Page 280 - kpi18630
P. 280
ชายพิการหยุดยืนอยู่ข้างๆ เด็กหนุ่มนักศึกษาพอดิบพอดี เก้าอี้นั่งตรงหน้า
ชายพิการไม่มีใครสมควรลุกจากที่นั่งมากไปกว่าหนุ่มนักศึกษาอีกแล้ว นั่นเพราะ
อีกสามคนคือผู้หญิง เด็ก และคนชรา ทว่าเด็กหนุ่มยังคงท�าเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ผมเห็นเขาเปิดแอปพลิเคชันสนทนาบางตัวแล้วจิ้มนิ้วรัวเร็วพิมพ์ข้อความโต้ตอบกับ
ใครบางคน บางขณะเขาถึงกับหัวเราะออกมาเบาๆ ด้วยซ�้า ชายขาด้วนไม่ได้พูดอะไร
ไม่ใครพูดอะไร ผมเองได้แต่จับจ้องมองดูว่าเด็กหนุ่มผู้นี้จะนั่งเล่นสมาร์ตโฟนไม่รู้
ร้อนรู้หนาวต่อไปได้อีกนานแค่ไหน
หรือมีเพียงผมที่รู้สึกอึดอัดกับสถานการณ์เช่นนี้ ส่วนเขาไม่รู้สึกรู้สาอะไรเลย
อาจเพราะผมมองโลกด้วยสายตาของคนรุ่นเก่าเกินไปก็เป็นได้ แต่มันเป็น
ความจริงที่ว่าเด็กรุ่นใหม่สมัยนี้ขาดจิตส�านึกร่วมทางสังคม เด็กวัยรุ่นส่วนใหญ่สน
อกสนใจแต่เรื่องของตัวเอง หรือไม่ก็เอาแต่ท�าเรื่องไร้สาระไปวันๆ ไม่น�าพาแต่อย่าง
ใดว่าเกิดอะไรขึ้นกับประเทศชาติหรือสังคมส่วนรวมบ้าง บ้านเมืองจะพินาศย่อยยับ
หรือเดินหน้าไปผิดทิศผิดทางอย่างไรไม่จ�าเป็นต้องส�าเหนียกสนใจ เด็กสาวพากัน
ถ่ายรูปตัวเองเปิดเปลือยเนื้อหนังโพสต์โชว์ในโลกสังคมเสมือนอันเปล่ากลวง
เด็กหนุ่มโพสต์อวดโอ่รถหรูคันใหม่หรือข้าวของเครื่องใช้ราคาแพงระยับ ที่น่าสมเพช
กว่านั้นคือเด็กรุ่นใหม่มากมายก่ายกองพากันมองว่าพวกเดนคุกเดนตะรางสักยันต์
ลายพร้อยเต็มร่างคือแบบอย่างที่ควรเอาเยี่ยง
คนหนุ่มคนสาวสมัยนี้ไม่มีวันนึกภาพออกหรอกว่า นักศึกษายุคก่อนเคย
ต่อสู้เอาชีวิตเข้าแลกมาอย่างไรบ้างเพื่อหวังให้สังคมประชาธิปไตยเดินหน้าไปใน
ทิศทางที่ถูกต้องเหมาะควร หนุ่มสาวแห่งยุคโซเชียลมีเดียเบ่งบานไม่เคยได้ยินเสียง
ปืนกึกก้องกับเสียงกู่ตะโกนระคนเสียงแผดร้องอย่างเจ็บปวด ไม่เคยได้กลิ่นฉุนขื่น
ของดินปืนและกลิ่นคาวคลุ้งจากธารเลือดแดงข้นอาบทาท้องถนน...
...ผ่านไปราวห้านาทีเห็นจะได้ จังหวะหนึ่งขบวนรถไฟโยกกระชากรุนแรง
ขณะแล่นเข้าช่วงทางโค้ง มือของชายขาด้วนพลัดหลุดจากราวจับ เขาเสียหลักเซ
ถลาท�าท่าจะล้มคะม�าไปกับพื้นตู้โดยสารรถไฟ ผมกับผู้โดยสารอีกสองสามคนรอบ
ตัวช่วยกันจับประคองร่างของเขาไว้ได้ทันพอดี เขาหน้าซีด หัวเราะเจื่อนๆ พยุง
279
ʶҺѹ¾Ãл¡à¡ÅŒÒ
01-288 Power of Thai People_Edit.indd 279 21/3/2561 BE 10:00