Page 470 - kpiebook67020
P. 470
469
แนวทางป้องกันวิกฤตสังคม ความเสี่ยงต่อการเกิดวิกฤตความยุติธรรมทาง
• สร้างพื้นที่ให้ผู้รับผลกระทบร่วมตัดสินใจ สิ่งแวดล้อม
ตั้งแต่ต้น
• แยกคู่ขัดแย้งและใช้คนกลางจัดการปัญหา • ผู้ได้รับผลกระทบรู้สึกไม่มีทางออก
• เปิดเผยชุดข้อมูลที่เป็นความจริงสู่สาธารณะ • นโยบายและการบังคับใช้กฎหมายที่
• รื้อปรับระบบการมีส่วนร่วมและระบบ ขาดความยืดหยุ่น
ยุติธรรมด้านสิ่งแวดล้อม • กลไกความยุติธรรมที่อยุติธรรม
• ยกระดับความเข้มแข็งด้านสิทธิและการมี
ส่วนร่วมของประชาชน
สาเหตุความอยุติธรรมทางสิ่งแวดล้อม ผลกระทบของปัญหา
• รัฐมีบทบาทหลักเป็นผู้ก าหนดนโยบาย • การรวมตัวของภาคประชาชน (เช่น
(เช่น ปากมูล บางกลอย จะนะ) ปากมูล จะนะ)
• การปฏิบัติต่อกลุ่มคนในสังคมอย่างไม่เท่า • ความขัดแย้งของคนในสังคม (เช่น
เทียม (เช่น บางกลอย) ปากมูล บางกลอย จะนะ)
• กระบวนการมีส่วนร่วมที่ไร้ความหมาย • ผลกระทบทางสิ่งแวดล้อม (เช่น ปาก
(เช่น ปากมูล จะนะ) มูล จะนะ)
• การพัฒนาและบริหารจัดการภาครัฐที่ขาด • การเปลี่ยนแปลงวิถีชีวิตที่ท าให้เหลื่อม
มิติความหลากหลาย (เช่น บางกลอย) ล้ ามากขึ้น (เช่น ปากมูล บางกลอย)
• การพัฒนาและบริหารแบบเชิงรับ (เช่น • ภาระในการบริหารจัดการของรัฐเพิ่ม
ปากมูล) มากขึ้น (เช่น บางกลอย จะนะ)
• เป้าหมายการพัฒนาที่ขาดสมดุล (เช่น จะ • ความห่วงกังวลของนานาประเทศ (เช่น
การแก้ไขปัญหาที่ผ่านมา
• การร้องเรียนและฟ้องร้องจากฝ่ายที่ได้รับผลกระทบ (เช่น ปากมูล บางกลอย
จะนะ)
• การแก้ไขปัญหาตามลักษณะของปัญหา (เช่น ปากมูล บางกลอย จะนะ)
• ความพยายามหาทางออกร่วมกัน (เช่น ปากมูล บางกลอย)
ภาพ 6.2 สรุปผลการศึกษาวิกฤตสังคมจากความอยุติธรรมทางสิ่งแวดล้อม
