Page 23 - kpiebook65062
P. 23

โรงเลื่อย อู่ต่อเรือจำนวนมาก อันเป็นผลจากการขยายตัวทางเศรษฐกิจและการผลิตเพื่อส่งออก
                   นอกจากนี้ยังมีการลงทุนในอุตสาหกรรมบางประเภทเพื่อการบริโภคในประเทศ เช่น โรงงานเบียร์
                   โซดา ยาสูบ ไม้ขีดไฟ เครื่องหนัง เป็นต้น ทั้งโดยทุนจากต่างประเทศและทุนในประเทศ ซึ่งจำนวนมาก

                   เป็นชนชั้นกลางเชื้อสายจีน

                         เมื่อรัชกาลที่ ๗ เสด็จขึ้นครองราชย์ใน พ.ศ. ๒๔๖๘ นั้น สถานการณ์ทางเศรษฐกิจสยาม

                   เริ่มประสบปัญหา โดยเฉพาะปัญหางบประมาณแผ่นดินขาดดุลต่อเนื่องกันถึงสี่ปีในช่วงปลายรัชกาล
                   ที่ ๖  อันเป็นผลจากปัจจัยภายนอก เช่น สภาวะถดถอยของเศรษฐกิจโลกหลังสงครามโลกครั้งที่ ๑
                   ปัญหาของมาตรฐานทองคำ (Gold Standard) และการกีดกันทางการค้า  ประกอบกับปัจจัยภายใน

                   เช่น การใช้จ่ายอย่างฟุ่มเฟือยในราชสำนัก ระบบราชการที่ขยายตัวใหญ่ขึ้น ประกอบกับงบประมาณใน
                   การลงทุนสร้างสาธารณูปโภคพื้นฐานที่สูง เช่น การสร้างทางรถไฟและการพัฒนาการชลประทาน

                   เป็นต้น

                         ด้วยปัญหาทางเศรษฐกิจที่ทวีความรุนแรงขึ้น ในพ.ศ. ๒๔๖๕ รัชกาลที่ ๖ โปรดเกล้าฯ ให้ตั้ง
                   สภาการคลัง ขึ้น “สำหรับพิจารณาปัญหาทั้งปวงในเรื่องที่เกี่ยวกับพระราชทรัพย์สำหรับแผ่นดิน”
                                                                                                       ๒
                   นอกจากนี้ยังมีพระราชดำริให้จัดงานสยามรัฐพิพิธภัณฑ์ (Siamese Kingdom Exhibition) เพื่อ
                   “เปิดหูเปิดตาให้ได้บังเกิดความคิดใหม่ในการประดิษฐ์สรรพหัตถกรรมขึ้นโดยนานัปการ ซึ่งสรุปรวม

                                                                                  ๓
                   ก็คือส่วน ๑ แห่งความเจริญดำเนินน่าสำหรับชาติบ้านเมืองมารดรเรานี้”  กำหนดจัดที่สวนลุมพินี
                   ใน พ.ศ. ๒๔๖๘ ทว่าเลิกจัดไปเมื่อรัชกาลที่ ๖ เสด็จสวรรคต


                         ในช่วงต้นรัชกาลที่ ๗ พระประมุขทรงตระหนักดีถึงปัญหาการเงินการคลังของประเทศในรัชกาล
                   ก่อน จึงทรงเร่งแก้ไขปัญหาเสถียรภาพทางเศรษฐกิจและการคลังของสยามโดยด่วน ทั้งการตัดทอน
                   งบประมาณแผ่นดิน โดยเฉพาะงบประมาณของราชสำนัก  การรักษาสมดุลของงบประมาณแผ่นดิน

                   การควบคุมค่าเงินบาทให้มีเสถียรภาพ และการจำกัดการก่อหนี้ต่างประเทศ  ทั้งนี้เพื่อมุ่งรักษาอำนาจ
                                                                                  ๔
                   อธิปไตยทางเศรษฐกิจและการเมืองการปกครอง  พระบรมราโชบายด้านเศรษฐกิจนี้ส่งผลให้

                   งบประมาณแผ่นดินของสยามเกินดุลมาโดยตลอดรัชกาล (ยกเว้นปี พ.ศ. ๒๔๗๔ ซึ่งงบประมาณขาดดุล
                   ๓.๙๘ ล้านบาท)  มียอดเงินคงคลังที่ทวีขึ้นอย่างต่อเนื่อง และไม่ก่อหนี้สาธารณะขนาดใหญ่ให้เป็น
                   ภาระแก่รัชกาลต่อมา














               12    สถาปัตย์ใต้ร่มฉัตรพระปกเกล้าฯ
   18   19   20   21   22   23   24   25   26   27   28