Page 149 - kpi10440

คู่ มื อ ส ม า ชิ ก ส ภ า ท้ อ ง ถิ่ น
6.4 กฎหมายที่ตราโดยองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น

สาระสำคัญของหลักการกระจายอำนาจประการหนึ่งก็คือ การกระจายอำนาจทาง
นิติบัญญัติให้องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นเป็นผู้กำหนดกฎหมายด้วยตนเอง โดยที่
องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในประเทศไทย มีอำนาจในการออกกฎหมายในรูปแบบ
ต่าง ๆ ดังนี้

6.4.1 ข้อบังคับตำบล

ข้อบังคับตำบลเป็นกฎหมายที่องค์การบริหารส่วนตำบลตราออกใช้บังคับ
ภายในเขตตำบลโดยอาศัยอำนาจตามพระราชบัญญัติสภาตำบล และองค์การบริหารส่วน
ตำบล พุทธศักราช 2537

6.4.2 เทศบัญญัติ

เทศบัญญัติเป็นกฎหมายซึ่งเทศบาลต่าง ๆ เช่น เทศบาลนคร เทศบาลเมือง
เทศบาลตำบล ตราออกใช้บังคับภายในเขตเทศบาล โดยอาศัยอำนาจตามพระราชบัญญัติ
เทศบาล พ.ศ. 2496 ข้อสังเกต เดิมมีข้อบังคับสุขาภิบาลเป็นกฎหมายที่สุขาภิบาลออกใช้
บังคับในเขตสุขาภิบาลโดยอาศัยอำนาจตามพระราชบัญญัติสุขาภิบาล พ.ศ. 2495 แต่

อย่างไรก็ดี ต่อมาใน พ.ศ. 2542 ได้มีการตราพระราชบัญญัติเปลี่ยนแปลงฐานะของ
สุขาภิบาลเป็น เทศบาล พ.ศ. 2542 อันมีผลเป็นการยกฐานะของบรรดาสุขาภิบาลตาม
กฎหมายว่าด้วยสุขาภิบาลให้เป็นเทศบาลตำบล ทั้งนี้เพราะโครงสร้างของการปกครอง
ส่วนท้องถิ่นในรูปแบบสุขาภิบาลมีโครงสร้างไม่สอดคล้องกับบทบัญญัติในรัฐธรรมนูญ
แห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2540 ประกอบกับปัจจุบันการปกครองส่วนท้องถิ่น
ในรูปแบบสุขาภิบาลไม่เหมาะสมที่จะรองรับการกระจายอำนาจที่เพิ่มขึ้นได้อย่างมี
ประสิทธิภาพสมควรเปลี่ยนแปลงฐานะของสุขาภิบาลที่มีอยู่เดิมเป็นเทศบาลตำบลและ

ยกเลิกการปกครองส่วนท้องถิ่นรูปแบบสุขาภิบาล

1 2 สถาบันพระปกเกล้า