Page 235 - kpi21193
P. 235
จากสภาพดังกล่าวข้างต้นทำให้เกิดปัญหาบริการสาธารณะไม่ทั่วถึง ยังพบว่ามีข้อจำกัดด้าน
ศักยภาพของคน และระบบการจัดการที่ไม่เอื้อต่อการจัดบริการให้ทั่วถึงและครบทุกด้าน
“สมรรถนะองค์กร” กับการสร้างสรรค์นวัตกรรมท้องถิ่น
จัดบริการเฉพาะบางกลุ่มประชากร บางเรื่อง หรือไม่ทั่วถึงทุกพื้นที่ ทำให้ปัญหาต่างๆ ยังไม่ได้รับ
การแก้ไขให้หมดไป (องค์การบริหารส่วนตำบลดอนแก้ว, 2561) โดยเฉพาะอย่างยิ่งปัญหา
ด้านสาธารณสุข ซึ่งเป็นบริการสาธารณะพื้นฐานที่มีความจำเป็นกับคนทุกช่วงวัยที่อาศัยในพื้นที่
องค์การบริหารส่วนตำบลดอนแก้ว
ปัญหาการจัดการขยะถือว่าเป็นปัญหาที่องค์การบริหารส่วนตำบลดอนแก้วต้องเผชิญ
ในปี 2538 คือ เมื่อมีการยกฐานะสภาตำบลดอนแก้วเป็นองค์การบริหารส่วนตำบล
ดอนแก้ว ในช่วงแรก ประสบปัญหาขยะ กำจัดขยะไม่ถูกวิธี ไม่มีการคัดแยกขยะ การจัดการขยะ
เป็นหน้าที่ของทางองค์การบริหารส่วนตำบลที่ต้องดำเนินการจัดเก็บ ซึ่งการดำเนินการจัดการขยะ
ในช่วงเวลานั้นทางองค์การบริหารส่วนตำบลดอนแก้วได้จ้างบริษัทเอกชนมาเป็นผู้จัดเก็บ แต่ก็ยัง
ไม่สามารถดำเนินการได้อย่างทั่วถึงเพราะปริมาณขยะที่มีจำนวนเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องทำให้
ภาระค่าใช้จ่ายขององค์การบริหารส่วนตำบลดอนแก้วมีจำนวนสูงขึ้น ประกอบกับที่ทิ้งขยะของ
จังหวัดเชียงใหม่เริ่มถึงขีดจำกัดในการรองรับปริมาณขยะของจังหวัดเชียงใหม่ ดังนั้นทางองค์การ
บริหารส่วนตำบลดอนแก้วจึงจำเป็นต้องหาทางออก โดยการปรับเปลี่ยนทัศนคติหลักวิธีก่อเกิด
มลพิษจากขยะในชุมชน จึงเกิดการรวมกลุ่มร่วมกับองค์การบริหารส่วนตำบลดอนแก้ว สร้างเวที
การมีส่วนร่วมในชุมชนได้ แนวทางการคัดแยกขยะโดยชุมชน เริ่มนำร่องหมู่ที่ 7 บ้านสันเหมือง
จนจัดตั้งเป็นกองทุนขยะในหมู่บ้าน และได้รับรางวัลชุมชนถังขยะทองคำในปี 2544
แต่ถึงอย่างไรก็ตามสภาพของความเป็นพื้นที่กึ่งเมืองกึ่งชนบททำให้คนในชุมชนยังคง
ประกอบอาชีพเลี้ยงสุกรและในหมู่บ้านเดียวกันคนบางกลุ่มประกอบอาชีพรับจ้างทั่วไป
ส่วนที่ 2 กรณีศึกษา มาจากฟาร์มเลี้ยงสุกร องค์การบริหารส่วนตำบลดอนแก้ว จึงได้จัด เวที “ข่วงกำกึ๊ด” เพื่อแก้ไข
ในปี 2544 บ้านสบสา-หนองฟาน หมู่ที่ 9 ประสบปัญหากลิ่นเหม็น และแมลงวันที่มีสาเหตุ
ปัญหาร่วมกับชุมชน และผู้ประกอบการ จึงเกิดการจัดทำบ่อแก๊ส ชีวภาพจากมูลสุกรแจกจ่ายแก่
ชาวบ้าน ผลลัพธ์ที่เกิดขึ้น ทำให้องค์การบริหารส่วนตำบลดอนแก้วได้รับรางวัลพระปกเกล้า
ในปี 2545 และรางวัลองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นที่มีการบริหารจัดการที่ดีตามหลักธรรมาภิบาล
ในปี 2546 โดยการแก้ไขทั้งปัญหาหลักจากการมีส่วนร่วมของชุมชน ไม่ว่าจะเป็นการเสนอ
ทางออกร่วมกัน การลงมือทำร่วมกัน การประเมินผลร่วมกัน
ภายหลังจากปี 2546 องค์การบริหารส่วนตำบลดอนแก้วยังคงมีการพัฒนานวัตกรรม
เพื่อแก้ไขปัญหาที่เกิดขึ้นในชุมชนอย่างต่อเนื่องจนกระทั่งในปี 2552 ผู้บริหารตำบลดอนแก้ว
ได้ตระหนักถึงการกำหนดเป้าหมายในการพัฒนาอันจะนำไปสู่การสร้างนวัตกรรมเชิงรุกและ
22 สถาบันพระปกเกล้า
