1.94            54.20

                  2469                 100.59            100.55            +0.04             57.68

                  2470                 117.44            112.13            +5.31             79.66
                  2471                 106.96            101.70            +5.26             82.60

                  2472                 108.12             98.62            +9.50             75.40

                  2473                  96.32             91.66            +4.66             67.55
                  2474                  78.95             82.90             -3.95            39.70

                  2475                  79.65             70.23            +9.42             54.43

                  2476                  83.73             73.67           +10.09             66.34
            ที่มา: ปรับปรุงจาก พอพันธ์ อุยยานนท์, เศรษฐกิจไทยสมัยรัชกาลที่ 7 รักษาเสถียรภาพ ปูพื้นฐานการพัฒนา (กรุงเทพฯ : โครงการ

            จัดพิมพ์คบไฟ, 2558), หน้า 60-62.


                   67  คาร์ล ซี. ซิมเมอร์แมน, การสำรวจเศรษฐกิจในชนบทแห่งสยาม, แปลโดย ซิม วีระไวทยะ, (กรุงเทพฯ : มูลนิธิโครงการตำรา

            มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 2525), หน้า 142-147.
                                                            32
   28   29   30   31   32   33   34   35   36   37   38