Page 30 - kpi18630
P. 30
áÁ‹Á´ã¹«ÍÂ
ªÁÑÂÀà áʧ¡ÃШ‹Ò§
มเพิ่งย้ายเข้ามาอยู่ในหมู่บ้านแห่งนี้ครับ เพราะพ่อย้ายงาน ผมก็เลยต้องย้าย
ผ โรงเรียนทั้งที่ไม่อยากย้ายเพราะเพื่อนๆ ก็สนิทกันดีแล้ว ผมเรียนแค่ชั้น ป.๔
เองครับ ไม่อยากย้ายเลยเพราะคิดถึงเพื่อน แต่พ่อบอกว่า เดี๋ยวก็ได้เพื่อนใหม่ไปเอง
อย่าพูดมาก ผมก็เลยต้องหุบปากครับ เพราะพ่อผมเป็นใหญ่ในบ้าน พ่อพูดค�าไหน
ก็ต้องค�านั้น ผมมีน้องสาวอีกคนหนึ่งอยู่ ป.๑ แหมเราสองคนหน้าตาไปกันคนละทิศ
ละทางจนแทบจะพูดได้ว่า เราไม่น่าจะเป็นลูกพ่อเดียวกันได้เลย อย่าว่าแต่พ่อเลย
แม้แต่แม่ ก็น่าจะไม่แม้แต่จะแม่เดียวกัน พ่อบอกสั้นๆ ว่า อย่าเรื่องมาก แกสองคน
ฉันเก็บมาจากข้างถนน แม่ได้ยินเข้าก็จุปากแล้วว่า “ไม่ใช่ ไม่ใช่ข้างถนน...แม่ไปขอ
หนูมาจากโรงพยาบาล” ผมละรักแม่ผมที่สุดเลยครับ เพราะแม่พูดตรงไปตรงมา ผม
ยังแอบได้ยินแม่พูดกับพ่อว่า จ�าไม่ได้หรือว่าคนกระทรวงพัฒนาสังคมเขาบอกว่า
อย่างไร เขาบอกว่าให้พูดความจริงเสียตั้งแต่แรกๆ ไม่ต้องปิดบังอะไรทั้งนั้น
ผมก็เลยไม่ว่าอะไรหรอกครับที่ผมได้เป็นแค่ลูกบุญธรรม เพราะพ่อกับแม่
เขาก็ไม่มีลูกของเขาเองเลย แม่กระซิบบอกผมว่า เพราะแม่ตัดมดลูกไปตั้งแต่ยังสาว
ผมก็ฟังไปอย่างนั้นเองครับ ก็ผมไม่รู้จักมดลูกอะไรนี่เลย
29
ʶҺѹ¾Ãл¡à¡ÅŒÒ
01-288 Power of Thai People_Edit.indd 29 21/3/2561 BE 10:00
