Page 238 - kpi18630
P. 238
¡ÅÒÂ໚¹àÃ×èͧ¢Í§àÃÒ
และคนอื่นๆ
สุนันทวงศ์ เทพชู
งไม่ได้ออกก�าลังกายมานาน ผมตั้งข้อสังเกตกับตัวเอง ขณะกลับมานั่งเหนื่อย
ค หอบบนม้านั่งหินอ่อนหลังบ้าน แสงจากหลอดนีออนสว่างจ้าอยู่เหนือกรอบ
ประตู ผมมองล�าตัวด้านหน้าที่อาบชุ่มไปด้วยหยาดเหงื่อ มันดูไม่ต่างจากเพิ่งอาบ
น�้ามาใหม่ๆ ครั้งนี้ผมแทบกลายเป็นคนพิการ ล�าพังแค่ยกแข้งขา ก้าวเท้าออกเดิน
ยังเป็นเรื่องยาก ผมไม่น่ามีส่วนไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องบ้าๆ นี้เลย แค่จัดการกับหมาตัว
หนึ่ง ผมก็รู้สึกยุ่งยากและเหนื่อยอ่อนพอแล้ว ไม่น่าเชื่อ ยังมีปัญหาอื่นตามมาให้
ร�าคาญใจอีก
พวกเหงื่อนี่มาจากไหนกันนักหนา ผมไล่มองส�ารวจตัวเอง ปัดขุยมะพร้าว
ที่ติดค้างบนหัวอีกรอบ และพบว่ายังมีหลงเหลืออยู่อีกมาก เมื่อมันร่วงมาสมทบกับ
ของเดิมที่กระจายอยู่ตามเนื้อตัว บางส่วนหยาดเหงื่อก็พามันเอื่อยไหลลงไปช้าๆ
พร้อมรู้สึกคันยิกๆ ในทันที ผมไล่ตาไปหยุดที่หน้าท้อง เริ่มลงพุงตั้งแต่เมื่อไหร่ นี่ก็
น่าหดหู่อีกเรื่องหนึ่ง แต่ตอนนี้ไม่ใช่เวลาค้นหาค�าตอบ ผมเอานิ้วชี้ขวาทาบติด
ผิวเนื้อใต้แผลถลอกขนาดใหญ่ตรงร่องอก กดน�้าหนักเล็กน้อย แล้วรีดเหงื่อลงไปรวม
อยู่ที่สะดือ มันผุดขึ้นมาเหมือนตาน�้าหรือยังไง ซ�้าจมูกยังได้กลิ่นคาวเหงื่อขึ้นมาอีก
237
ʶҺѹ¾Ãл¡à¡ÅŒÒ
01-288 Power of Thai People_Edit.indd 237 21/3/2561 BE 10:00
