Page 187 - kpi18630

มาจากกรุงเทพฯ ไม่มีคนลงจากตู้รถไฟขบวนหลัง มีแต่ตัวต่อฝูงใหญ่สีด�าทะมึนกรู
ออกทางประตูหน้าต่าง ตัวต่อฝูงนั้นพอโดนแดดของสถานีรถไฟเข้าก็สลายกลาย
เป็นกลุ่มควัน แผ่ขยายคลี่คลุมตัวสถานีเอาไว้จนมืดมิด เล่าลือกันอีกว่ารถไฟขบวน

นั้นเป็นรถไฟผีในต�านานที่ไม่เคยมีใครเห็นตัวตนที่แท้จริงของมัน แต่วันใดที่ฝนตก
แดดออกลงเม็ดเท่าก�าปั้นและเป็นสีด�า วันนั้นขบวนรถไฟผีจะปรากฏ มีคนพูดว่า
วันนั้นก็มีฝนตกแดดออกลงมาเม็ดใหญ่จนหลังคาเก่าๆ ของสถานีเกือบพังยุบลงมา
ทั้งแถบ ไม่แน่ใจนักว่าเม็ดเท่าก�าปั้นหรือเปล่า แต่น�้าก้อนใหญ่ที่ตกจากฟ้าเป็นสีด�า
แน่นอน

ต่อมา มีบางคนเห็นตัวต่อฝูงใหญ่ย้ายจากสถานีรถไฟเข้ามาว่อนวนเหนือ
หมู่บ้านมายอ แต่ก็ยังเป็นแค่การบอกเล่า ใครเลยจะเชื่อ กระทั่งเย็นวันหนึ่งขณะ
ครูใหญ่ไผทเดินส�ารวจตรวจตราบริเวณโรงเรียน พอถึงที่ก่อสร้างห้องละหมาดก็ต้อง

ตะลึงตัวแข็งทื่อขนลุกชัน เพราะตรงหลังคาห้องละหมาดที่ยังไม่ได้มุงกระเบื้องนั้น
ปรากฏฝูงตัวต่อนับหมื่นแสนส่งเสียงอื้ออึงท�าหน้าที่แทนหลังคา
จากนั้นไม่นาน บริเวณที่ก่อสร้างห้องละหมาดก็ปรากฏเรื่องราวน่าขนลุก
ใครเผลอเดินผ่านตอนฟ้ามืดเป็นได้เห็นฝูงตัวต่อกลายเป็นหญิงชราไม่มีลูกตาบ้าง
กลายเป็นงูจงอางใหญ่ล�าตัวพันรอบเสาห้องละหมาดบ้าง บางทียังกลายเป็นผีวัวที่

มีแต่ล�าตัวท่อนบนเที่ยวแถกคลานไปทั่ว ผีทุกตนตัวมีกลิ่นคาวคละคลุ้ง การก่อสร้าง
ห้องละหมาดที่เหลือเพียงมุงหลังคาเป็นอันชะงัก เพราะไม่มีใครกล้ายุ่งเกี่ยวกับผี
ทั้งหลาย แม้ผีตัวต่อจะไม่ปรากฏในตอนที่มีแสงสว่างก็ตาม ‘ผีไม่อยู่แต่กลิ่นมัน

ยังอยู่’ บางคนพูด พอคนอื่นได้ยินเข้าก็เห็นว่าเป็นค�าพูดที่มีเหตุผล จึงพากันพูด
ตามว่า ‘ผีไม่อยู่แต่กลิ่นมันยังอยู่’ ซอบากับเพื่อนชาวกรุงเทพฯ พากันโพสต์ลง
เฟซบุ้กเกี่ยวกับผีห้องละหมาดที่ยังสร้างไม่เสร็จ หาว่ากาเส็มเป็นคนเลี้ยงผี พอถูก
‘แจ๊คกี้ ซอ’ จับได้ว่าเป็นพวกขี้โกงหลอกชาวบ้านสร้างห้องละหมาดให้ตนได้หน้า
ได้ตา กาเส็มก็ปล่อยผีทั้งหลายออกมาปั่นป่วน

ชื่อของซอบาในโลกเสมือนคือ ‘แจ๊คกี้ ซอ’ โพสต์ของซอบาหรือ แจ๊คกี้ ซอ
ถูกไลค์ คอมเมนต์ และแชร์ออกไปไม่มากนัก เพราะเป็นเรื่องเหลือเชื่อเกินกว่าจะ

186 ÇÃó¡ÃÃÁàÃ×èͧÊÑé¹ “¾ÅàÁ×ͧ¡íÒÅѧä·Â”

01-288 Power of Thai People_Edit.indd 186 21/3/2561 BE 10:00