Page 434 - kpi21190
P. 434
434
นอกจากนี้ข้อเสนอแนะของคณะกรรมาธิการยังเห็นสมควรให้กิจการพัฒนาเมืองดำเนินไป การปฏิรูประบบราชการให้เป็นไปตามแนวทางยุทธศาสตร์ชาติ 20 ปี แต่กระนั้นความไม่ไว้วางใจ
ในลักษณะของวิสาหกิจสังคม (Social Enterprise) ที่มุ่งเน้นการนำกำไรคืนสู่สังคม และ ต่อคนในท้องถิ่นจากราชการส่วนกลางก็ยังคงมีอยู่ การกระจายอำนาจหรือกระจายบทบาทภารกิจ
ควรปลอดจากการใช้อำนาจทางการเมืองเข้ามาชี้นำแทรกแซงการดำเนินงาน ซึ่งในทางปฏิบัติจริง บางอย่างมาให้ท้องถิ่นดำเนินการเองอย่างเต็มตัวจึงมีน้อย และทุกครั้งที่มีการทำรัฐประหารนั้น
จะเห็นได้ว่า ด้วยงบประมาณก่อตั้งบริษัทจำนวนมากจึงมิอาจเห็นคนในจังหวัดที่มีรายได้น้อย ทิศทางการกระจายอำนาจที่เคยสดใสและมีแนวโน้มจะดีขึ้นกลับสะดุดหยุดลง นโยบายการพัฒนา
เข้ามาถือหุ้นได้ หรืออาจมีเป็นพียงแค่พิธีกรรมบังหน้าเท่านั้น (วิทยาลัยการปกครองท้องถิ่น เมืองอัจฉริยะที่ประสบความสำเร็จในจังหวัดขอนแก่น ปัจจัยแห่งความสำเร็จนั้นส่วนหนึ่งก็มาจาก
มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 2560) การรวมตัวกันอย่างแข็งขันขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นทั้ง 6 แห่ง ได้แก่ องค์การบริหาร
ส่วนจังหวัดขอนแก่น เทศบาลตำบลในเมือง เทศบาลตำบลสำราญ เทศบาลตำบลเมืองเก่า
ในกรณีของการพัฒนาเมืองอัจฉริยะของเมืองขอนแก่น ถือกำเนิดจากการที่ในอดีตผู้นำ เทศบาลตำบลท่าพระ และเทศบาลตำบลเมืองศิลา
ในเมืองขอนแก่น สมาชิกสภาผู้แทนราษฎร นายกเทศมนตรี และเจ้าพ่อเป็นผู้ที่มีอิทธิพลบารมี
ในพื้นที่อย่างเช่น เสี่ยเล้ง ฉายามังกรแห่งอีสาน ที่มีอำนาจจากความร่ำรวยในธุรกิจหลากหลาย
ประเภท กลุ่มทุนท้องถิ่นหรือชนชั้นนำในท้องถิ่นเหล่านี้มองเรื่องการพัฒนาเมืองในอดีตเป็นเรื่อง
ไกลตัว และปล่อยไปตามการกำหนดนโยบายจากภาครัฐบาลอย่างเดิมเหมือนที่เคยเป็นมา
กลุ่มชนชั้นนำท้องถิ่นเหล่านี้มีสายสัมพันธ์อันดีต่อกันและการมีวัฒนธรรมแชร์โต๊ะจีน เพื่อรวมตัว
กันรับประทานอาหารโดยสลับหมุนเวียนเป็นเจ้าภาพทุกเดือน วัฒนธรรมเช่นนี้ส่งเสริมการสร้าง
ระบบการเป็นพันธมิตรในการต่อยอดทำธุรกิจ ซึ่งแตกต่างกับชนชั้นนำท้องถิ่นในที่อื่นๆ ที่มักจะ
ไม่มีความสัมพันธ์อันดีต่อกัน กลุ่มชนชั้นนำท้องถิ่นของขอนแก่น มีต้นทุนทางสังคมที่สะท้อน
ความเป็น “ภูมิภาคนิยม” นั่นคือ การศึกษาเล่าเรียนในสถาบันการศึกษาหลักในจังหวัดในระดับ
มัธยม อย่างโรงเรียนขอนแก่นวิทยายนและโรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยขอนแก่น ซึ่งถือเป็น
โรงเรียนชั้นนำในภูมิภาคในขณะนั้น กลุ่มชนชั้นนำเหล่านี้ส่วนมากเชื่อมั่นในมาตรฐานการศึกษา
ของจังหวัดและไม่จำเป็นต้องไปศึกษาต่อในกรุงเทพหรือแม้จะไปศึกษาต่อในกรุงเทพหรือ
ต่างประเทศ ในที่สุดก็ได้กลับมาทำงานด้านการพัฒนาเมืองขอนแก่นร่วมกันได้ (เพชรลัดดา
เพ็ชรภักดี, 2561)
ที่มา Smart Growth Thailand (2560)
นอกจากปัจจัยที่ทำให้การผลักดันนโยบายนี้ให้ได้รับความสนใจแล้ว ยังมีปัจจัยหนุนเสริม
สำคัญอีกประการหนึ่ง นั่นคือ ขอนแก่นเป็นจังหวัดที่ตั้งอยู่ในชัยภูมิที่ระเบียงเศรษฐกิจตะวันออก ภาพความสำเร็จของการเกิดขึ้นของนโยบายพัฒนาเมืองอัจฉริยะมาพร้อมกับความกังวล
– ตะวันตกผ่านด้วย (East–West Economic Corridor) การพัฒนาโครงการขนส่ง เช่น ของประชาชนต่อการเข้ามาแสวงหาผลประโยชน์จากนโยบายดังกล่าวของกลุ่มทุนท้องถิ่นและ
โครงการรถไฟความเร็วสูง โครงการพัฒนารถขนส่งสาธารณะรางเบา (LRT) เป็นต้น จึงถือเป็น นักการเมือง ดังจะเห็นได้จากกลุ่มนักธุรกิจ Khon Kaen Think Thank (KKTT) โดย ช.ทวี
โครงการแรก ๆ ที่ได้รับการผลักดันให้เกิดการทำจริง การผลักดันเหล่านี้ ประกอบด้วยชนชั้นนำ เปิดให้บริการรถประจำทางอัจฉริยะ (Smart Bus) ในขอนแก่นเป็นที่แรก ซึ่งในขณะนั้นจังหวัดอื่น
มากมาย เช่น กลุ่มหอการค้าจังหวัดขอนแก่น กลุ่ม Khon Kaen Think Thank (KKTT) ซึ่งเป็น ก็ยังมิได้มีการดำเนินการดังกล่าวแต่อย่างใด ซึ่งภาพความสำเร็จดังกล่าวถือเป็นสิ่งสำคัญที่นำไปสู่
กลุ่มนักธุรกิจรุ่นใหม่กว่า 20 คน ร่วมกันลงขันคนละ 10 ล้าน เพื่อต่อยอดการพัฒนาเมืองผ่าน การชนะการประมูลรถ ขสมก.ในกรุงเทพ หรือการไม่ไว้วางใจกลุ่มทุนนี้ที่เข้ามามีอิทธิพลต่อ
บริษัทขอนแก่นพัฒนาเมือง ดังเช่น สุรเดช ทวีแสงสกุลไทย ถือเป็นกลุ่มทุนธุรกิจต่อรถยนต์
การชี้นำตำแหน่งที่ตั้งของสถานี LRT เพื่อหวังในการลงทุนอสังหาริมทรัพย์ในนามของการอ้าง
บทความที่ผ่านการพิจารณา เพ็ชรภักดี, 2561) นโยบายพัฒนาเมืองอัจฉริยะ (เพชรลัดดา เพ็ชรภักดี, 2561)
กลุ่ม ช.ทวี คุณชาญณรงค์ บุริสตระกูล กลุ่มธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ เป็นต้น (เพชรลัดดา
ส่วนอีกกรณีตัวอย่างหนึ่ง คือ การกำหนดนโยบายเมืองอัจฉริยะของจังหวัดอุบลราชธานี
ภาพความสำเร็จของการผลักดันนโยบายนี้ให้เกิดขึ้นจริงในขอนแก่น ย่อมสร้างความหวังต่อ
มีการแถลงข่าวเปิดตัวบริษัท อุบลราชธานีพัฒนาเมือง จำกัด เมื่อปี 2561 ที่ผ่านมา และบริษัท
การผลักดันนโยบายนี้ให้เกิดขึ้นแก่จังหวัดอื่นๆ ด้วย แต่กระนั้นนโยบายนี้กลับถูกตั้งคำถามทั้งจาก
กำหนดเงื่อนไขหลักของผู้ปฏิบัติงาน คือ การปลอดการเมือง และคนทำงานต้องเป็นคนที่อาศัย
ภาคราชการและประชาชนในพื้นที่ สูตรความสำเร็จของจากขอนแก่นมิอาจนำมาปรับใช้กับ
โครงการขนาดใหญ่มากมาย เช่น uSME ขับเคลื่อนธุรกิจ SME สู่ระดับสากล uExpress ขยาย
จังหวัดอื่นๆ ที่มีปัจจัยทางด้านสังคม วัฒนธรรม เศรษฐกิจ และการเมืองที่แตกต่างกัน แม้จะมี หรือเกิด หรือทำงานที่อุบลราชธานี บริษัทกำหนดเป้าหมายจะขับเคลื่อนอุบลราชธานีด้วย
