Page 12 - b29255_fulltext
P. 12

เป็นต้นแบบของกวีนิพนธ์ในสมัยต่อมา ส่วนกวีหญิง เช่นคุณพุ่ม หรือบุษบาท่าเรือจ้าง ได้เขียนวรรณกรรมสะท้อน
               ทัศนคติของผู้หญิงลูกผู้ดี คือ ตัวตนของคุณพุ่มที่เป็นกวีฝีปากกล้าในกระบวนบอกสักวา


                       1.2.3 สตรีนิยม (feminism) หมายถึง แนวความคิดเรื่องเพศ ที่เชื่อว่า ความเป็นชาย หญิงนั้นถูกท าให้
               แตกต่างโดยสังคมของเรา ผู้หญิงเองมักจะถูกกีดกันและจัดระเบียบหรือจัดการไม่ให้มีส่วนร่วมอย่างเต็มที่ในทุก

               พื้นที่และสถาบันทางสังคม นิยามของ “สตรีนิยม” เป็นระบบคิดและขบวนการทางสังคมที่พยายามเปลี่ยนแปลง
               สภาพเศรษฐกิจและสังคมซึ่งตั้งอยู่บนการวิเคราะห์ที่ว่าผู้ชายอยู่ในฐานะได้เปรียบและผู้หญิงอยู่ในสภาพเป็นรอง

                       ในโลกตะวันตกค าว่า “สตรีนิยม” เป็นที่กล่าวขานกันมาเป็นเวลาช้านานและมีความหมายแตกต่างกันไป

               ตามยุคสมัยและเงื่อนไขทางสังคมและวัฒนธรรม รวมถึงการแสวงหาผลประโยชน์และการกดขี่ทั้งในระดับสาระ
               และอุดมการณ์ของผู้หญิง   แต่ทว่า ค าว่า “สตรีนิยม” ที่เป็นระบบคิดมีจุดร่วมกันอย่างน้อยสองประการ คือ

                       1. ระบบความคิดที่พยายามอธิบายสถานะความเป็นรองและความเป็นอื่นของสตรี


                       2. การเคลื่อนไหวทางสังคมและการเมืองเพื่อการเปลี่ยนแปลงและปลดปล่อยความเหลื่อมล้ าและการไร้
               ตัวตนของสตรีในความสัมพันธ์บนฐานเพศภาวะ (gender relations) ทั้งในพื้นที่ส่วนตัวหรือโลกในบ้านและใน

               พื้นที่สาธารณะ ฉะนั้นสตรีนิยมจึงมิใช่เพียงระบบความรู้ทางวิชาการที่ได้รับการพัฒนามาอย่างต่อเนื่องเท่านั้น แต่
               เพื่อท าความเข้าใจและวิเคราะห์สถานภาพของสตรีเพื่อทวงคืนความเป็นมนุษย์ให้กับสตรีด้วยความเสมอภาค
               (equality) กับการถูกกดทับ การเอารัดเอาเปรียบ (oppression) และมีความเป็นรอง (subordination) จากบุรุษ

               เพศ

                       1.2.4 แนวคิดเรื่องเพศสภาพ (gender) เป็นแนวคิดพื้นฐานที่ส าคัญในการท าความเข้าใจแนวคิดสตรีนิยม
               ประเด็นส าคัญในการอธิบายเรื่องเพศสภาพ คือ การชี้ให้เห็นความแตกต่างระหว่างเพศในทางชีววิทยากับความเป็น

               เพศที่ปัจเจกบุคคลนั้น รู้สึกว่าตนเองเป็น ซึ่งแนวคิดเรื่องเพศสภาพถูกน ามาใช้ในช่วงทศวรรษที่ 1970

                       1.2.5 คณะสุภาพบุรุษ หมายถึง กลุ่มนักเขียนหนุ่มซึ่งสมาชิกส่วนใหญ่เป็นสามัญชนชายที่มาจากผลผลิต
               ของโรงเรียนสมัยใหม่  นักเขียนกลุ่มนี้ก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างมากต่อการเมืองไทย  น าโดย  กุหลาบ  สาย

               ประดิษฐ์ ซึ่งชักชวนกันมาร่วมท านิตยสารรายปักษ์ “สุภาพบุรุษ” ระยะแรกประกอบด้วยนักเขียนสิบคน ซึ่งเริ่มต้น
               ตั้งแต่ปีพ.ศ.  2472  โดยนักเขียนคณะสุภาพบุรุษในระยะแรกประกอบด้วยนักเขียนประมาณสิบคน  รู้จักกันใน

               นามปากกาดังนี้ ศรีบูรพา (กุหลาบ สายประดิษฐ์)  เรียมเอง หรือ แม่อนงค์ หรือ ม.ชูพินิจ (มาลัย ชูพินิจ)  ฮิวเม
               อริสต์ (ครูอบ ไชยวสุ)  ร. วุธาทิตย์ (จรัญ วุธาทิตย์)  ยาขอบ(โชติ แพร่พันธุ์)

               1.3.การเปรียบเทียบสถานภาพของสตรีในโลกตะวันตกก่อนและหลังสงครามโลกครั้งที่ 1


                       สังคมตะวันตกในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 1 (ค.ศ. 1914-1918) ตามทัศนะของนักประวัติศาสตร์ชาว
               อเมริกันชื่อ เฟลิกซ์ กิลเบิร์ต ( Felix Gilbert, May 21, 1905-February 14 ,1991)  ในหนังสือชื่อ “The End
               of the European Era, 1890 to the Present” ระบุว่าสังคมยังคงเป็นพื้นที่ของชนชั้นสูงและชนชั้นนายทุนซึ่ง

               เป็นผู้กุมอ านาจทางการเมืองและทางเศรษฐกิจ  ในยุโรปมีเพียงประเทศฝรั่งเศสและประเทศสวิตเซอร์แลนด์




                                                             11
   7   8   9   10   11   12   13   14   15   16   17