Page 9 - kpiebook67036
P. 9
8 ประเพณีการปกครองของสวีเดน: สภาท้องถิ่น (ting), สิทธิ์ในการเลือกพระมหากษัตริย์ และเสรีภาพ
และปกครองตนเองของชาวนา (the Many)
และเราไม่เข้าใจถึงความสลับซับซ้อนและอุปสรรคต่างๆ ที่เดนมาร์กได้เผชิญมาในการพัฒนาการเมืองของตน
แม้ว่าเดนมาร์กจะมีคุณสมบัติที่ดีหลายประการ แต่การศึกษาเกี่ยวกับเดนมาร์กก็มีน้อยมาก ท�ำให้เรำ
ขำดควำมรู้ควำมเข้ำใจว่ำปัจจัยอะไรในระบบกำรเมืองของเดนมำร์กที่ท�ำให้สำมำรถเปลี่ยนผ่ำน
จำกรัฐที่อ�ำนำจรวมศูนย์โดยตรงที่ผู้ปกครองมำเป็นรัฐสมัยใหม่ได้ (เน้นโดยผู้เขียน) เรายังขาด
ความรู้ความเข้าใจในพัฒนาการที่เดนมาร์กสามารถเปลี่ยนแปลงมาปกครองโดยระบบราชการที่มุ่งสู่
ผลประโยชน์สาธารณะอย่างเคร่งครัด เป็นระบบราชการที่มีความเชี่ยวชาญ เทคนิคการบริหารงานที่เป็นเลิศ
มีการแบ่งงานกันท�าอย่างเหมาะสม มีเกณฑ์การรับบุคคลเป็นข้าราชการที่อยู่บนพื้นฐานของความรู้
ความสามารถอย่างแท้จริง 3
จากทรรศนะที่ Fukuyama มีต่อเดนมาร์ก ได้ช่วยยืนยันสมมุติฐานที่ผู้เขียนมีต่อเดนมาร์ก
รวมทั้งเหตุผลที่เลือกศึกษาประเทศเดนมาร์กในฐานะที่เป็นตัวแบบส�าหรับการพัฒนาทางการเมือง
ซึ่งในตอนแรก ผู้เขียนคิดว่า เดนมาร์กเหมาะสมที่จะเป็นตัวแบบส�าหรับประเทศที่ปกครองในระบอบ
กษัตริย์ภายใต้รัฐธรรมนูญ แต่ส�าหรับ Fukuyama เดนมาร์กเป็นตัวแบบที่เหมาะสมส�าหรับประเทศ
ที่ต้องการปกครองในระบอบเสรีประชาธิปไตยโดยทั่วไปด้วย และผลการศึกษาวิจัยเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลง
ทางการเมืองของเดนมาร์กจากระบอบสมบูรณาญาสิทธิราชย์มาเป็นระบอบกษัตริย์ภายใต้รัฐธรรมนูญ
ของผู้เขียน ย่อมถือเป็นส่วนหนึ่งที่ช่วยตอบโจทย์และแก้ปัญหาที่ Fukuyama ได้กล่าวไว้ข้างต้น นั่นคือ
ช่วยให้เรามีความรู้ความเข้าใจว่าปัจจัยอะไรในระบบการเมืองของเดนมาร์กที่ท�าให้สามารถเปลี่ยนผ่าน
จากรัฐที่อ�านาจรวมศูนย์โดยตรงที่ผู้ปกครองมาเป็นรัฐสมัยใหม่ได้มากขึ้น ต่อจากเดนมาร์ก ผู้เขียนเลือก
ที่จะศึกษาราชอาณาจักรสวีเดนเป็นล�าดับต่อไป
3 Francis Fukuyama, Political Order and Political Decay: From the Industrial Revolution to the Globalization
of Democracy, (New York: Farrar, Strauss and Giroux: 2014), pp. 25-26; Francis Fukuyama, The Origins of
Political Order: From Prehuman Times to the French Revolution, (New York: Farrar, Strauss and Giroux:
2012), pp. 55-59 อ้างใน ไชยันต์ ไชยพร, ปิยกษัตริย์: เส้นทำงสู่ระบอบกษัตริย์ภำยใต้รัฐธรรมนูญเดนมำร์ก, 1849,
อ้างแล้ว, หน้า 55-58.