Page 235 - kpi18630
P. 235

ซึ่งจริงๆ ถ้าลุงบ็อคเลิกกวาดขยะ ลูกชายนายกอบต.คนนี้ก็คงเป็นคนที่มี
                  ผลงานโดดเด่นที่สุดจริงๆ นั่นแหละ(เพราะคนอื่นนอกจากนี้แล้วก็ไม่มีผลงานอะไร

                  เลย)
                         เรื่องความดื้อ ไม่ยอมเลิกเก็บกวาดขยะของลุงบ็อคท�าให้ฝ่ายเชียร์ลูกชาย
                  อบต.ปวดหัวและไม่พอใจกันมาก แต่ก็นึกอะไรไม่ออก จะให้ถึงกับจ้างมือปืนมาเก็บ

                  ฝรั่งแก่ๆ ก็คงไม่มีใครใจด�าแถมลงทุนขี่ช้างจับตั๊กแตนกันถึงขนาดนั้น
                         “งั้นก็เอามาเป็นพวกสิวะ” นายก อบต.พูดกับลูกน้อง จึงมีการเข้าหาลุง
                  ฝรั่งเพื่อชวนแกลงสมัครรับเลือกตั้งสมาชิกสภาองค์การบริหารส่วนต�าบลที่จะถึงใน

                  ระยะเวลาอันใกล้นี้
                         “แต่แกพูดไทยแทบไม่ได้นี่” เมียฝรั่งกล่าวกับคนที่มาชักชวน
                         “ไม่เป็นไร แค่เดินตามนายกฯ หาเสียง ก็พอแล้ว” คนมาชักชวนตอบ

                         แต่ลุงบ็อคก็ไม่สนใจ ยังคงออกมากวาดขยะเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลง
                         สัปดาห์ต่อมาเริ่มมีข่าวลือพิลึกๆ เกิดขึ้นมาอีกเกี่ยวกับลุงบ็อค เรื่องที่มาที่

                  ไปของแกก่อนที่จะมาอยู่ในหมู่บ้าน ลือกันให้แซ่ดว่า แกหนีคดีบางอย่างมาซ่อนตัว
                  อยู่ที่นี่ ข่าวลือมันมาแค่นั้น หลังจากนั้นคนก็เริ่มต่อกันจนปากยาวยืด เดาเอามั่วซั่ว
                  จากนิสัยรักเด็กของลุงบ็อคว่าแกชอบเด็ก แต่ไม่ได้ชอบธรรมดา แกน่าจะชอบหลอก

                  เด็กไปท�าอย่างว่า คดีความที่ว่าหนีมาก็คงเป็นเรื่องพวกนี้
                         ธรรมดา เรื่องเมาท์เน่าๆ นี่ลามเร็วเหมือนขี้กลาก เรื่องลุงบ็อคเป็นโรคจิต

                  ชอบลวนลามเด็กกระจายไปทั่ว ซ�้าบางรายยังตีไข่ใส่สีว่าลุงแกหนีคดีตุ๋ยเด็กผู้ชาย
                  มาจากอเมริกา(ทั้งๆ แกเป็นชาวโครแอตและเกิดมาแกยังไม่เคยเดินทางไปอเมริกา
                  เลย) จนพ่อแม่ไม่ยอมให้ลูกๆ ออกมาวิ่งเล่นกันที่สนามกลางหมู่บ้านอย่างเคย ไม่มี

                  ใครสักคนเอะใจว่าตลอดสามสี่ปีที่แกมาอยู่ที่นี่ก็ไม่เคยมีเด็กคนไหนถูกท�าร้าย ซ�้ายัง
                  ไม่มีใครเอะใจสงสัยว่าข่าวลือพวกนี้จริงเท็จแค่ไหน “กันไว้ก่อน” หลายคนว่า
                         แน่นอนว่าอาหารการกิน ขนม ของฝากที่เคยมีก็หายไปจนหมดสิ้น คนที่

                  เคยพูดคุย หรือยิ้มทักทายกันบ้าง พอต้องผ่านลุงบ็อคก็ไม่พยายามหันไปสบตา




                  234                       ÇÃó¡ÃÃÁàÃ×èͧÊÑé¹ “¾ÅàÁ×ͧ¡íÒÅѧä·Â”





         01-288 Power of Thai People_Edit.indd   234                           21/3/2561 BE   10:00
   230   231   232   233   234   235   236   237   238   239   240