Page 191 - kpi18630
P. 191
๔
ผีตัวต่อออกจากหมู่บ้านไปแล้ว กาเส็มคิดว่าโชคดีเหลือเกินที่ตนไม่ทันท�าอะไร
วู่วามลงไป ครั้งนี้ผีให้บทเรียน ต่อไปถ้ามีเหตุการณ์เช่นนี้อีกจะใจเย็นให้มากกว่านี้
ไม่คิดแก้ปัญหาด้วยก�าลังอีกแล้ว ถ้ากาเส็มได้ใช้ก�าปั้นคุยกับซอบา เรื่องราวคงบาน
ปลายไม่สิ้นสุด ผีบางตนอยู่ในใจเรานี่เอง แต่ผีบางตนที่มาจากนอกหมู่บ้านอย่าง
ผีตัวต่อที่มากับขบวนรถไฟนั้น กาเส็มรู้ว่าเป็นเรื่องธรรมดาเสียแล้วส�าหรับหมู่บ้าน
ที่เต็มไปด้วยเรื่องเล่าเกี่ยวกับผี ผีจากภายนอกไม่สามารถห้ามเข้าสู่หมู่บ้านได้
แต่กาเส็มเชื่อว่าวิธีรับมือกับผีนั้นต้องมีอย่างแน่นอน
หยาดน�้าค้างจับอยู่แพรวพราวบนยอดหญ้าและตามกิ่งใบตะแบก กลิ่น
น�้าค้างชื้นยังล่องลอยในอากาศ แดดเช้าส่องกระทบเสาห้องละหมาดที่ยังไม่มุง
หลังคา เงาของเสาทั้งเก้าต้นทาบทับลงพื้นดิน ดูเป็นเหลื่อมชั้นสวยงาม กาเส็มยืน
เคียงครูไผทมองสิ่งก่อสร้างตรงหน้าอย่างสงบ วันนี้เป็นวันเสาร์ อีกสักประเดี๋ยว
ชาวบ้านก็คงทยอยแบกหามเครื่องมือก่อสร้างกันมา ผีตัวต่อหายไปพร้อมซอบาและ
หนุ่มสาวจากเมืองหลวง ตอนนั้นกาเส็มเจ็บใจว่าผีตัวต่อออกจากหมู่บ้านไปเสียก่อน
ที่จะพบวิธีไล่ผี แต่ตอนนี้กาเส็มกลับคิดได้อย่างหนึ่งว่า ตอนผีตัวต่อมาเฝ้าห้อง
ละหมาดที่ยังสร้างไม่เสร็จ ก่อนมายอจะแตกเป็นสามส่วน เขาและชาวบ้านและทาง
โรงเรียนได้เฝ้าระวังผีอย่างสงบไม่เข้าต่อกรกับผีพวกนั้น ความสงบเฉยไว้นั่นคือวิธี
รับมือกับผีอย่างหนึ่งนั่นเอง ส�าคัญว่าอย่าให้ผีภายในสั่นคลอนพลังของหมู่บ้านอย่าง
ที่ผ่านมาก็แล้วกัน
พอผีไปแล้ว มายอที่เคยแตกเป็นสามส่วนก็กลับเป็นหนึ่งเดียวเช่นเดิมราว
ถูกคลายมนต์สะกด คนที่เคยต่อยกันก็หันมาวาฮับหรือขอโทษและจับมือกัน เด็กๆ
ของหมู่บ้านก็กลับมาเล่นด้วยกันอย่างสนุกสนาน ห้องละหมาดยังไม่มีหลังคา
จากนี้ไปต้องเดินหน้าสานต่อ กาเส็มเชื่อว่ามือทุกมือของชาวมายอ คือมือที่จะสร้าง
ห้องละหมาดที่มีหลังคามั่นคงแข็งแรง ผีร้ายตนไหนก็ไม่อาจท�าลายหรือยึดครอง
ทันใดนั้น กาเส็มและครูใหญ่ไผทก็ได้ยินเสียงนกเขาชวาหลายตัวกู่ขันขึ้น
พร้อมกัน.
01-288 Power of Thai People_Edit.indd 190 21/3/2561 BE 10:00
