Page 115 - kpiebook65024
P. 115
114 ประเด็นส�ำคัญที่พึงมีในรัฐธรรมนูญแห่งรำชอำณำจักรไทย
ปัญหาและอุปสรรคเพื่อเสนอต่อรัฐสภา และเพื่อประโยชน์ของสาธารณชนรัฐ
มีความจ�าเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องก�าหนดยุทธศาสตร์หรือแนวนโยบายในการด�าเนินงาน
ไปสู่เป้าหมายที่วางไว้ ดังที่บัญญัติไว้ในรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พ.ศ 2560
มาตรา 162 (สถาบันพระปกเกล้า, 2560) ว่า
“คณะรัฐมนตรีที่จะเข้าบริหารราชการแผ่นดินต้องแถลงนโยบายต่อ
รัฐสภาซึ่งต้องสอดคล้องกับหน้าที่ของรัฐ แนวนโยบายแห่งรัฐ และยุทธศาสตร์
ชาติ และต้องชี้แจงแหล่งที่มาของรายได้ที่จะน�ามาใช้จ่ายในการด�าเนินนโยบาย
โดยไม่มีการลงมติความไว้วางใจ ทั้งนี้ภายในสิบห้าวันนับแต่วันเข้ารับหน้าที่
ก่อนแถลงนโยบายต่อรัฐสภาตามวรรคหนึ่ง หากมีกรณีที่ส�าคัญและ
จ�าเป็นเร่งด่วน ซึ่งหากปล่อยให้เนิ่นช้าไปจะกระทบต่อประโยชน์ส�าคัญของ
แผ่นดิน คณะรัฐมนตรีที่เข้ารับหน้าที่จะด�าเนินการไปพลางก่อนเพียงเท่าที่
จ�าเป็นก็ได้”
เมื่อพิจารณาจากมาตรานี้ จะเห็นได้ว่านโยบายสาธารณะเป็นสิ่งส�าคัญที่รัฐ
จะต้องด�าเนินการและตัดสินใจใด ๆ ออกมาเพื่อแก้ไขปัญหาให้กับประเทศชาติและ
ประชาชน ค�าว่า “นโยบาย” ตามความหมายในพจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน
พ.ศ. 2554 หมายถึง หลักและวิธีปฏิบัติซึ่งถือเป็นแนวด�าเนินการ ส่วนค�าว่า “สาธารณะ”
หมายถึง เพื่อประชาชนทั่วไป เมื่อรวมกันแล้ว “นโยบายสาธารณะ” จึงหมายถึง
หลักและวิธีปฏิบัติเพื่อประชาชนทั่วไป ส่วน ติน ปรัชพฤกษ์ (2560: น.305) ได้ให้
ค�าแปลไว้ในหนังสือศัพท์รัฐประศาสนศาสตร์ ว่า Policy หมายถึง แนวทางที่มีลักษณะ
เป็นค�าพูด ลายลักษณ์อักษร หรือเป็นนัย ๆ ที่ก�าหนดไว้เพื่อบ่งชี้ถึงข้อจ�ากัดและทิศทาง
