Page 423 - kpiebook67020

422 การศึกษาการป้องกันวิกฤตสังคมในอนาคต

เมื่อรัฐมีนโยบายด้านป่าไม้ ท�าให้เกิดการผลักดันชาวกะเหรี่ยงที่อาศัยอยู่

ในพื้นที่ใจแผ่นดิน และบางกลอยบน อพยพลงมายังพื้นที่ที่เรียกว่าบางกลอยล่าง
และบ้านโป่งลึก ที่รัฐจัดเตรียมส�าหรับเป็นที่อยู่อาศัยและท�าการเกษตร ตอนแรก

ชาวกะเหรี่ยงไม่ยินยอมแต่สุดท้ายการเจรจาส�าเร็จในปี พ.ศ. 2539 โดยรัฐจะมอบ
ที่ดินท�ากินให้ครอบครัวละ 7 ไร่ แต่ในความเป็นจริงบางครอบครัวได้ที่ดินน้อยกว่านั้น

และบางครอบครัวไม่ได้ที่ดินท�ากินเลย และยังพบว่ามีที่ดินที่จัดสรรถึง 16 แปลง
ที่เนื้อดินมีสภาพไม่สมบูรณ์จนไม่สามารถปลูกอะไรได้ ชาวกะเหรี่ยงจึงย้ายกลับไปอยู่

ที่ใจแผ่นดินและบางกลอยบนตามเดิม

ต่อมาช่วงปี พ.ศ.2553-2554 เจ้าหน้าที่อุทยานฯ ร่วมกับทหาร ใช้ชื่อ
ปฏิบัติการว่า “ยุทธการตะนาวศรี” เข้ารื้อถอนสิ่งปลูกสร้างในเขตใจแผ่นดินและ

บางกลอยบน รวม 6 ครั้ง เพื่อบังคับชาวกะเหรี่ยงทั้งหมดให้ออกจากป่า ท�าให้
ชาวกะเหรี่ยงต้องถอยลงมาใช้ชีวิตกันที่เขตบางกลอยล่าง และบ้านโป่งลึก ยุทธการ

ครั้งนี้มีการกล่าวหาว่าเจ้าหน้าที่รัฐเผาบ้าน ยุ้งข้าว และทรัพย์สินของชาวบ้านซึ่งถือเป็น
การละเมิดสิทธิมนุษยชนอย่างรุนแรง เพราะมีชาวบ้านถึง 98 ครอบครัวที่ได้รับ

ความเดือดร้อน (วิศรุต สินพงศพร, 2564; สถาพร พงษ์พิพัฒน์วัฒนา, 2564)

การจับกุมชาวกะเหรี่ยงในครั้งนี้ถูกเปิดเผยในปี 2554 เพราะเกิดเหตุ
เฮลิคอปเตอร์ที่ไปรับเจ้าหน้าที่ตกในป่าแก่งกระจานเมื่อวันที่ 16 กรกฎาคม 2554

ลูกเรือทั้ง 5 นายถูกรายงานว่าเสียชีวิต และมีภารกิจกู้ร่างทหารทั้ง 5 นายเมื่อวันที่
19 กรกฎาคม 2554 ด้วยเฮลิคอปเตอร์แบล็กฮอว์ก แต่ภายหลังก็หายไปจากจอเรดาร์

และได้รับยืนยันว่าเฮลิคอปเตอร์ชนภูเขาแล้วตกห่างจากล�าแรกประมาณ 2 กิโลเมตร
สรุปว่าเจ้าหน้าที่ทั้ง 9 คนเสียชีวิตจากเหตุการณ์นี้ด้วย (สถาพร พงษ์พิพัฒน์วัฒนา, 2564)

การผลักดันในปี 2554 นี้ท�าให้ชาวบางกลอยและใจแผ่นดินต้องอพยพ

แยกออกเป็นสามกลุ่ม กลุ่มแรกข้ามไปอยู่ฝั่งเมียนมาร์ กลุ่มที่สองไปอยู่ที่หมู่บ้าน