Page 67 - kpi11530

คำพิพากษา“ใน”คดีปกครองขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น
คำพิพากษา“ใน”คดีปกครองขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น

กลิ่นเหม็นของขยะมูลฝอย ขอให้ระงับการนำขยะมูลฝอยมาทิ้งในบริเวณ

ดังกล่าว ต่อมาผู้ว่าราชการจังหวัดสมุทรปราการมีหนังสือลงวันที่
๑ มีนาคม ๒๕๔๖ อนุญาตให้ห้างหุ้นส่วนจำกัดไพโรจน์สมพงษ์พาณิชย์
ใช้ที่ดินดังกล่าวเป็นสถานที่ฝังกลบมูลฝอยอย่างถูกสุขลักษณะได้ และ
นายกองค์การบริหารส่วนตำบลราชาเทวะได้ต่อใบอนุญาตให้ห้างหุ้นส่วน
จำกัดไพโรจน์สมพงษ์พาณิชย์ ใช้ที่ดินดังกล่าวเป็นสถานที่ฝังกลบขยะ

มูลฝอยอย่างถูกสุขลักษณะได้ ต่อมาได้มีราษฎรร้องเรียนอีกหลายครั้งทั้ง
ปัญหาเรื่องกลิ่น การปนเปื้อนของน้ำชะล้างมูลฝอยลงสู่น้ำใต้ดิน ในที่สุด
ได้มีการยื่นฟ้องต่อศาลปกครองเกี่ยวกับปัญหากลิ่นเหม็นดังกล่าว ในที่สุด

ศาลปกครองสูงสุดได้มีคำพิพากษาในคดีนี้แล้วมีประเด็นที่วินิจฉัยอยู่
หลายประเด็น มีอยู่ประเด็นหนึ่งที่น่าสนใจคือ ผู้ว่าราชการจังหวัด
สมุทรปราการละเลยต่อหน้าที่ตามที่กฎหมายกำหนดให้ต้องปฏิบัติหรือไม่

ในประเด็นนี้ศาลปกครองสูงสุดได้มีคำวินิจฉัยว่า ที่ดินของห้าง
หุ้นส่วนจำกัดไพโรจน์สมพงษ์พาณิชย์ ที่จัดหาเพื่อประกอบกิจการกำจัด
มูลฝอยโดยวิธีการฝังกลบที่ตำบลราชาเทวะ อำเภอบางพลี จังหวัด
สมุทรปราการ เมื่อปี พ.ศ. ๒๕๔๑ นั้นตามประกาศผังเมืองและ

กฎกระทรวงห้ามใช้ประโยชน์เพื่อกิจการกำจัดมูลฝอยตามกฎกระทรวง
และพระราชบัญญัติการผังเมืองทั้งๆ ที่ผู้ว่าราชการจังหวัดเป็นประธาน
คณะที่ปรึกษาผังเมืองรวมจังหวัดสมุทรปราการ แต่กลับมีหนังสือแจ้งห้าง

หุ้นส่วนจำกัดไพโรจน์สมพงษ์พาณิชย์ว่านายอำเภอบางพลีได้แต่งตั้ง
คณะกรรมการตรวจสอบความเหมาะสมของการใช้พื้นที่ฝังกลบมูลฝอย
ซึ่งมีความเห็นไม่ขัดแย้งกับห้างหุ้นส่วนจำกัดไพโรจน์สมพงษ์พาณิชย์ ให้
ห้างหุ้นส่วนจำกัดไพโรจน์สมพงษ์พาณิชย์กำจัดมูลฝอยอย่างถูก
สุขลักษณะทุกประการและให้ทำความเข้าใจกับประชาชนในพื้นที่เพื่อไม่

ให้เกิดความขัดแย้ง และต่อมาเมื่อห้างหุ้นส่วนจำกัดไพโรจน์สมพงษ์
พาณิชย์ มีหนังสือลงวันที่ ๗ มกราคม ๒๕๔๒ ขอให้ผู้ว่าราชการจังหวัด

อำนาจขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น