Page 83 - kpi20889

บทที่ 4 การดําเนินงานของโรงเรียนโรงเรียนจีนในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระปกเกลาเจาอยูหัว 72

เหตุการณหนึ่งที่สําคัญคือ สหภาพแรงงานในเซี่ยงไฮภายใตการนําของพรรคคอมมิวนิสตจีน

ดําเนินการประทวงพรอมอาวุธตอตานขุนศึกในเดือนมีนาคม พ.ศ. 2470 (ค.ศ. 1927) และใหความสนับสนุน
ตอกองทัพของพรรคกกมินตั๋งที่กําลังจะมาถึงเซี่ยงไฮ เมื่อเจียงไคเช็คเขาเมืองเซี่ยงไฮได ก็ประกาศยกยอง

สหภาพแรงงาน แตในเดือนเมษายนปเดียวกัน เจียงไคเช็คกลับใชกําลังโจมตีสหภาพแรงงานและคนของพรรค

คอมมิวนิสตจีนจนเกิดการนองเลือดในเซี่ยงไฮ ดวยเหตุนี้ รัฐบาลของพรรคกกมินตั๋งที่อูฮั่นจึงสั่งปลดเจียงไค
เช็คออกจากตําแหนงผูบัญชาการกองทัพ เจียงไคเช็คที่มีกองทัพอยูในมือจึงออกไปตั้งรัฐบาลที่เมืองนานกิง

ภายหลังจากที่ถูกปลดจากตําแหนงเพียงวันเดียว แตตอมาไมนาน รัฐบาลที่อูฮั่นก็แยกทางกับพรรค

คอมมิวนิสตและกลับไปรวมกับรัฐบาลที่นานกิง เจียงไคเช็คไดตําแหนงผูบัญชาการกองทัพอีกครั้งหนึ่ง และ
รัฐบาลที่อูฮั่นก็ยุบลงในป พ.ศ. 2471 (ค.ศ. 1928)

ตอมาในปเดียวกัน เจียงไคเช็คยกทัพขึ้นไปเพื่อยึดเอาดินแดนทางภาคตะวันออกเฉียงเหนือจากขุนศึก

ญี่ปุนสงทัพของตนมายึดเมืองจี่หนาน เพื่อขัดขวางกองทัพของเจียงไคเช็ค ทั้งสองฝายปะทะกันอยางรุนแรง
ทหารญี่ปุนใชปนยิงทหารจีนและชาวบานลมตายหลายคน วันที่ 3 พฤษภาคม ทหารญี่ปุนบุกโจมตีฝายจีน

สังหารผูเจรจาพิเศษทางการทูตประจํามณฑลชานตงของรัฐบาลกกมินตั๋งและขาราชการอื่น ๆ รวม 17 คน

ปลนสะดมชาวบาน ขมขืนหญิงจีน เขนฆาชาวเมืองจี่หนานราว 5,000 คน เหตุการณนี้ถูกเรียกวา
“โศกนาฏกรรมจี่หนาน”

อยางไรก็ดี ในที่สุด เจียงไคเช็คก็สามารถปราบขุนศึกตาง ๆ และทําใหประเทศจีนเปนอันหนึ่งอัน

เดียวกันไดสําเร็จ (ในระดับหนึ่ง) ในป พ.ศ. 2471 (ค.ศ. 1928) และใหเมืองนานกิงเปนเมืองหลวง
แตกระนั้น เจียงไคเช็คก็ยังตองเผชิญปญหาความวุนวายตาง ๆ ภายในประเทศ ดังตอไปนี้

1. ปญหาจากขุนศึกที่ยังตกคางอยูบางกลุม ซึ่งแมจะแสดงวายอมใหความรวมมือกับรัฐบาลของเจียง

ไคเช็ค แตก็จะไมยอมใหรัฐบาลทําการใด ๆ ที่ตนตองเสียประโยชน
2. ปญหาความขัดแยงภายในพรรคกกมินตั๋ง สมาชิกพรรคบางคนประกาศตัวเปนปฏิปกษกับรัฐบาล

เจียงไคเช็ค เพราะไมเห็นดวยกับนโยบายของรัฐบาล

3. การปราบปรามพรรคคอมมิวนิสต หลังจากที่เจียงไคเช็คไดสังหารผูที่เปนสมาชิกพรรคคอมมิวนิสต
และสมาชิกพรรคกกมินตั๋งที่มีความคิดเอนเอียงไปทางคอมมิวนิสตเปนจํานวนมาก พวกเขาจึงหลบหนีไปตั้งมั่น

อยูที่ภูเขาจิ่งกัง ซึ่งเปนเขตรอยตอระหวางมณฑลหูหนานและมณฑลเจียงซี ในป พ.ศ. 2471 (ค.ศ. 1928) และ

3
จะเปนฐานที่มั่นในการทําสงครามปฏิวัติระยะยาว 2 เตรียมการตอสูดวยอาวุธ โดยยึดชาวนาเปนหลักกําลัง
สําคัญในการปฏิวัติ ตอมาไดมีการยายฐานที่มั่นไปอยูที่เมืองรุยจิน ในป พ.ศ. 2474 (ค.ศ. 1931) อยูบริเวณ

พรมแดนมณฑลเจียงซี และมณฑลฮกเกี้ยน

หลังจากนั้น พรรคคอมมิวนิสตจีนก็ทยอยสรางฐานที่มั่นจนมีมากกวา 10 แหง และตั้งกองทัพแดง
นับตั้งแตปลายป พ.ศ. 2473 (ค.ศ. 1930) เปนตนมา เจียงไคเช็คไดพยายามโจมตีฐานที่มั่นของพรรค

3 ทวีป วรดิลก, ประวัติศาสตรจีน, 924.