Page 67 - kpiebook66025
P. 67
67
เป็นมุสลิม ส่วนฮาร์ดี (Hardi) เป็นฝ่ายที่มีแนวคิดฝ่ายซ้าย จะเห็นได้ว่ากลุ่มการเมือง
ในรัฐสภาในอินโดนีเซียจะเน้นการวิเคราะห์ถึงเบื้องหลังที่มาของสมาชิกแต่ละกลุ่ม เช่น
กลุ่มชาติพันธุ์ ต้นก�าเนิด อายุ การศึกษา ประสบการณ์การท�างาน และประสบการณ์
ทางการเมือง รวมไปถึงความสัมพันธ์แบบเครือญาติ เช่น พรรคแห่งชาติอินโดนีเซีย
(PNI) ที่แต่ละกลุ่มถูกแบ่งโดยใช้ลักษณะทางชาติพันธุ์ที่แตกต่างกันเป็นตัวก�าหนด
อย่าง Ali Surachman เป็นกลุ่มชาติพันธุ์ชวา ในขณะที่ Hardi เป็นนักกิจกรรมจากนอก
เกาะชวา ในเรื่องของอายุก็ถือเป็นปัจจัยส�าคัญ ผู้น�าอย่าง Sukiman ของสมาชิก
38
พรรคมัสยูมิ (Masyumi) ที่มีอายุและมีประสบการณ์ทางการเมือง ก็จะสามารถ
รวบรวมสมาชิกได้ค่อนข้างเยอะกว่าคนที่มีประสบการณ์น้อย ดังนั้น ปัจจัยด้านชาติพันธุ์
ต้นก�าเนิด หรืออายุของผู้น�ากลุ่มจึงมีความส�าคัญในการเลือกกลุ่มสังกัด
ส�าหรับความหมายในพจนานุกรมอินโดนีเซีย (Kamus Besar Bahasa
Indonesia : KBBI) ได้อธิบายถึง fraksi ว่า เป็นค�านาม โดยมี 2 ความหมาย คือ
1) เป็นการแบ่งกลุ่มขนาดเล็ก 2) กลุ่มที่มีบทบาทในการร่างกฎหมาย โดยสมาชิกที่มี
ความรู้และความเข้าใจร่วมกัน ส่วนพจนานุกรมการเมืองอินโดนีเซีย (kamus politik)
ได้ให้ความหมายของค�าว่า fraksi คือ การรวมกลุ่มของบุคคลที่มีการต่อสู้เพื่ออุดมการณ์
ทางการเมืองในรัฐสภา และหรือสภาต่าง ๆ นอกจากนี้ยังมีนักวิชาการบางท่านเสนอ
แนวคิดของกลุ่มการเมืองในรัฐสภาว่าเป็นค�าเกี่ยวกับผู้น�ากับผู้ตาม หรือความสัมพันธ์
แบบผู้ค้ากับผู้ขาย แต่ในข้อบังคับรัฐสภา (Peraturan Tata Tertib DPR) ได้ให้ค�านิยาม
ว่า fraksi คือ การจัดกลุ่มสมาชิกตามรูปแบบพรรคการเมืองที่มาจากการเลือกตั้งทั่วไป
นอกจากนี้จากการสัมภาษณ์สมาชิก Fraksi Partai Persatuan Pembanguan
(PPP) ได้ให้ค�านิยามของ fraksi ไว้ว่า กลุ่มการเมืองเป็นเครื่องมืออย่างหนึ่งของ
พรรคการเมืองในรัฐสภาในการด�าเนินนโยบาย น�าเสนอความต้องการของสาธารณชนไปสู่
การเป็นนโยบายของพรรคการเมือง โดยการท�าให้เป็นส่วนหนึ่งของร่างกฎหมายหรือ
กฎหมาย รวมถึงงบประมาณของรัฐ กลุ่มทางการเมืองคือผู้ใต้บังคับบัญชาของพรรค
เพื่อด�าเนินการขับเคลื่อนการด�าเนินงานทางการเมืองของพรรคในรัฐสภา (สัมภาษณ์
เมื่อวันที่ 19 ตุลาคม 2565)
38 Bima Arya Sugiarto, Beyond Formal Politics : Party Factionalism and Leadership
in Post - Authoritarian Indonesia, pp. 51 - 53.
