Page 57 - kpiebook65071
P. 57
56 บทบัญญัติทางกฎหมายว่าด้วยสิทธิที่จะถูกลืม (Right to be Forgotten)
และแนวทางแก้ไขกฎหมายที่เกี่ยวข้อง
3.1 ประเทศไทย
ก่อนที่จะมีการตราพระราชบัญญัติคุ้มครองข้อมูลส่วนบุคคล
พ.ศ. 2562 ระบบกฎหมายไทยได้รับรองถึง “สิทธิในความเป็นส่วนตัว”
ในกฎหมายหลายฉบับ เช่น รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พ.ศ. 2560
พระราชบัญญัติข้อมูลข่าวสารของราชการ พ.ศ. 2540 และประมวลกฎหมาย
แพ่งและพาณิชย์ ซึ่งแสดงให้เห็นถึงความจำาเป็นในการสร้างความสมดุลระหว่าง
การคุ้มครองสิทธิในความเป็นส่วนตัว และเสรีภาพในการแสดงความคิดเห็น
ดังที่ได้กล่าวในหัวข้อที่ 2.2 ในบทที่ 2 นอกจากนี้ ยังปรากฏการบังคับใช้
กฎหมายเพื่อคุ้มครองสิทธิในความเป็นส่วนตัวในคำาพิพากษาของศาลฎีกา
อีกด้วย ซึ่งฐานทางกฎหมายและกระบวนการบังคับใช้กฎหมายดังกล่าวสามารถ
ช่วยสนับสนุนการคุ้มครองสิทธิที่จะถูกลืม และร้องขอให้ผู้ควบคุมข้อมูล
ส่วนบุคคลดำาเนินการลบหรือทำาลาย หรือทำาให้ข้อมูลส่วนบุคคลเป็นข้อมูล
ที่ไม่สามารถระบุตัวบุคคลที่เป็นเจ้าของข้อมูลส่วนบุคคลได้ตามมาตรา 33
ของพระราชบัญญัติต่อไป
3.1.1 ตัวบทกฎหมาย
3.1.1.1 รัฐธรรมนูญและความรับผิดในฐานละเมิด
ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์
ตามรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พ.ศ. 2560 บุคคลย่อมมี
สิทธิในความเป็นอยู่ส่วนตัว เกียรติยศ ชื่อเสียง และครอบครัว การกระทำา
61
อันเป็นการละเมิดหรือกระทบต่อสิทธิของบุคคลดังกล่าว หรือการนำาข้อมูล
ส่วนบุคคลไปใช้ประโยชน์ไม่ว่าในทางใด ๆ จะกระทำามิได้ เว้นแต่โดยอาศัย
61 รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พ.ศ. 2560, มาตรา 32 วรรคหนึ่ง.
