Page 34 - kpi19839
P. 34
“บทบาทของผู้สูงอายุในการพัฒนาภูมิปัญญาท้องถิ่นตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง ต าบลโคกมั่งงอย
อ าเภอคอนสวรรค์ จังหวัดชัยภูมิ” โดย อ.โชติกา สิงหาเทพ อ.ธนิกานต์ ศรีจันทร์ อ.เสาวนีย์ จันทสังข์
3) พึ่งตนเองได้ทางเทคโนโลยี ควรส่งเสริมให้มีการศึกษา ทดลอง ทดสอบ เพื่อให้ได้มาซึ่ง
เทคโนโลยีใหม่ๆ ที่สอดคล้องกับสภาพภูมิประเทศและสังคมไทย และสิ่งส าคัญสามารถน าไปใช้ปฏิบัติได้
อย่างเหมาะสม
4) พึ่งตนเองได้ในทางเศรษฐกิจ หมายถึง สามารถอยู่ได้ด้วยตนเองในระดับเบื้องต้น กล่าวคือ
แม้ไม่มีเงินก็ยังมีข้าว ปลา ผัก ผลไม้ ในท้องถิ่นของตนเองเพื่อการยังชีพ และสามารถน าไปสู่การพัฒนา
เศรษฐกิจของประเทศในระดับมหภาคต่อไปได้
สมพร เทพสิทธา (2550 : 14-15) ได้กล่าวถึงปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง เป็นปรัชญาที่
พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ได้พระราชทานพระราชด ารัสเกี่ยวกับการพออยู่พอกิน ซึ่งเป็นเรื่องของ
เศรษฐกิจพอเพียงใน พ.ศ.2517 ในขณะนั้นเศรษฐกิจของไทยก าลังเฟื่องฟู เรื่องเศรษฐกิจพอเพียงจึงไม่ได้รับ
ความสนใจจากทางราชการและประชาชนเท่าที่ควร ในกลางปี 2540 ประเทศไทยต้องประสบภาวะวิกฤต
ทางเศรษฐกิจ และการเงินอย่างรุนแรง ในวันที่ 4 ธันวาคม 2540 พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวได้มีพระราช
ด ารัสเกี่ยวกับเศรษฐกิจพอเพียง โดยรับสั่งมีข้อความตอนหนึ่งว่า
“การจะเป็นเสือนั้นไม่ส าคัญ ส าคัญที่เราพออยู่พอกินและมีเศรษฐกิจการเป็นอยู่
แบบพอมีพอกิน” และ
“คนเราถ้าพอในความต้องการก็มีความโลภน้อย เมื่อมีความโลภน้อยก็เบียดเบียน
คนอื่นน้อย”
จากพระราชด ารัสในวันที่ 4 ธันวาคม 2540 ท าให้ทางราชการ ธุรกิจเอกชนและ
ประชนมีความสนใจในปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงตามแนวพระราชด าริอย่างกว้างขวาง
นอกจากนี้ หลังจากเกิดวิกฤตเศรษฐกิจในปี พ.ศ.2540 ได้มีหลายหน่วยงานน้อมน าแนวคิด
เศรษฐกิจพอเพียงมาใช้เป็นแนวทางในการก าหนดนโยบายและการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคม โดยได้เชิญ
ผู้ทรงคุณวุฒิในทางเศรษฐกิจ และสาขาอื่นๆ มาร่วมกันประมวลและกลั่นกรองพระราชด ารัสเรื่องเศรษฐกิจ
พอเพียงและขอพระราชทานพระบรมราชานุญาตน าไปเผยแพร่ เพื่อเป็นแนวทางปฏิบัติต่อไป พระบาทสมเด็จ
พระเจ้าอยู่หัวได้ทรงพระกรุณาปรับปรุงแก้ไขมีข้อความดังต่อไปนี้
“เศรษฐกิจพอเพียงเป็นปรัชญาชี้ถึงแนวทางการด ารงอยู่และปฏิบัติตนของ
ประชาชนในทุกระดับ ตั้งแต่ระดับครอบครัว ระดับชุมชนจนถึงระดับรัฐ ทั้งในการพัฒนา
และบริหารประเทศให้ด าเนินไปทางสายกลาง โดยเฉพาะการพัฒนาเศรษฐกิจเพื่อให้ก้าว
ทันต่อยุคโลกาภิวัตน์ ความพอเพียง หมายถึง ความพอประมาณ ความมีเหตุผล รวมถึง
ความจ าเป็นที่จะต้องมีระบบภูมิคุ้มกันในตัวดีพอสมควรต่อการมีผลกระทบใดๆ อันเกิด
จากการเปลี่ยนแปลงทั้งภายนอกและภายใน ทั้งนี้จะต้องอาศัยความรอบรู้ ความรอบคอบ
และความระมัดระวังอย่างยิ่งในการน าวิชาต่างๆ มาใช้ในการวางแผนและการด าเนิน
33
