Page 52 - kpiebook65071
P. 52
51
2.2.3 ปัญหาของผู้ควบคุมข้อมูลในทางปฏิบัติ
เมื่อต้องเคารพต่อสิทธิที่จะถูกลืม ผู้ควบคุมข้อมูลส่วนบุคคล เช่น
สำานักพิมพ์หรือผู้ให้บริการระบบสืบค้นออนไลน์ย่อมประสบความท้าทาย
ในการพิจารณาถึงปัจจัยที่จะต้องนำามาชั่งนำ้าหนัก ระหว่างเสรีภาพที่ตนมี
กับความเป็นส่วนตัวของเจ้าของข้อมูลส่วนบุคคล เช่น การพิจารณาถึงเวลา
ที่ได้ผ่านพ้นไป ดังเช่นในคดี Hurbain v. Belgium ที่ผู้เผยแพร่ข้อมูล
เกี่ยวกับอุบัติเหตุนั้นจะต้องพิจารณาว่าเวลาที่ตนได้เผยแพร่ข้อมูลซึ่งมีชื่อ
และสกุลของผู้กระทำาความผิดนั้นได้ผ่านพ้นมานานเพียงใดและนานเพียงพอ
หรือยัง การคงชื่อและสกุลของผู้ก่อเหตุยังเป็นประโยชน์ต่อสาธารณะอีกหรือไม่
ในคดี Plaintiff X v. Prima Danoi ได้เน้นยำ้าว่า ข้อมูลส่วนบุคคล
ที่เคยเป็นประโยชน์ต่อสาธารณชน ณ เวลาใดเวลาหนึ่งอาจหมดความสำาคัญ
ลงเมื่อเวลาพ้นผ่านไป ดังนั้น ในเชิงกฎหมายแล้วผู้ควบคุมข้อมูล (ตลอดจน
หน่วยงานของรัฐที่เกี่ยวข้องกับการคุ้มครองสิทธิที่จะถูกลืม) ย่อมจะต้อง
พิจารณาถึงปัจจัยดังกล่าว ตลอดจนมาตรการที่สามารถดำาเนินการได้ เช่น
การทำาให้ไม่ปรากฏข้อมูลที่ระบุตัวตนของเจ้าของข้อมูลส่วนบุคคลได้
บทสรุป
“สิทธิที่จะถูกลืม” นั้น ถูกพัฒนาขึ้นจากแนวคิดเรื่องความเป็น
ส่วนตัวซึ่งเป็นสิทธิมนุษยชนประการหนึ่ง ไม่ว่าจะในส่วนความเป็นส่วนตัว
ในคดีอาญา และความเป็นอยู่ส่วนตัวในเชิงของข้อมูล โดยสารัตถะแล้ว
สิทธิชนิดนี้เรียกให้ข้อมูลส่วนบุคคลของบุคคลนั้นถูกลบ ทำาลาย หรือเข้าถึง
ไม่ได้เมื่อหมดความจำาเป็นที่ข้อมูลส่วนบุคคลนั้นจะต้องถูกประมวลผล
แสดง หรือเข้าถึงได้โดยบุคคลอื่น การหมดลงของความจำาเป็นดังกล่าวนั้น
อาจเกิดขึ้นโดยหลากหลายสาเหตุ เช่น การพ้นผ่านไปของเวลา
