Page 12 - b29255_fulltext
P. 12
เป็นต้นแบบของกวีนิพนธ์ในสมัยต่อมา ส่วนกวีหญิง เช่นคุณพุ่ม หรือบุษบาท่าเรือจ้าง ได้เขียนวรรณกรรมสะท้อน
ทัศนคติของผู้หญิงลูกผู้ดี คือ ตัวตนของคุณพุ่มที่เป็นกวีฝีปากกล้าในกระบวนบอกสักวา
1.2.3 สตรีนิยม (feminism) หมายถึง แนวความคิดเรื่องเพศ ที่เชื่อว่า ความเป็นชาย หญิงนั้นถูกท าให้
แตกต่างโดยสังคมของเรา ผู้หญิงเองมักจะถูกกีดกันและจัดระเบียบหรือจัดการไม่ให้มีส่วนร่วมอย่างเต็มที่ในทุก
พื้นที่และสถาบันทางสังคม นิยามของ “สตรีนิยม” เป็นระบบคิดและขบวนการทางสังคมที่พยายามเปลี่ยนแปลง
สภาพเศรษฐกิจและสังคมซึ่งตั้งอยู่บนการวิเคราะห์ที่ว่าผู้ชายอยู่ในฐานะได้เปรียบและผู้หญิงอยู่ในสภาพเป็นรอง
ในโลกตะวันตกค าว่า “สตรีนิยม” เป็นที่กล่าวขานกันมาเป็นเวลาช้านานและมีความหมายแตกต่างกันไป
ตามยุคสมัยและเงื่อนไขทางสังคมและวัฒนธรรม รวมถึงการแสวงหาผลประโยชน์และการกดขี่ทั้งในระดับสาระ
และอุดมการณ์ของผู้หญิง แต่ทว่า ค าว่า “สตรีนิยม” ที่เป็นระบบคิดมีจุดร่วมกันอย่างน้อยสองประการ คือ
1. ระบบความคิดที่พยายามอธิบายสถานะความเป็นรองและความเป็นอื่นของสตรี
2. การเคลื่อนไหวทางสังคมและการเมืองเพื่อการเปลี่ยนแปลงและปลดปล่อยความเหลื่อมล้ าและการไร้
ตัวตนของสตรีในความสัมพันธ์บนฐานเพศภาวะ (gender relations) ทั้งในพื้นที่ส่วนตัวหรือโลกในบ้านและใน
พื้นที่สาธารณะ ฉะนั้นสตรีนิยมจึงมิใช่เพียงระบบความรู้ทางวิชาการที่ได้รับการพัฒนามาอย่างต่อเนื่องเท่านั้น แต่
เพื่อท าความเข้าใจและวิเคราะห์สถานภาพของสตรีเพื่อทวงคืนความเป็นมนุษย์ให้กับสตรีด้วยความเสมอภาค
(equality) กับการถูกกดทับ การเอารัดเอาเปรียบ (oppression) และมีความเป็นรอง (subordination) จากบุรุษ
เพศ
1.2.4 แนวคิดเรื่องเพศสภาพ (gender) เป็นแนวคิดพื้นฐานที่ส าคัญในการท าความเข้าใจแนวคิดสตรีนิยม
ประเด็นส าคัญในการอธิบายเรื่องเพศสภาพ คือ การชี้ให้เห็นความแตกต่างระหว่างเพศในทางชีววิทยากับความเป็น
เพศที่ปัจเจกบุคคลนั้น รู้สึกว่าตนเองเป็น ซึ่งแนวคิดเรื่องเพศสภาพถูกน ามาใช้ในช่วงทศวรรษที่ 1970
1.2.5 คณะสุภาพบุรุษ หมายถึง กลุ่มนักเขียนหนุ่มซึ่งสมาชิกส่วนใหญ่เป็นสามัญชนชายที่มาจากผลผลิต
ของโรงเรียนสมัยใหม่ นักเขียนกลุ่มนี้ก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างมากต่อการเมืองไทย น าโดย กุหลาบ สาย
ประดิษฐ์ ซึ่งชักชวนกันมาร่วมท านิตยสารรายปักษ์ “สุภาพบุรุษ” ระยะแรกประกอบด้วยนักเขียนสิบคน ซึ่งเริ่มต้น
ตั้งแต่ปีพ.ศ. 2472 โดยนักเขียนคณะสุภาพบุรุษในระยะแรกประกอบด้วยนักเขียนประมาณสิบคน รู้จักกันใน
นามปากกาดังนี้ ศรีบูรพา (กุหลาบ สายประดิษฐ์) เรียมเอง หรือ แม่อนงค์ หรือ ม.ชูพินิจ (มาลัย ชูพินิจ) ฮิวเม
อริสต์ (ครูอบ ไชยวสุ) ร. วุธาทิตย์ (จรัญ วุธาทิตย์) ยาขอบ(โชติ แพร่พันธุ์)
1.3.การเปรียบเทียบสถานภาพของสตรีในโลกตะวันตกก่อนและหลังสงครามโลกครั้งที่ 1
สังคมตะวันตกในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 1 (ค.ศ. 1914-1918) ตามทัศนะของนักประวัติศาสตร์ชาว
อเมริกันชื่อ เฟลิกซ์ กิลเบิร์ต ( Felix Gilbert, May 21, 1905-February 14 ,1991) ในหนังสือชื่อ “The End
of the European Era, 1890 to the Present” ระบุว่าสังคมยังคงเป็นพื้นที่ของชนชั้นสูงและชนชั้นนายทุนซึ่ง
เป็นผู้กุมอ านาจทางการเมืองและทางเศรษฐกิจ ในยุโรปมีเพียงประเทศฝรั่งเศสและประเทศสวิตเซอร์แลนด์
11
