Page 86 - kpi19839
P. 86

“บทบาทของผู้สูงอายุในการพัฒนาภูมิปัญญาท้องถิ่นตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง ต าบลโคกมั่งงอย
                           อ าเภอคอนสวรรค์  จังหวัดชัยภูมิ”  โดย  อ.โชติกา  สิงหาเทพ  อ.ธนิกานต์  ศรีจันทร์  อ.เสาวนีย์  จันทสังข์




                  เป็นอันดับแรก เพื่อให้เด็กและเยาวชนได้ซึมซับ มีความรักและหวงแหนในภูมิปัญญาท้องถิ่นของตนเอง
                  อันจะส่งผลให้การสืบทอดองค์ความรู้การจักสานผลิตภัณฑ์จากต้นไหลเป็นมรดกภูมิปัญญาต่อไปยังอนุชน

                  รุ่นหลังได้

                             และสอดคล้องกับ บังอร  ฉัตรรุ่งเรือง (2553) ได้ศึกษาเรื่อง การประยุกต์พระราชด าริเศรษฐกิจ

                  พอเพียงเพื่อสืบทอดภูมิปัญญาท้องถิ่นงานหัตถกรรมสาขาเครื่องเงินของจังหวัดเชียงใหม่ โดยมีวัตถุประสงค์

                  เพื่อศึกษาบริบทและศักยภาพภูมิปัญญาท้องถิ่นด้านงานหัตถกรรมเครื่องเงินในจังหวัดเชียงใหม่ พบว่า
                  จุดแข็งของผู้ประกอบการ คือ ได้รับการถ่ายทอดความรู้ด้านเครื่องเงินมาจากบรรพบุรุษ ด้านราคาผลิตภัณฑ์

                  มีความเหมาะสมกับท้องตลาด อีกทั้งผลิตภัณฑ์ได้รับการรับรองคุณภาพจากหน่วยงานทางภาครัฐ

                         5.2.2 ปัญหา อุปสรรคในการด าเนินงานการถ่ายทอดภูมิปัญญาท้องถิ่น


                             1) ปัญหาที่เกิดจากผู้ถ่ายทอด คือ ยังไม่มีโอกาสที่เป็นทางการ และไม่มีความรู้พอที่จะท าการ

                  รวบรวมเก็บไว้เป็นลายลักษณ์อักษร ซึ่งจากปัญหาดังกล่าวอาจส่งผลกระทบต่อการอนุรักษ์ภูมิปัญญาท้องถิ่น
                  ได้ ซึ่งบุตรหลาน เด็กเยาวชนรุ่นใหม่ประกอบอาชีพอื่น และไม่ได้ให้ความส าคัญกับการเป็นผู้รับการถ่ายทอด

                  ภูมิปัญญาท้องถิ่นในฐานะเป็นอาชีพเสริม และเพื่อการอนุรักษ์ไว้สืบทอดต่อไป

                             2) ปัญหาด้านผู้รับการถ่ายทอด คือการขาดผู้รับการถ่ายทอด ซึ่งเกิดจากยุคสมัยที่เปลี่ยนแปลง
                  ไป ส่งผลท าให้ค่านิยม ทัศนคติเปลี่ยนแปลงตามไปด้วย โดยมีความคิดว่าการฝึกหัดท าภูมิปัญญาท้องถิ่นไม่ว่า

                  จะเป็นหัตถกรรมด้านจักสาน หรือทอผ้า เป็นเรื่องยุ่งยาก เสียเวลา ใช้เวลานานในการฝึกหัด ซึ่งหากปล่อยให้

                  เป็นแบบนี้เรื่อยไป ไม่หาทางแก้ไข หรือหาวิธีการอนุรักษ์ไว้ก็อาจท าให้ภูมิปัญญาท้องถิ่นสูญหายไป

                             3) ปัญหาด้านสภาพแวดล้อม ที่ไม่เอื้อต่อการเพาะปลูกต้นไม้บางชนิด เพราะข้อจ ากัดของสถานที่
                  ส่งผลท าให้การจักสานมีข้อจ ากัด หรือมีปัญหาอุปสรรคในการจัดหาวัสดุอุปกรณ์ที่ยากล าบากมากขึ้น

                             4) ปัญหาด้านงบประมาณ และวัสดุอุปกรณ์ หากต้องการได้รับการสนับสนุนส่งเสริมที่เป็น

                  รูปธรรมมากขึ้น จะต้องมีการรวมกลุ่มสมาชิก เพื่อด าเนินการขอรับการสนับสนุนจากหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง

                             5) ปัญหาด้านหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง ได้เข้ามาให้การสนับสนุน แต่ยังไม่ใช่การสนับสนุนอาชีพที่
                  เกิดจากภูมิปัญญาท้องถิ่นที่มีอยู่แต่เดิม ที่สอดคล้องกับวิถีชีวิตของชุมชน


                         สรุปประเด็นที่ปรากฏเกี่ยวกับปัญหา อุปสรรคในการด าเนินงานการถ่ายทอดภูมิปัญญาท้องถิ่น

                  ดังนี้

                             1) เนื่องจากภูมิปัญญาท้องถิ่นยังไม่ได้รับความสนใจจากเยาวชน คนรุ่นหลัง ซึ่งเป็นผู้รับการ

                  ถ่ายทอด จึงท าให้ผู้สูงอายุซึ่งเป็นผู้ถ่ายทอดภูมิปัญญาท้องถิ่น ยังไม่มีบทบาทในการถ่ายทอด อีกทั้งยังขาด
                  การส่งเสริมจากหน่วยงานที่เกี่ยวข้องในการสนับสนุนเปิดเวทีเพื่อให้ผู้สูงอายุได้มีบทบาทในการถ่ายทอด

                  ภูมิปัญญาท้องถิ่น






                                                             85
   81   82   83   84   85   86   87   88   89   90   91