Page 90 - kpi22350
P. 90
ส่วนท้องถิ่นถือเป็นกันชนด่านแรกที่จะต้องตั้งรับกับการระบาดของไวรัส และขณะเดียวกันก็ต้องดูแลจัดการ
ชีวิตผู้คนที่หลากหลายในพื้นที่ไปพร้อมกัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งกลุ่มเปราะบางทางสังคม ไม่ว่าจะเป็นผู้ป่วย
ผู้พิการ คนชรา เด็กเยาวชน แรงงานข้ามชาติ รวมไปถึงกลุ่มคนอื่นๆ อีกมากมายที่จะต้องเร่งช่วยเหลือ
กลุ่มคนเหล่านี้ให้รอดพ้นจากวิกฤติทางด้านสาธารณสุข เศรษฐกิจ และสังคมไปพร้อมๆ กัน รายงานสถานการณ์
3). การจัดทำฐานข้อมูลในพื้นที่ : การจัดการวิกฤติขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นควรอยู่บนฐาน
การจัดการข้อมูลในพื้นที่ เพราะการจัดทำฐานข้อมูลอย่างเป็นระบบจะช่วยให้องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น
สามารถตัดสินใจแก้ไขปัญหาเฉพาะหน้าได้อย่างรอบคอบ ตัดสินใจออกนโยบายที่มีประสิทธิภาพ รู้ว่าจะต้อง
แก้ไขปัญหาในเรื่องใด และจะต้องเร่งช่วยเหลือคนกลุ่มใดในพื้นที่ก่อนเป็นอันดับแรก ในทางตรงกันข้าม
หากองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นไม่มีการจัดทำฐานข้อมูลในพื้นที่อย่างเป็นระบบ ก็จะส่งผลให้การแก้ปัญหา
ในภาวะวิกฤติเป็นไปอย่างผิดทิศผิดทาง ตัดสินใจล่าช้า และไม่สามารถวางแผนเพื่อแก้ปัญหาได้อย่างแม่นยำ
สุดท้ายแล้วย่อมหมายถึงความเสียหายที่จะเกิดขึ้นกับประชาชนในพื้นที่นั่นเอง
4). การพัฒนาคุณภาพชีวิตและสาธารณสุขชุมชน : ที่ผ่านมานั้นการจัดบริการสาธารณะของ
องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นส่วนใหญ่ มักมุ่งเน้นไปที่การพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานเป็นหลัก เช่น ถนน ประปา
ไฟฟ้า ขณะที่การพัฒนาคุณภาพชีวิตและระบบสาธารณสุขกลับมีสัดส่วนที่ไม่มากนัก ทำให้การจัดการชุมชน
ในสภาวะวิกฤติไม่มีความพร้อม ดังเช่น ในหลายพื้นที่เมื่อต้องเผชิญกับการระบาดของโควิด-19 ไม่สามารถ
รองรับจำนวนผู้ป่วยได้อย่างเพียงพอ ขาดอุปกรณ์ดูแลสาธารณสุขเบื้องต้น จนอาจก่อให้เกิดวิกฤติ
สาธารณสุขได้เช่นกัน ดังนั้นแล้วความท้าทายขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในอนาคตจะต้องหันมาให้
ความสำคัญกับนโยบายด้านสังคมให้มากขึ้น โดยการกำหนดทิศทางนโยบายและแผนพัฒนาท้องถิ่นที่มุ่งเน้น
การพัฒนาคุณภาพชีวิตของประชาชนและสาธารณสุขชุมชนเป็นสำคัญ
5). การจัดทำแผนพัฒนาเมืองเพื่อฟื้นตัวและรองรับวิกฤติในอนาคต : การแพร่ระบาดของ
โควิด-19 ได้เผยให้เราเห็นปัญหาที่ซุกซ่อนอยู่ในเมืองจำนวนมาก ไม่ว่าจะเป็นการสาธารณสุข การคมนาคม ส่วนที่ 1 บทสำรวจว่าด้วยบทบาทขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นกับการจัดการวิกฤติท่ามกลางการแพร่ระบาดของโควิด-19
ขนส่ง แรงงานนอกระบบ การบริหารจัดการเมือง และอื่นๆ อีกมากมายนับไม่ถ้วน ปัญหาเหล่านี้เป็นปัญหา
ที่กำลังเกิดขึ้นในเมืองท่ามกลางการแพร่ระบาดของโควิด-19 และต่างฝ่ายต่างก็พยายามแก้ปัญหาเฉพาะ
หน้ากันไป แต่คำถามสำคัญนับจากนี้ไปก็คือ เราจะฟื้นฟูเมืองหลังจากวิกฤติโควิดนี้อย่างไร? และในอนาคต
เราจะทำอย่างไรให้เมืองที่เราอาศัยอยู่นี้สามารถรับมือกับวิกฤติหรือความท้าทายใหม่ๆ ที่อาจจะเกิดขึ้นได้?
ดังนั้นแล้วการจัดทำแผนพัฒนาเมืองขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นจากนี้ไปจะต้องคำนึงถึงแผนการฟื้นตัว
ของเมืองจากภัยพิบัติทางสาธารณสุขและภัยพิบัติทางเศรษฐกิจ รวมถึงแผนการพัฒนาเมืองที่สามารถรองรับ
วิกฤติใหม่ๆ ในอนาคต ซึ่งแน่นอนว่าการออกแบบเมืองดังกล่าวนี้ต้องอาศัยกระบวนการมีส่วนร่วมของทุก
ภาคส่วนที่จะต้องมาร่วมกันคิดว่า เราจะวางแผนพัฒนาเมือง/ย่าน/ชุมชนท้องถิ่นของเราอย่างไรให้ประชาชน
ที่มีความหลากหลายทางอาชีพและสถานะทางสังคมสามารถอยู่รอดไปด้วยกัน
จากที่กล่าวมาทั้งหมดนี้นับเป็นความท้าทายครั้งใหญ่ของทุกภาคส่วนในสังคมที่จะต้องปรับเปลี่ยน
ปรับตัว และเรียนรู้ร่วมกันเพื่อจะทำให้สังคมไทยผ่านพ้นวิกฤติครั้งนี้ไปได้ และที่สำคัญกว่านั้นวิกฤติในครั้งนี้
จะเป็นบทเรียนให้กับทุกภาคส่วนในสังคม ไม่ว่าจะเป็นรัฐส่วนกลาง องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น
ภาคประชาชน ภาคเอกชน หรือองค์กรอื่นๆ จะต้องกลับมาทบทวนและร่วมกันออกแบบบ้านเมืองของเรา
ให้มีภูมิคุ้มกันสำหรับการรับมือกับภัยคุกคามต่างๆ ที่จะเกิดขึ้นต่อไปในอนาคต
สถาบันพระปกเกล้า 79
