Page 227 - kpi18630
P. 227
เพื่อนผมถูกท�าร้ายเลือดกบปาก
“ที่จริงกูยั่วตีนไอ้ทนายนั่นเองแหละ ด่าพ่อล่อแม่หนักๆ ด่าลูกสาวมันว่า
เป็นกะหรี่ด้วย ดูท่าทางหัวร้อนยุง่ายดี กูชอบ”
“เพื่ออะไรวะ”
“มึงก็เห็นแล้วนี่” มันพยักเพยิดไปทางโทรทัศน์ “เพื่อเล็งผลเลิศไงล่ะ”
ภาพข่าวแกนน�าการชุมนุมของพลังบริสุทธิ์ถูกท�าร้ายจากทนายป่าเถื่อน
เคล้าเสียงวิพากษ์วิจารณ์เผ็ดร้อนของนักข่าวที่มุ่งจะท�าเรตติ้ง ขณะที่แกนน�าคนนั้น
ก�าลังนั่งยิ้มไม่หุบอยู่ข้างๆ ผมนี่เอง ผมได้แต่ถอนหายใจยาว ยิ้มเหนื่อยๆ มันยักไหล่
“เดี๋ยวมึงก็คงเข้าใจเอง”
“กูก็หวังอย่างนั้น” ก่อนผมจะเดินออกไปก็นึกอะไรขึ้นได้ “เออ กูจ�าได้
ครั้งหนึ่งมึงเคยบอกว่า กูพอแล้ว ตอนนั้นมึงหมายความว่าอะไรวะ”
“กูเบื่อการเมือง” มันหัวเราะ “การเมืองที่กูเข้าไปยุ่งแม่งมีแต่เรื่องเหี้ยๆ
เอ็นจีโอรับเงินจากอีกฟากมาด่าอีกฝ่าย แกนน�ารับตังค์จ้างม็อบจากพรรคการเมือง
แล้วอมตังค์หักเปอร์เซ็นต์เข้ากระเป๋า เพื่อนแทงข้างหลังเพื่อนเพราะแย่ง
ผลประโยชน์กัน เกลียดกันจนไม่เหยียบเงาไม่เผาผี มันเยอะซะจนกูบอกตัวเองว่า
พอเถอะ กูไม่ไหวแล้ว กูควรจะวางมือไปท�ามาหากินสุจริต เป็นประชาชนเชื่องๆ ที่
ถูกต้องตามกฎหมายแบบมึงดีกว่า”
“แต่มึงก็ยังกลับมา”
“นักเขียนคนหนึ่งเคยบอกกูว่า หากท่านเห็นว่าการเมืองสกปรก ท่านก็
ต้องเข้ามาท�าให้มันสะอาด แต่เค้าคงลืมพูดต่อว่า มือของคนท�าความสะอาด ต่อให้
ระวังแค่ไหนมันก็ไม่พ้นต้องสกปรกอยู่ดี สุดท้ายกูก็เข้าใจว่าการเป็นประชาชน
เชื่องๆ ที่ถูกต้องตามกฎหมายมันไม่ได้ช่วยให้ต่อสู้กับพวกเหี้ยนี่ได้เลย ถ้ากูมัวแต่
กลัวมือสกปรกก็คงเปลี่ยนแปลงอะไรไม่ได้ กูต้องขอบคุณการเมืองที่สอนเรื่องเหี้ยๆ
ประสบการณ์เหี้ยๆ ทั้งหลาย ท�าให้กูมีเล่ห์เหลี่ยม มีเส้นสาย มีพรรคพวกเพื่อกลับ
มาท�าเรื่องเหี้ยๆ ให้บ้านเมืองมันดีขึ้นแบบที่กูก�าลังท�านี่ไงล่ะ”
226 ÇÃó¡ÃÃÁàÃ×èͧÊÑé¹ “¾ÅàÁ×ͧ¡íÒÅѧä·Â”
01-288 Power of Thai People_Edit.indd 226 21/3/2561 BE 10:00
