Page 241 - kpi18630
P. 241
มีบ้างที่ผมทนค�าพร�่าบ่นไม่ไหว จึงส่งเสียงผ่านช่องลมบนฝาผนังห้องครัว
กลับไป “แม่ก็บ่นอยู่ได้ เราใช่เอาน�้าในโอ่งมาอาบกันทุกวัน บางวันก็รองน�้าไว้มั่ง
แหละ ถึงอาบก็ไม่กี่ขันหรอก เพราะรู้อยู่ว่าต้องประหยัดน�้า”
จบค�าพูดของผม แม่ก็จะไพล่พาดพิงไปถึงพวกดูแลเรื่องน�้าประปา “ไอ้
พวกนั้นก็ไม่รู้ยุ่งอะไรกันนักหนา ชาวบ้านเดือดร้อนจะตาย น่าจะโผล่หัวมาดูกันมั่ง”
เมื่อแม่เริ่มพูดแล้ว ทุกเรื่องมักจะยาวและจบยาก
ผมจึงรีบเบรกเอาไว้ก่อน
“ฮาย... เมื่อวานตอนเช้า นายกอุดมก็มาดูเรื่องนี้ให้แล้ว มาแวะที่บ้านเรา
ด้วย ยังถามถึงแม่อยู่เลย แต่แม่คงไปตลาด แกบอกว่า บางทีท่อประปาอาจรั่วไหล
หรืออุดตันอยู่ที่ไหนสักแห่ง ที่บ้านของแกก็เดือดร้อนเหมือนกัน และตอนนี้ก็ระดม
คนช่วยหาสาเหตุกันอยู่” ผมพูดตามจริง พร้อมอ้างพยาน “ไม่เชื่อก็ถามพ่อดูสิ นายก
อุดมยังถามพ่อเลยว่า ..จ�าแกได้รึเปล่า”
ผมได้ยินแม่ถามพ่อเสียงดัง “นายกอุดม มาจริงรึเมื่อวาน”
“ไม่.. ไม่รู้ กูไม่เห็น ” พ่อตอบ
ผมเกาหัวแกรกๆ ยิ่งแก่เฒ่าพ่อยิ่งหลงลืม “ฮาย... ที่แกมาแวะหน้าบ้าน
นั่นไง”
“ไม่รู้... กูจ�าไม่ได้แล้ว”
แม่หัวเราะด้วยความขื่นแค้น “มีเรื่องเดียวนิ ที่พ่อมึงไม่ลืมคือเรื่องกิน คน
อะไรกินเหมือนผีอยู่ข้างใน วันหนึ่งๆ กินไม่รู้กี่หน กินแล้วกินเล่า แต่พอใครถามก็
จะบอกว่ายังไม่กินที แต่ละวันถ้วยชามกี่ใบๆ ที่เต็มอยู่ในกะละมัง ไม่รู้ผีที่ไหนมา
กิน” แม่หยุดไว้นิดหนึ่ง ก่อนจบด้วยประโยคที่ว่า “กินให้มากๆ ขึ้นอีกนะ เพราะ
ถ้วยชามก็ไม่ค่อยมีน�้าล้างอยู่แล้ว...”
อาบน�้าเสร็จ ผมสวมแต่กางเกงขาสั้น แล้วออกมานั่งบนม้าหินอ่อนหลังบ้านอีกครั้ง
จวนจะสี่ทุ่มแล้ว แต่อากาศยังร้อนอยู่เลย ได้ยินก็แต่เสียงจิ้งหรีด ผมไล่มองไปที่กอ
กล้วยน�้าว้า และแนวต้นไม้นอกชายคา ตรงที่แสงนีออนส่องไปถึง สังเกตเหล่าใบ
240 ÇÃó¡ÃÃÁàÃ×èͧÊÑé¹ “¾ÅàÁ×ͧ¡íÒÅѧä·Â”
01-288 Power of Thai People_Edit.indd 240 21/3/2561 BE 10:00
