Page 158 - kpi20858
P. 158

115






                                  หม่อมเจ้าพิไลยเลขาทรงนิยมเคารพนับถือพระสติปัญญาสามารถของ สมเด็จเจ้า ฟ้าฯ
                            กรมพระยานริศรานุวัดติวงศ์  เป็นอย่างยิ่งและก็เป็นโอกาสที่ทรงเป็นหลานที่ทรงสนิทสนม

                            ได้เข้าใกล้ชิดมาตั้งแต่ยังเยาว์จึงสามารถทูลถามความรู้ต่างๆ  ที่สงสัยได้อยู่เสมอ  ทั้งด้วย
                            อ านาจแห่งความสนิทสนมนั้นเองที่ท าให้  สมเด็จเจ้าฟ้าฯ  กรมพระยานริศรานุวัดติวงศ์ไม่

                            ทรงเกรงใจ  ตรัสสอนอย่างละเอียดตรงๆ  และกริ้วโดยเปิดเผยในยามที่ทูลอะไรเขลาๆหรือ
                                                                                  196
                            นอกลู่นอกทาง โดยฉันท์ญาติผู้ใหญ่กับลูกหลาน หรือครูกับลูกศิษย์

                              อย่างไรก็ตาม ภายหลังจากการเปลี่ยนแปลงการปกครอง ท่านหญิงต้องตามเสด็จพระเจ้า

                       บรมวงศ์เธอ  กรมพระยาด ารงราชานุภาพไปต่างแดน  เป็นผลให้เกิดการติดต่อกันโดยการเขียน

                       จดหมาย  หนังสืออนุสรณ์ในงานพระราชทานเพลิงศพ  หม่อมเจ้าพิไลยเลขา  ดิศกุล  ซึ่งได้กล่าวถึง
                       เรื่องนี้ว่า


                                  จนเมื่อถึงพุทธศักราช ๒๔๗๖ หม่อมเจ้าพิไลยเลขาต้องตามเสด็จ สมเด็จกรมพระยา
                            ด ารงฯ เสด็จพ่อของท่านออกไปประทับอยู่ที่ปีนัง ถึงแม้ว่าท่านจะได้ทรงอ่าน “สาส์นสมเด็จ”

                            อยู่ทุกสัปดาห์และได้มีจดหมายไปมาติดต่อคุยกับพี่น้องอยู่เสมอก็ตาม  ก็ยังทรงอาลัยอาวรณ์

                            การถูกทักท้วงถูกติถูกกริ้วอยู่ไม่วาย  จึงทรงปรารภทูลมาถึงความรู้สึกข้อนี้  สมเด็จกรมพระ
                            ยานริศฯ ตรัสตอบข้อนี้ไม่ยากเลย อยากรู้อะไรก็ให้เขียนหนังสือมาหาอาว์ ก็จะเขียนอธิบาย

                            ไปให้  การติดต่อทางลายพระหัตถ์ถึงหม่อมเจ้าพิไลยเลขาจึงเกิดขึ้น  และยุติลงเมื่อสมเด็จฯ

                                                                    197
                            กรมพระยาด ารง เสด็จมาประทับอยู่ในกรุงเทพฯ...
                              ความผูกพันนี้สะท้อนให้เห็นจากจดหมายลายพระหัตถ์ระหว่างทั้งสองพระองค์  ที่ทรง

                       สอบถาม  และแสดงความเห็นเกี่ยวกับสนุทรียะทางศิลปะ  ซึ่งเป็นสิ่งที่ทั้งสองพระองค์พอพระทัย
                       อย่างต่อเนื่อง อาทิ จดหมายลงวันที่ ๓ มกราคม ๒๔๗๖ ความว่า “อาว์เหนรูปโฆษณาเป็นคนขี่ม้า

                       แข่ง ดีเหลือเกิน คิดถึงอยู่พิลัยจึ่งตัดส่งมาให้ รูปคนเล่นฟุตบอลด้วยเหนเปนเขียนดีเหลือเกิน คิดว่า

                       คงวาดเส้นบนโฟโตกราฟ  ไม่ฉะนั้นก็ไม่น่าจะวาดขึ้นได้ดีถึงเพียงนั้น”   ข้อความข้างต้นแสดงให้
                                                                                 198
                       เห็นถึงความระลึกถึงในสิ่งที่มีความสนพระทัยร่วมกัน นอกจากนี้หม่อมเจ้าหญิงพิไลยเลขา ได้ทรง

                       สอบถามถึงสิ่งที่สงสัยและใคร่รู้กับสมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ  เจ้าฟ้ากรมพระยานริศรานุวัดติวงศ์
                       อยู่เสมอๆ  ซึ่งสมเด็จอาไม่เพียงทรงสั่งสอน  แนะกลวิธีทางการสร้างสรรค์เท่านั้น  ยังทรงสั่งสอนให้





                           196  อนุสรณ์ในงานพระราชทานเพลิงศพ หม่อมเจ้าพิไลยเลขา ดิศกุล, ไม่ปรากฏเลขหน้า.

                           197  เรื่องเดียวกัน.
                           198  หม่อมเจ้าพิไลยเลขา ดิศกุล พิมพ์เนื่องในวันประสูติครบ ๖ รอบ ๘ สิงหาคม ๒๕๑๒ (พระนคร: วัชรินทร์
                       การพิมพ์, 2512), 5.
   153   154   155   156   157   158   159   160   161   162   163