Page 57 - kpi22408
P. 57
56
• พระราชอ�านาจที่เกี่ยวข้องกับการใช้อ�านาจของ
ฝ่ายตุลาการ
ในประเด็นเกี่ยวกับพระราชอำานาจที่เกี่ยวข้องกับการใช้
อำานาจขององค์กรตุลาการนี้ ปรากฏชัดเจนครั้งแรกในพระราชบัญญัติ
การปกครองแผ่นดินสยามชั่วคราว พุทธศักราช 2475 ที่บัญญัติให้การทำา
คำาวินิจฉัยของศาลจะต้องกระทำาในนามของพระมหากษัตริย์ ซึ่งรัฐธรรมนูญ
ฉบับปัจจุบันก็บัญญัติในทำานองเดียวกันว่า อำานาจพิจารณาพิพากษาคดี
เป็นอำานาจของศาล และในพระปรมาภิไธยของพระมหากษัตริย์ ซึ่ง
การบัญญัติในลักษณะนี้สะท้อนให้เห็นถึงความเป็นมาทางประวัติศาสตร์
ซึ่งในสมัยก่อนนั้น พระมหากษัตริย์จะทรงทำาหน้าที่ตัดสินคดีให้เกิด
ความเป็นธรรมแก่ประชาชนของพระองค์ ดังนั้น การกำาหนดให้ผู้พิพากษา
หรือตุลาการจะต้องพิพากษาหรือวินิจฉัยคดีในพระปรมาภิไธยของ
พระมหากษัตริย์ ก็มีนัยแสดงถึงภาระหน้าที่ของผู้พิพากษาหรือศาล
ในฐานะผู้แทนของพระมหากษัตริย์ในการคุ้มครองประชาชนให้เกิด
ความสงบสุขด้วยความยุติธรรมภายใต้กฎหมาย
• พระราชอ�านาจที่เกี่ยวข้องกับการแต่งตั้งบุคคล
ผู้ด�ารงต�าแหน่งที่ส�าคัญ
รัฐธรรมนูญฉบับปัจจุบันกำาหนดให้พระมหากษัตริย์ทรงลงนาม
แต่งตั้งผู้ดำารงตำาแหน่งทางการเมืองที่สำาคัญ เช่น การแต่งตั้งประธาน
และรองประธานสภาผู้แทนราษฎร ประธานและรองประธานวุฒิสภา
ผู้นำาฝ่ายค้าน การแต่งตั้งนายกรัฐมนตรีและคณะรัฐมนตรี เป็นต้น และ
ข้าราชการระดับสูง เช่น ข้าราชการฝ่ายทหารและพลเรือนตำาแหน่ง
7/2/2565 BE 16:08
inside_�������������.indd 56
inside_�������������.indd 56 7/2/2565 BE 16:08
