Page 91 - kpi22350
P. 91

7. ข้อเสนอแนะ : ก้าวย่างต่อไปในอนาคต

            รายงานสถานการณ์   ทุกคนเห็นแล้วว่าความช่วยเหลือจากรัฐส่วนกลางมาถึงมือประชาชนล่าช้าเกินไป สังคมจึงตระหนักมากขึ้น
                          การแพร่ระบาดของโควิด-19 ในครั้งนี้จะทำให้ประเทศของเราไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป เพราะเมื่อเรา



                     ถึงเรื่องของการกระจายอำนาจ!! เพราะการกระจายอำนาจที่ดีจะทำให้พื้นที่หรือองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น
                     สามารถจัดการกับวิกฤติต่างๆ ที่เกิดขึ้นได้อย่างทันท่วงทีและมีประสิทธิภาพ ดังนั้นการสำรวจบทบาทของ
                     องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นกับการจัดการวิกฤติท่ามกลางการแพร่ระบาดของโควิด-19 ระลอกที่ 1 ในครั้งนี้

                     จึงขอนำเสนอทางออกสำหรับทุกภาคส่วนในสังคม เพื่อให้เราทุกคนได้ร่วมกันขบคิดและร่วมกันหาทางออก
                     ให้กับวิกฤติของประเทศไทยในครั้งนี้ไปด้วยกัน
            ส่วนที่ 1 บทสำรวจว่าด้วยบทบาทขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นกับการจัดการวิกฤติท่ามกลางการแพร่ระบาดของโควิด-19

                          1). การกระจายอำนาจสู่ท้องถิ่นให้มีอิสระมากขึ้น : ท่ามกลางสถานการณ์การแพร่ระบาดของ
                     โควิด-19 ระลอกที่ 1 นับเป็นความท้าทายขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นอย่างยิ่ง เพราะต้องดำเนินการ

                     แก้ปัญหาโรคระบาดในพื้นที่และตอบสนองความต้องการที่หลากหลายของประชาชน ภายใต้แนวทางและ
                     มาตรการจากรัฐส่วนกลางที่ใช้บังคับแบบเดียวกันในทุกพื้นที่ หากแต่แนวทางและมาตรการดังกล่าวได้
                     กระทำไปโดยปราศจากการเข้าใจถึงความหลากหลายของผู้คนและปัญหาในแต่ละพื้นที่ที่แตกต่างกันไป

                     นอกจากนี้การมอบอำนาจโดยรัฐส่วนกลางผ่านกระทรวงหรือกรมไปที่หน่วยงานระดับภูมิภาคหรือจังหวัด
                     โดยตรง ทำให้องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นซึ่งเป็นหน่วยงานในระดับพื้นที่ถูกกำกับดูแลโดยหน่วยงาน

                     ส่วนกลางและส่วนภูมิภาคอย่างเคร่งครัด ผลที่ตามอย่างเห็นได้ชัด นั่นก็คือ การไม่ตอบสนองต่อปัญหา
                     โรคระบาดในพื้นที่ได้อย่างคล่องตัวและทันท่วงที

                          ดังนั้นแล้วการจัดการวิกฤติท่ามกลางโรคระบาดเช่นนี้ รัฐส่วนกลางจะต้องกระจายอำนาจไปให้

                     หน่วยงานที่สามารถดูแลประชาชนในแต่ละพื้นที่ได้อย่างทั่วถึง ซึ่งหน่วยงานนั้นจะต้องมาจากความไว้วางใจ
                     จากประชาชนในพื้นที่และใกล้ชิดกับปัญหามากที่สุด นั่นก็คือ “องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น” โดยรัฐ

                     ส่วนกลางจะต้องให้อำนาจองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นสามารถดำเนินการคิดและตัดสินใจในเรื่องต่างๆ
                     ได้อย่างอิสระและคล่องตัว เช่น การให้อำนาจตัดสินใจแก้ปัญหาในพื้นที่ การลดลำดับขั้นตอนของ
                     กฎระเบียบให้น้อยลงและเพิ่มความยืดหยุ่นให้มากขึ้น รวมถึงลดการตรวจสอบหรือจับผิดองค์กรปกครอง

                     ส่วนท้องถิ่น นอกจากนี้การกระจายอำนาจไปสู่ท้องถิ่นและชุมชนไม่เพียงแต่จะทำให้รัฐสามารถจัดการ
                     กับวิกฤติในพื้นที่ได้แล้ว ยังช่วยให้เกิดกระบวนการตรวจสอบการทำงานของรัฐได้ง่ายขึ้น เพราะหาก

                     รัฐส่วนกลางยิ่งเพิ่มบทบาทขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นให้ดำเนินการเกี่ยวกับความเป็นอยู่ของประชาชน
                     มากเท่าใด ประชาชนก็จะยิ่งเห็นถึงความสำคัญของปัญหา รู้สึกถึงความเป็นเจ้าของพื้นที่ และสนใจติดตาม
                     ตรวจสอบการทำงานของหน่วยงานรัฐมากยิ่งขึ้น


                          2). การเปิดโอกาสให้พลเมืองเข้ามามีส่วนร่วม : การบริหารราชการในสภาวะวิกฤตินั้น
                     รัฐส่วนกลางไม่สามารถบริหารจัดการวิกฤติที่เกิดขึ้นได้เพียงฝ่ายเดียว แต่จะต้องเปิดโอกาสให้ทุกภาคส่วน

                     ในสังคมได้เข้ามามีส่วนร่วมตัดสินใจในแนวทางการดำเนินงานต่างๆ โดยรัฐส่วนกลางจะต้องปรับเปลี่ยน
                     แนวทางการบริหารจัดการเสียใหม่ไปสู่การเป็นรัฐที่มุ่งเน้นการมีส่วนร่วมของทุกภาคส่วนในสังคม
                     (Collaborative Governance) และสามารถทำงานร่วมกับเครือข่ายพลเมืองและองค์กรปกครอง

                     ส่วนท้องถิ่นได้




                 80   สถาบันพระปกเกล้า
   86   87   88   89   90   91   92   93   94   95   96