Page 135 - kpiebook64014
P. 135

รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ2 “บทบัญญัติทางกฎหมายเพื่อการป@องกันและปราบปรามการทรมานและการกระทำใหFบุคคลสูญหาย”  สถาบันพระปกเกลFา


               สารระหว<างประเทศด;านสิทธิมนุษยชนและได;รับการจัดประเภทเป_น Infra-legal Treaties ปeจเจกชนจึงสามารถ

                                                                                                       474
               อ;างถึงบทบัญญัติในอนุสัญญาทั้ง 2 ฉบับได;โดยตรงในการร;องทุกข,อันเกี่ยวเนื่องกับบทบัญญัติในอนุสัญญาฯ
                     6.1.3  ญี่ปุ}น

                     ญี่ปุƒน ตั้งอยู<ในทวีปเอเชีย ใช;ระบบกฎหมายแบบ Civil Law มีรัฐธรรมนูญญี่ปุƒน (Constitution of Japan)

               (หรือที่ได;รับการเรียกว<า “Post-War Constitution” เนื่องจากเป_นการร<างภายใต;การควบคุมของสหรัฐอเมริกา

               ภายหลังที่ญี่ปุƒนแพ;สงครามโลกครั้งที่สอง) เป_นกฎหมายสูงสุดของประเทศ โดยรัฐธรรมนูญญี่ปุƒนมีบทบัญญัติหลาย
               มาตราที่รับรองการประกันสิทธิขั้นพื้นฐานของมนุษย,ที่เกี่ยวข;องกับการคุ;มครองและปLองกันปราบปรามการทรมาน

               และการกระทำให;บุคคลสูญหาย เช<น การประกันว<าจะไม<มีบุคคลใดถูกพรากไปซึ่งชีวิตและเสรีภาพเว;นแต<เป_นไป

               ตามกระบวนการทางกฎหมาย  การประกันว<าจะไม<มีบุคคลใดถูกจับกุมโดยไม<มีหมายศาลหรือการอนุญาตจาก
                                         475
               เจ;าหน;าที่ทางการศาล  และการประกันว<าจะไม<มีบุคคลใดถูกจับกุมและกักขังโดยไม<ได;รับการแจ;งข;อหาและสิทธิ
                                  476
               และโดยไม<ได;รับเอกสิทธิ์ในการติดต<อกับทนาย
                                                     477
                     ญี่ปุƒนเข;าเป_นภาคีตราสารระหว<างประเทศในด;านสิทธิมนุษยชนหลายฉบับ โดยในบริบทการปLองกัน

               ปราบปรามการทรมานและการกระทำให;บุคคลสูญหายนั้น ญี่ปุƒนเข;าเป_นภาคีอนุสัญญา CAT โดยมีผลใช;บังคับกับ
               ญี่ปุƒนตั้งแต<วันที่ 29 มิถุนายน ค.ศ. 1999  นอกจากนี้ ญี่ปุƒนเข;าเป_นภาคีอนุสัญญา CED โดยมีผลใช;บังคับกับ
                                                  478
                                                 479
               ญี่ปุƒนตั้งแต<วันที่ 23 ธันวาคม ค.ศ. 2010  ทั้งนี้ ญี่ปุƒนแสดงเจตนาเข;าเป_นภาคีธรรมนูญกรุงโรมว<าด;วยศาลอาญา
               ระหว<างประเทศเมื่อวันที่ 17 กรกฎาคม ค.ศ. 2007 และธรรมนูญฯ มีผลใช;บังคับกับญี่ปุƒนตั้งแต<วันนั้นเป_นต;นมา
                                                                                                           480

                     เนื่องจากญี่ปุƒนใช;ระบบเอกนิยม (Monism) อนุสัญญาทั้ง 2 ฉบับ ในฐานะที่เป_นตราสารระหว<างประเทศที่
               ได;รับการรับรองโดยญี่ปุƒน จึงได;รับการยอมรับให;บังคับใช;ได;ในรัฐและมีผลเสมือนหนึ่งเป_นกฎหมายภายใน
                                                                                                           481
               อย<างไรก็ดี ในทางปฏิบัติการอ;างบทบัญญัติในตราสารระหว<างประเทศในการพิจารณาคดีภายในมักกระทำเป_นราย








                     474  Supra Note 470, Brazil Report, para. 20.
                     475  Constitution of Japan [Japan], 3 November 1946, (Japan Constitution), Art. 31.
                     476  Ibid, Japan Constitution, Art. 33.
                     477  Ibid, Japan Constitution, Art. 34.
                     478  Committee on Enforced Disappearances, Consideration of Reports submitted by State Parties under Article 29(1)
               of the Convention: Japan, UN Doc. CED/C/JPN/1 (2016), (Japan Report), para. 12.
                     479  Ibid, Japan Report, para. 1.
                     480  International Criminal Court, Japan, [online] Available from: https://asp.icc-
               cpi.int/en_menus/asp/states%20parties/asian%20states/Pages/japan.aspx [24 August 2021].
                     481  Supra Note 475, Japan Constitution, Art. 98.



                                                             135
   130   131   132   133   134   135   136   137   138   139   140