Page 160 - kpi11530
P. 160
คำพิพากษา“ใน”คดีปกครองขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น
คำพิพากษา“ใน”คดีปกครองขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น
บริหารส่วนตำบลเพิ่มขึ้น การสั่งดังกล่าวจึงไม่ชอบ นางมันทนามิได้ร้อง
ทุกข์เรื่องดังกล่าวเพราะเห็นว่าไม่มีกฎหมายกำหนดไว้ โดยในประกาศ
คณะกรรมการพนักงานส่วนตำบลจังหวัดชุมพร เรื่อง หลักเกณฑ์และ
เงื่อนไขเกี่ยวกับการบริหารงานบุคคลขององค์การบริหารส่วนตำบล ลงวัน
ที่ ๑๙ ธันวาคม ๒๕๔๕ ข้อ ๒๕๒ กำหนดเพียงว่าเมื่อประธานกรรมการ
บริหารองค์การบริหารส่วนตำบลเสนอให้คณะกรรมการพนักงานส่วน
ตำบลพิจารณาให้ความเห็นชอบแล้ว ให้ประธานกรรมการบริหารองค์การ
บริหารส่วนตำบลสั่งให้พนักงานส่วนตำบลประจำองค์การบริหารส่วน
ตำบลตามความเห็นของคณะกรรมการพนักงานส่วนตำบล นางมันทนา
จึงได้นำคดีมาฟ้องต่อศาลปกครอง ขอให้ศาลเพิกถอนมติของที่ให้ผู้ฟ้อง
คดีประจำองค์การบริหารส่วนตำบลโดยให้พ้นจากหน้าที่เดิมเป็นการ
ชั่วคราวนั้นเสีย
ศาลปกครองชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับคำฟ้องไว้พิจารณา และให้
จำหน่ายคดีออกจากสารบบความ เพราะผู้ฟ้องคดีมิได้ปฏิบัติตามขั้นตอน
หรือวิธีการสำหรับการแก้ไขความเดือดร้อนหรือเสียหายตามที่กฎหมาย
กำหนดไว้ ตามมาตรา ๔๒ วรรคสอง แห่งพระราชบัญญัติจัดตั้งศาล
ปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. ๒๕๔๒ นางมันทนายื่นอุทธรณ์
คำสั่งของศาลปกครองชั้นต้นที่ไม่รับคำฟ้องไว้พิจารณา
ศาลปกครองสูงสุดได้มีคำสั่งที่ ๖๖๕/๒๕๔๗ ว่า คดีนี้นางมันทนา
ผู้ฟ้องคดีประสงค์จะฟ้องโต้แย้งคำสั่งให้ผู้ฟ้องคดีประจำองค์การบริหาร
ส่วนตำบลหงษ์เจริญว่าเป็นการกระทำที่มิชอบ ซึ่งการสั่งให้พนักงาน
ส่วนตำบลประจำองค์การบริหารส่วนตำบลนั้นเป็นอำนาจของประธาน
กรรมการบริหารองค์การบริหารส่วนตำบลโดยความเห็นชอบจากคณะ
กรรมการพนักงานส่วนตำบล (ก.อบต. จังหวัด) ที่จะสั่งได้ตามกรณีที่
กำหนด ทั้งนี้ตามาตรา ๑๓ มาตรา ๑๔ และมาตรา ๒๕ แห่งพระราช
บัญญัติระเบียบบริหารงานบุคคลส่วนท้องถิ่น พ.ศ. ๒๕๔๒ ประกอบกับ
0 บริหารงานบุคคล
