Page 156 - kpi20858
P. 156

113






                                                               186
                       ตาม  ภายหลังเห็นว่าสนุกดีก็เลยวาดมาเรื่อยๆ”   จากความสนพระทัยท าให้ทรงสร้างผลงานจิต
                       กรรมอันทรงคุณค่าไว้จ านวนหนึ่ง  จากการศึกษาผลงานในเบื้องต้นพบว่าท่านหญิงเป็นศิลปินผู้มี

                       ความสามารถด้านจิตรกรรมแบบตะวันตก  มีเนื้อหาที่เกี่ยวข้องกับภาพเหมือนบุคคล  ภาพทิวทัศน์

                       ภาพสัตว์ และภาพหุ่นนิ่ง ทั้งเรื่องราว ตลอดจนกลวิธี และรูปแบบของการสร้างสรรค์นั้น เป็นไปตาม

                       แบบแผนของการสร้างสรรค์อย่างตะวันตกโดยแท้ ซึ่ง สิทธิธรรม โรหิตะสุข ได้แบ่งผลงานของหม่อม
                       เจ้าหญิงพิไลยเลขา  ออกเป็น  4  ประเภท  คือ  ภาพสถาปัตยกรรมและพระพุทธรูปเพื่อการศึกษา,

                                                                                     187
                       ภาพหุ่นนิ่ง (Still life) ภาพทิวทัศน์ (Landscape) และภาพบุคคลหรือสัตว์

                              ผลงานชิ้นส าคัญของ  หม่อมเจ้าหญิงพิไลยเลขา  ดิศกุล  คือ  ผลงานชื่อ  “หม่อมเจ้าพิไลย
                       เลขา ดิศดุล”  สร้างเมื่อปี พ.ศ.2476 ทว่าหนังสือชื่อ “จิตรกรไทยสมัครเล่น: ผู้ควรแก่การยกย่อง”

                       ตีพิมพ์ชื่อของผลงานว่า “ท่านหญิงพิไลยเลขากับดอกไม้สีขาว” ผลงานชิ้นนี้ท่านหญิงทรงวาดภาพ

                       เหมือนพระองค์เอง ผ่านการมองภาพสะท้อนทางกระจกเงา ดังที่ค าอธิบายปกในหนังสือ อนุสรณ์

                       ในงานพระราชทานเพลิงศพ หม่อมเจ้าพิไลยเลขา ดิศกุล ได้กล่าวว่า “ภาพเหมือนที่เขียนตัวเอง คือ

                                                                                     188
                       หม่อมเจ้าพิไลยเลขา ดิศกุล ทรงเขียนพระองค์เองจากกระจกด้วยสีน ้ามัน”  สอดคล้องกับ ประยูร
                       อุลุชาฎะ  ที่กล่าวถึงว่า  “ภาพนี้ท่านหญิงเขียนพระองค์ท่านเองจากกระจก  เป็นภาพเหมือนตนเอง

                       (self-portrait)  ของท่านหญิงพิไลยเลขากับดอกไม้สีขาว  เป็นผลงานที่ยิ่งใหญ่ของท่านหญิงผู้เป็น

                                                              189
                       จิตรกรสมัครเล่นอันมีผลงานวิเศษในเชิงศิลปะ
                              แม้ว่าข้อความข้างต้นได้กล่าวว่า ท่านหญิงเป็นจิตรกรสมัครเล่นนั้น ซึ่งอาจสืบเนื่องมาจาก

                                                                                       190
                       การที่หม่อมเจ้าหญิงพิไลยเลขา  ดิศกุล  ทรงสร้างงานศิลปะเป็นงานอดิเรก   อีกทั้งไม่ได้ส าเร็จ
                       การศึกษาศิลปะจากสถาบันใด  ทว่าเมื่อพิจารณาถึงความมุ่งมั่นและเพียรพยายามของท่านหญิง

                       แล้ว กลับพบว่าท่านหญิงได้ทรงศึกษาหาความรู้เมื่อมีโอกาส และสร้างสรรค์ทางศิลปะอย่างจริงจัง
                       ถึงกับมีสตูดิโอเพื่อสร้างงานศิลปะโดยเฉพาะ ดังที่ปรากฏในบทความ ซึ่งตีพิมพ์เพื่อเป็นอนุสรณ์ใน

                       งานพระราชทานเพลิงศพ หม่อมเจ้าพิไลยเลขา ดิศกุล ความว่า “ท่านภูมิพระทัยในห้องสตูดิโอของ



                           186  เรื่องเดียวกัน, 170.
                           187   สิทธิธรรม  โรหิตะสุข,  “หม่อมเจ้าหญิงพิไลยเลขา  ดิศกุล  กับผลงานศิลปะสมัยใหม่ในประเทศไทย,”  วารสาร

                       อักษรศาสตร์, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 45, 1, (มกราคม - มิถุนายน 2559), 276.
                           188  อนุสรณ์ในงานพระราชทานเพลิงศพ หม่อมเจ้าพิไลยเลขา ดิศกุล (กรุงเทพฯ: บัณฑิตการพิมพ์, 2528), ไม่
                       ปรากฏเลขหน้า.

                           189  ประยูร อุลุชาฎะ, จิตรกรไทยสมัครเล่น: ผู้ควรแก่การยกย่อง (กรุงเทพฯ: เมืองโบราณ, 2539), 23.
                           190   พิพิธภัณฑ์สถานแห่งชาติ  หอศิลป์ ,  ๕  ศิลปิ นสตรี  กับบทบาทการสร้างสรรค์งานทัศนศิลป์ ของไทย
                       (กรุงเทพ: ภาพพิมพ์, 2562), 8.
   151   152   153   154   155   156   157   158   159   160   161