Page 72 - 22665_Fulltext
P. 72

55


                                        6) ขาดทักษะในการเป็นผู้ประสาน หรือขาดความเฉลียวโดยเฉพาะหากไม่
                       สามารถจับ ประเด็นหลักของความขัดแย้ง และไม่สามารถแสวงจุดร่วมของคู่ความได้



                       2.6 สรุปกรอบแนวคิดของการไกล่เกลี่ยข้อพิพาทในชุมชน
                                  การศึกษาชุมชนสันติสุขจึงต้องให้ความส าคัญกับความเป็นท้องถิ่น เอกลักษณ์เฉพาะถิ่น

                       ขณะเดียวกันก็ยังจ าเป็นที่ต้องเข้าใจถึงการศึกษาจากสากลในการมองสันติสุขในชุมชน งานวิจัยเรื่องนี้

                       เน้นที่การวิเคราะห์ความขัดแย้งและการไกล่เกลี่ยข้อพิพาทในบริบทของชุมชนสันติสุขที่แตกต่าง เพื่อ
                       เปรียบเทียบความเหมือนและความแตกต่างของการไกล่เกลี่ยข้อพิพาทในพื้นที่ที่มีความหลากหลาย

                       ทางพหุวัฒนธรรมทั้งจากบริบทสังคมภาคตะวันออกเฉียงเหนือและภาคใต้
                                  ความหมายความขัดแย้ง คือปรากฏการณ์ ที่มีบุคคลตั้งแต่สองคนหรือสองกลุ่มขึ้นไป ที่

                       มีเป้าหมายหรือจุดยืนที่เข้ากันไม่ได้ อีกทั้ง ทั้งสองฝ่ายมิได้อยู่นิ่งเฉยแต่มีการแข่งขัน เพื่อให้ได้ชัยชนะ
                       การเกิดความขัดแย้งขึ้นได้จึงต้องมีทั้ง 3 องค์ประกอบ เกิดขึ้นพร้อมกัน คือ มีคนสองคนหรือสองกลุ่ม

                       ขึ้นไป    มีเป้าหมายที่เข้ากันไม่ได้ (Incompatible Goal) และ มีการแข่งขันหรือต่อสู้เอาชนะกัน

                       แม้ว่าความขัดแย้งจะเกิดขึ้นเป็นปกติในชีวิตประจ าวันของเรา แต่ความขัดแย้งที่ไม่ปกติคือความ
                       ขัดแย้งที่ยืดเยื้อเรื้อรัง และเกิดการใช้ความรุนแรงขึ้น

                                  ส าหรับประเภท/เหตุปัจจัยของความขัดแย้ง ความขัดแย้งสามารถแบ่งได้เป็นความ

                       ขัดแย้งภายในและความขัดแย้งภายนอก ความขัดแย้งภายในเป็นเรื่องของจิตใจของบุคคล  เช่น ความ
                       อยากได้ อยากใหญ่ ใจแคบ ความขัดแย้งภายนอก เป็นภาวะของความขัดแย้งที่บุคคล หรือกลุ่มบุคคล

                       ขัดกัน ไม่ลงรอยกัน และไม่เห็นพ้องต้องกันในด้านความเชื่อและผลประโยชน์ ในทุกความขัดแย้งมี
                       พลวัตไม่หยุดนิ่ง แบ่งได้เป็นความขัดแย้งที่ซ่อนอยู่ ความขัดแย้งที่ปรากฏขึ้น และความขัดแย้งที่

                       ปรากฏชัดเจน ในส่วนของรูปแบบวิธีการที่ใช้ในการจัดการความขัดแย้งมีหลายรูปแบบ ทั้งแข่งขัน
                       ร่วมมือ หลีกหนี ประนีประนอม ยอมตาม การจะใช้วิธีการใดของแต่ละบุคคลขึ้นอยู่กับสถานการณ์

                       และบริบทที่เกิดขึ้น

                                  ความขัดแย้งเป็นปรากฎการณ์ธรรมชาติ เกิดขึ้นอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ แต่เมื่อเกิดความ
                       ขัดแย้งขึ้นแล้วเราจะใช้วิธีการจัดการด้วยแนวทางสันติวิธีหรือใช้ความรุนแรง การใช้ความรุนแรง

                       ก่อให้เกิดผลกระทบอย่างมากมายตามมาทั้งในด้านของจ านวน ผลกระทบทางการเมือง เศรษฐกิจ

                       สังคมอีกทั้งเกิดบาดแผลทางจิตใจของผู้สูญเสีย ความขัดแย้งที่ยืดเยื้อเรื้อรังจะจัดการได้ยากขึ้นแต่
                       สามารถจัดการได้โดยจัดการที่โครงสร้างอ านาจ เข้าใจในบริบทในภาพรวมผ่านการวิเคราะห์ความ

                       ขัดแย้งอย่างเป็นระบบและใช้พลังเครือข่ายทางสังคมในการแก้ไขปัญหาที่เกิดขึ้น
                                  แนวทาง 5 แนวทาง เพื่อการแปรเปลี่ยนความขัดแย้งที่เป็นการจัดการที่รากเหง้าของ

                       ปัญหาในระดับต่างๆ ตั้งแต่ระดับระหว่างประเทศ ระดับประเทศจนกระทั่งถึงระดับปัจเจกบุคคล 1)
   67   68   69   70   71   72   73   74   75   76   77