Page 77 - kpiebook66025
P. 77
77
ความคิดต่อสาธารณชน การรวมกลุ่มเพื่อขับเคลื่อนความเห็นหรือนโยบายต่าง ๆ
ปัจจุบันนี้การรวมกลุ่มมีขนาดใหญ่มากขึ้นและมีบทบาทมากขึ้น 47
เมื่ออินโดนีเซียกลับมาใช้ระบบหลายพรรคการเมือง แนวคิดเรื่องการจัดตั้ง
กลุ่มทางการเมืองในรัฐสภาได้กลับมามีบทบาทมากขึ้น จากการเลือกตั้งในปี 1999
พรรคการเมืองที่ชนะการเลือกตั้งเข้าไปในรัฐสภา ได้ร่วมมือกันจัดตั้งกลุ่มทางการเมือง
ในรัฐสภา ซึ่งแต่ละพรรคการเมืองจะร่วมมือกันอย่างน้อย 2 พรรค หรือมากกว่านั้น
หรือบางครั้งเป็นการรวมตัวของพรรคใหญ่เพียงพรรคเดียว การจัดตั้งกลุ่มทางการเมือง
เพื่อเป็นการถ่วงดุลอ�านาจระหว่างฝ่ายนิติบัญญัติและฝ่ายบริหาร อีกทั้งกลุ่มการเมือง
ยังท�าหน้าที่เป็นเครื่องมือของพรรคเพื่อด�าเนินนโยบายต่าง ๆ ของพรรคเพื่อขับเคลื่อน
ไปสู่การจัดท�ากฎหมาย โดยแต่ละกลุ่มการเมืองจะท�าหน้าที่และรับผิดชอบต่อหน้าที่
ของสมาชิกและรายงานผลการปฏิบัติงานสู่สาธารณะ ในรัฐสภามีการแบ่งกลุ่มสมาชิก
พรรคการเมืองออกเป็นกลุ่มต่าง ๆ ตามความสนใจของสมาชิกรัฐสภา เนื่องจาก
ข้อพิพาทของสมาชิกภายในพรรคหรือความคิดที่ไม่ตรงกันของสมาชิกพรรคการเมือง
มักน�าไปสู่การละทิ้งพรรคเพื่อไปหาพรรคใหม่หรือต้องการหากลุ่มที่มีแนวคิดเดียวกัน
ดังนั้น การรวมกลุ่มทางการเมืองจึงเป็นตัวเลือกที่ดีส�าหรับสมาชิกรัฐสภา
การรวมกลุ่มทางการเมืองในรัฐสภาเกิดขึ้นจ�านวนมากไม่ต่างกับจ�านวน
พรรคการเมืองใหม่ที่ผุดขึ้นมา หากย้อนกลับไปจะพบว่ามีการเปลี่ยนแปลงภายใน
กลุ่มการเมืองในรัฐสภาอยู่ตลอดเวลา มีบางกลุ่มที่ในปัจจุบันได้ถูกยกเลิกและบางกลุ่ม
มีการเปลี่ยนแปลงสมาชิกภายในกลุ่ม โดยมีรายละเอียด ดังนี้
1. กลุ่ม PDIP มีสมาชิก 153 คน เป็นกลุ่มที่สมาชิกส่วนใหญ่มาจาก
พรรคการต่อสู้เพื่อประชาธิปไตยอินโดนีเซีย (Partai Demokrasi Indonesia
Perjuangan : PDIP) เป็นกลุ่มที่ก่อตั้งโดยเมกาวตี สุการ์โนบุตรี (Megawati
Sukarnoputri) โดยอุดมการณ์หลักของกลุ่มนี้คือ เน้นหลักปัญจศีล
(Pancasila) ให้เป็นแนวทางหลักในการขับเคลื่อนประเทศ
47 Rath Adiputri,“The empowerment of parliament in the transition from an authoritarian
to a democratic regime: Indonesian experiences and problems,” Parliaments, Estates
& Representation, Routledge, vol. 38 No. 1 (2018).
