Page 39 - kpi19839
P. 39

“บทบาทของผู้สูงอายุในการพัฒนาภูมิปัญญาท้องถิ่นตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง ต าบลโคกมั่งงอย
                       อ าเภอคอนสวรรค์  จังหวัดชัยภูมิ”  โดย  อ.โชติกา  สิงหาเทพ  อ.ธนิกานต์  ศรีจันทร์  อ.เสาวนีย์  จันทสังข์




                                 เพาะเห็ดฟางข้าวและเศษวัสดุเหลือใช้ในไร่นา
                                 ปลูกไม้ผลสวนหลังบ้านและไม้ใช้สอย

                                 ปลูกพืชสมุนไพร ช่วยส่งเสริมสุขภาพอนามัย

                                 เลี้ยงปลาในร่องสวน ในนาข้าวและสระน้ า เพื่อเป็นอาหารโปรตีนและรายได้เสริม
                                 เลี้ยงไก่พื้นเมืองและไก่ไข่ ประมาณ 10-15 ตัว เพื่อเป็นอาหารครอบครัว โดยใช้

              ข้าวเปลือก ร า ปลายข้าวจากการท านา ข้าวโพดเลี้ยงสัตว์จากพืชไร่ เศษพืชผักจากการปลูกผัก
                                 ท าก๊าซชีวภาพจากมูลสุกร หรือวัว เพื่อใช้เป็นพลังงาน ในครัวเรือน

                                 ท าสารสกัดชีวภาพ จากเศษพืช ผัก ผลไม้ และพืชสมุนไพรใช้ในไร่นา


                         สรุปได้ว่า  ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงถือเป็นการสร้างภูมิคุ้มกันให้แก่ครอบครัว ชุมชน สังคม
              และประเทศชาติ ด้วยวิถีการพัฒนาที่อยู่บนพื้นฐานของวิถีชีวิตคนไทย เพื่อสร้างความเข้มแข็งในการ

              พึ่งตนเองของสังคม และสร้างความสมดุลทุกภาคส่วน โดยให้ความส าคัญกับการน าทุนสังคม ทุนทรัพยากร
              ธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม มาใช้ประโยชน์บูรณาการเกื้อกูลกัน และส่งเสริมศักยภาพของชุมชน สังคม

              ให้แข็งแกร่ง โดยใช้ความรอบรู้ ที่อยู่บนหลักความพอประมาณ ความมีเหตุผล และมีระบบภูมิคุ้มกัน น าไปสู่
              การพัฒนาที่ยั่งยืนต่อไป



              2.5  แนวคิดภูมิปัญญาท้องถิ่น

                     2.5.1 ความหมายของภูมิปัญญา

                         ภูมิปัญญาท้องถิ่น (local wisdom) หรือภูมิปัญญาชาวบ้าน (popular wisdom)  เป็นค าที่

              รู้จักกันมานานและเป็นค าที่มีความหมายลึกซึ้งหลากหลายแง่มุม จากการศึกษาความหมายภูมิปัญญาได้มี
              นักวิชาการหลายท่านได้ให้ความหมายไว้ดังนี้


                         เสรี  พงศ์พิศ (2545 อ้างถึงใน ปราณี ตันตยานุบุตร, 2551 : 3)  ให้ความหมายไว้ว่า  ภูมิปัญญา
              ไทย  หมายถึง องค์ความรู้ในด้านต่างๆ ของการด ารงชีวิตของคนไทยที่เกิดจากการสะสมประสบการณ์
              ทั้งทางตรงและทางอ้อม ประกอบกับแนวความคิด วิเคราะห์ ในการแก้ปัญหาต่างๆ ของตนเอง จนเกิดการ

              หลอมรวมเป็นแนวคิดในการแก้ไขปัญหาที่เป็นลักษณะของตนเองที่สามารถพัฒนาความรู้ดังกล่าวมา

              ประยุกต์ใช้ให้เหมาะสมกับกาลสมัยในการแก้ปัญหาของการด ารงชีวิต

                         วันเพ็ญ  พวงพันธ์บุตร (2542 : 108)   ได้ให้ความหมายของภูมิปัญญาว่า หมายถึง  องค์ความรู้
              ทั้งหลายที่มีการสั่งสมและถ่ายทอดสืบต่อกันมาของชาติไทย โดยการคิดค้นปรับเปลี่ยนผสมผสานกับความรู้

              ใหม่ และพัฒนาให้เหมาะสมเพื่อพัฒนาคุณภาพชีวิต มีความเป็นเอกลักษณ์ของตนเอง

                         กระทรวงศึกษาธิการ (2539 อ้างถึงใน ยศพร บันเทิงสุข, 2556 : 16)  ได้ให้ความหมายของ

              ภูมิปัญญาท้องถิ่น คือ ความรู้ที่เกิดจากประสบการณ์ในชีวิตของคนเราผ่านกระบวนการศึกษา สังเกตคิด
              วิเคราะห์จนเกิดปัญญา และตกผลึกมาเป็นองค์ความรู้ที่ประกอบกันขึ้นมาจากความรู้เฉพาะหลายๆ เรื่อง





                                                         38
   34   35   36   37   38   39   40   41   42   43   44