Page 164 - kpi11530
P. 164

คำพิพากษา“ใน”คดีปกครองขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น


                    ในปี พ.ศ. ๒๕๓๕ ได้มีการแก้ไขประมวลกฎหมายแพ่งและ

              พาณิชย์ บรรพ ๑ และมีผลบังคับใช้ เมื่อวันที่ ๘ มิถุนายน ๒๕๓๕
              โดยกฎหมายได้มีบทบัญญัติเพิ่มเติมเกี่ยวกับเรื่องวิธีการนับอายุ
              บุคคลไว้เป็นการเฉพาะในมาตรา ๑๖ แห่งประมวลกฎหมายแพ่งและ

              พาณิชย์ว่า “การนับอายุบุคคลให้นับแต่วันเกิด”  ดังนั้น การนับ
              อายุบุคคลจึงต้องเริ่มนับแต่วันเกิด เปลี่ยนจากเดิมที่ให้นับหลังวันเกิด

              ไป  ดังนั้นหากเกิดวันที่ ๑ ตุลาคม พ.ศ. ๒๔๘๕ เมื่อนับวันเกิด คือ ๑
              ตุลาคมด้วยแล้ว จะอายุครบ ๖๐ ปีบริบูรณ์ ในวันที่ ๓๐ กันยายน
              พ.ศ. ๒๕๔๕ ซึ่งเป็นวันสุดท้ายของปีงบประมาณจึงเกษียณอายุไปใน

              วันนั้น คือเมื่อสิ้นปีงบประมาณ


                                                        ดังนั้น ผู้ที่เกิดในวันที่
                                                   ๑ ตุลาคม จึงไม่ได้รับ                               การเลื่อนระดับ

                                                   ประโยชน์เหมือนก่อนที่                     และแต่งตั้งให้ดำรงตำแหน่ง
                                                   เกษียณอายุช้าไปกว่าเพื่อน                      สูงขึ้นเป็นคนละเรื่อง
                                                   ที่เกิด ๓๐ กันยายนปี                              คนละกรณีกันกับ

                                                   เดียวกัน ต้องพ้นจากราชการ                      การเลื่อนขั้นเงินเดือน
                                                   ไปในวันที่ ๓๐ กันยายน ในปี                               ประจำปี

                                                   ที่ตนเองมีอายุครบหกสิบปี                             การใช้ดุลพินิจ
                                                   บริบูรณ์                                       มีคำสั่งดังกล่าวเช่นนี้
                                                                                                  จึงเป็นการใช้ดุลพินิจ
                                                                                                      โดยไม่เหมาะสม













           4    บริหารงานบุคคล
   159   160   161   162   163   164   165   166   167   168   169