Page 170 - kpi17724

บทที่ 4

ลูกหลานมากแก้ หรือเมืองที่มีการจัดระบบและมีทรัพยากร
และให้ลูกหลานไปพัฒนาต่อ

4) คนในเมืองมีความสุขและบรรลุประโยชน์สุขร่วมกัน พัฒนาเมืองบนฐานศักยภาพ โดยใชตัวแบบทุนทองถิ่น
(Common Goods) ประโยชน์สุขของเมือง เป็นคำสวย
หากเป็นนามธรรม ยากจะหาคำจำกัดความชัดเจน ผู้นำหรือ
ผู้บริหารเมืองอย่าทำตนเป็นผู้รู้ตัดสินใจเอง ควรเปิดโอกาส

ให้คนในเมืองร่วมกันตัดสินใจและแลกเปลี่ยนความคิด
ความเห็นว่าอยากเห็นเมืองในอนาคตที่เป็นความสุขร่วมกัน
เป็นอย่างไร เช่น ความสุขร่วมกัน คือ การรักษาความภูมิใจ
ของความเป็นเมืองเก่าไว้ ซึ่งอาจส่งผลให้มีการใช้กฎหมาย

ผังเมืองที่เข็มงวดและจำกัดสิทธิการพัฒนาของคนในเมือง
ถ้ามาจากการแลกเปลี่ยนมุมมองและความรู้สร้างความเข้าใจ
ที่ลึกซึ้งก็จะทำให้ได้มาซึ่งความหมายของประโยชน์สุขร่วมกัน
ในขณะเดียวกันความหมายของประโยชน์สุขร่วมกันนี้อาจมี

การเปลี่ยนแปลงหรือปรับให้สอดคล้องกับการเปลี่ยนแปลงของ
สภาพทางสังคมด้วย

5) ผู้บริหารเมืองเป็นผู้นำในการตัดสินใจ (leadership)

ผู้บริหารเมืองในที่นี้ รวมทั้งผู้บริหารทั้งที่เป็นฝ่ายการเมือง
นายกเทศมนตรี รองนายกฯและฝ่ายประจำ รวมทั้งปลัด
รองปลัดและผู้อำนวยการ แต่แน่นอนที่สุด คือ ผู้บริหารสูงสุด

หรือ นายกเทศมนตรี ต้องมีภาวะผู้นำ และสิ่งที่สะท้อนความ
เป็นผู้นำคือ การกำหนดทิศทางและยุทธศาสตร์ขององค์กร
ไม่ใช่อยู่ไปวันๆ ทำงานประจำไปเรื่อยๆ ดังที่นักบริหาร
ที่ประสบความสำเร็จยืนยันความสำคัญของผู้นำกับยุทธศาสตร์

157