Page 232 - kpi18630
P. 232
อายุอานามดูห่างกันโขอยู่ เรียกว่าเป็นพ่อลูกกันได้สบายๆ ซึ่งในเมื่อเป็นแบบนี้ก็
ธรรมดาที่ชาวหมู่บ้านจะเมาท์กันสนุกปากในช่วงแรกๆ ว่าจับผลัดจับผลูมาได้กัน
อีท่าไหน ก่อนที่จะค่อยๆ ราไปเมื่อมีเรื่องอื่นที่น่าเมาท์วิ่งเข้ามาในหมู่บ้านแทน
มาแปลกใจก็เรื่องเก็บขยะของลุงแกนี่แหละ เนื่องจากแกเก็บอย่างเอาจริง
เอาจังมาก ตรงตามเวลาทุกวัน หลายคนพยายามเข้าไปชวนคุย แกก็ถามค�าตอบค�า
ยิ้มๆ ว่า ก็ไม่อยากให้หมู่บ้านสกปรก แต่การที่แกพูดไทยไม่ดีและไม่พยายามหัดเลย
ท�าให้เพื่อนร่วมหมู่บ้านซึ่งพูดอังกฤษได้ตามมาตรฐานคนไทยทั่วไป ก็เลยคุยกะแก
ได้แค่ประโยคเดิมๆ ซ�้าๆ ไฮบ็อค ฮาวอาร์ยู แอมไฟแต้งกิ้ว ซิทดาวน์ นานวันเข้าก็
เบื่อและเมื่อยมือ เลิกคุย หันมายิ้มพยักหน้าทักทายเอา ลุงแกก็สื่อสารตอบด้วยวิธี
เดียวกัน
ลุงบ็อคยังชอบเด็กๆ เวลาเด็กๆ มาเล่นกันที่สนามกลางหมู่บ้านแล้วรถ
ไอติมกะทิผ่านมา แกครึ้มอกครึ้มใจก็ซื้อไอติมเลี้ยงเด็ก ท�าให้เด็กๆ ติดลุงบ็อคมาก
แม้จะคุยกันแทบไม่รู้เรื่อง แต่ก็รับรู้ได้ว่าแกใจดี
ตลอดสองปีแรกของลุงบ็อคในเมืองไทย กลายเป็นภาพจ�าของทุกคนว่า
ลุงเป็นฝรั่งใจดี ที่เสียสละท�าเพื่อชุมชน จนเมื่อมีการคัดเลือกบุคคลตัวอย่างของ
หมู่บ้าน ในที่ประชุมคณะกรรมการหมู่บ้านก็พากันลงมติอย่างเอกฉันท์ว่า ควรจะ
มอบรางวัลบุคคลตัวอย่างให้กับลุงบ็อค เพื่อเป็นก�าลังใจให้แกที่เสียสละท�าเพื่อ
ส่วนรวมโดยไม่หวังผลตอบแทน และเป็นเยี่ยงอย่างกับคนอื่นๆ
ในวันงานรับรางวัล เมียลุงบ็อคจับแกแต่งตัวอย่างโก้ หวีผมรวบเรียบแปล้
ใส่เสื้อเชิ้ตขาว ใส่สูทอย่างหล่อ รับมอบรางวัลด้วยใบหน้าอมยิ้มน้อยๆ ดูไม่ค่อยยินดี
ยินร้ายเท่าไหร่ รับรางวัลแล้วก็ลงมานั่งกินข้าวกับพวกกรรมการหมู่บ้าน ที่อุตส่าห์
จัดโต๊ะจีนฉลองซะใหญ่โตกว่าทุกปี ในงานหลายคนก็ยังชื่นชมลุงบ็อคว่า เป็นฝรั่ง
ต่างบ้านต่างเมืองมาอาศัยยังรักชุมชนรักหมู่บ้านมากกว่าคนไทยแท้ๆ ที่อยู่กันมา
นมนานเสียอีก
231
ʶҺѹ¾Ãл¡à¡ÅŒÒ
01-288 Power of Thai People_Edit.indd 231 21/3/2561 BE 10:00
