Page 40 - kpiebook65018
P. 40
39
ศำสตรำจำรย์ ดร.หยุด แสงอุทัย ได้ให้ความเห็นว่า เนื่องจากสิทธิเป็นอ�านาจ
ที่กฎหมายให้แก่บุคคลที่มีเจตจ�านง หรือเป็นประโยชน์ที่กฎหมายรับรองและคุ้มครองให้
ฉะนั้น จึงเป็นที่เห็นได้ชัดว่า เมื่อบุคคลหนึ่งมีอ�านาจ บุคคลอีกคนหนึ่งหรืออีกหลายคน
ย่อมมี “หน้าที่” ที่จะต้องปฏิบัติให้เป็นไปตามอ�านาจของเขา หรือถ้าจะพิจารณา
ในแง่ประโยชน์ เมื่อบุคคลหนึ่งมีประโยชน์ที่กฎหมายรับรองและคุ้มครองให้แล้ว
บุคคลอีกคนหนึ่งหรืออีกหลายคนก็มี “หน้าที่” ที่จะปฏิบัติให้เป็นไปตามประโยชน์นั้น
ดังนั้น จึงอาจกล่าวได้ว่า สิทธิและหน้าที่จึงเป็นของคู่กัน โดยหน้าที่ย่อมผูกพันอยู่
กับสิทธิ เมื่อมีสิทธิก็ต้องมีหน้าที่อยู่ด้วยเสมอ หน้าที่ที่คู่เคียงแก่สิทธิ ได้แก่ หน้าที่
ที่จะไม่รบกวนขัดขวางต่อสิทธิ หรือหน้าที่ที่จะกระท�าหรืองดเว้นไม่กระท�าการอย่างใด
อย่างหนึ่งให้เป็นไปตามสิทธิ 30
กล่าวโดยสรุป หน้าที่ของพลเมืองตามรัฐธรรมนูญ เป็นสิ่งที่บุคคลในฐานะ
พลเมืองของรัฐนั้น ๆ ต้องปฏิบัติตามที่รัฐธรรมนูญแห่งรัฐนั้นได้ก�าหนดไว้ มิได้
หมายความว่า บุคคลจะเรียกร้องสิทธิที่ตนพึงมีหรือได้รับจากรัฐ เพื่อให้รัฐกระท�าการ
หรืองดเว้นกระท�าการแต่เพียงฝ่ายเดียว โดยไม่กระท�าตามหน้าที่ที่ตนต้องปฏิบัติเลย
หากประชาชนเรียกร้องแต่สิทธิ และไม่พึงปฏิบัติตามหน้าที่แล้ว สังคมแห่งนั้นย่อมเกิด
ความวุ่นวายและไม่สงบสุข เนื่องจากทุกคนจะกระท�าเพื่อประโยชน์ส่วนตัว และมิได้
มองถึงประโยชน์ของส่วนรวมในรัฐนั่นเอง
30 หยุด แสงอุทัย, ควำมรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับกฎหมำยทั่วไป, (กรุงเทพมหานคร : ส�านักพิมพ์
ประกายพรึก, 2542), หน้า 227.
