Page 88 - kpi19839
P. 88

“บทบาทของผู้สูงอายุในการพัฒนาภูมิปัญญาท้องถิ่นตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง ต าบลโคกมั่งงอย
                           อ าเภอคอนสวรรค์  จังหวัดชัยภูมิ”  โดย  อ.โชติกา  สิงหาเทพ  อ.ธนิกานต์  ศรีจันทร์  อ.เสาวนีย์  จันทสังข์




                  จังหวัดเชียงใหม่ วิเคราะห์ความสอดคล้องปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงกับภูมิปัญญาท้องถิ่นด้านงานหัตถกรรม
                  เครื่องเงินในจังหวัดเชียงใหม่และเพื่อสืบทอดองค์ความรู้ ภูมิปัญญาท้องถิ่นด้านงานหัตถกรรมสาขาเครื่องเงิน

                  ของจังหวัดเชียงใหม่ เพื่อเป็นการเผยแพร่ประชาสัมพันธ์ในระดับท้องถิ่น ระดับชุมชน ระดับประเทศสู่สากล

                  ผลการศึกษาพบว่า ในการวิเคราะห์ตามหลักเกณฑ์ในการบริหารจัดการธุรกิจหัตถกรรมสาขาเครื่องเงินนั้น
                  พบว่า จุดแข็งของผู้ประกอบการคือ ได้รับการถ่ายทอดความรู้ด้านเครื่องเงินมาจากบรรพบุรุษ ด้านราคา

                  ผลิตภัณฑ์มีความเหมาะสมกับท้องตลาด อีกทั้งผลิตภัณฑ์ได้รับการรับรองคุณภาพจากหน่วยงานทางภาครัฐ
                  ส่วนปัญหาที่พบ คือ ขาดบุคคลที่สืบทอดทางด้านการท าเครื่องเงิน ผู้ประกอบการบางรายขาดความรู้ความ

                  เข้าใจทางด้านตราสินค้า หรือบรรจุภัณฑ์ ไม่มีการส่งเสริมการขายและการตลาด อีกทั้งไม่สามารถควบคุม
                  ราคาของเม็ดเงินได้


                             และสอดคล้องกับ จิรันธนิน วงษ์รวีรัตน์ และสุรีย์ ธรรมิกบวร (ออนไลน์) ได้ศึกษาเรื่อง การ
                  อนุรักษ์ภูมิปัญญาท้องถิ่นการจักสานต้นไหล ตามแนวทางหลักเศรษฐกิจพอเพียง กรณีศึกษาองค์การบริหาร

                  ส่วนต าบลค าไหล อ าเภอศรีเมืองใหม่ จังหวัดอุบลราชธานี แนวทางการท างานอนุรักษ์ภูมิปัญญาท้องถิ่น

                  โดยใช้หลักเศรษฐกิจพอเพียง พบว่า องค์การบริหารส่วนต าบล ควรจัดท าแผนงานหรือโครงการอนุรักษ์
                  ภูมิปัญญาท้องถิ่นที่เน้นการลงพื้นที่ส ารวจและจัดเก็บข้อมูลความต้องการที่แท้จริงจากคนในชุมชน และควร

                  ส่งเสริมการอนุรักษ์ภูมิปัญญาท้องถิ่นโดยการปลูกจิตส านึกให้กับเด็กและเยาวชนในระดับครอบครัวก่อนเป็น

                  อันดับแรก เพื่อให้เด็กและเยาวชนได้มีความซึมซับ มีความรักและหวงแหนในภูมิปัญญาท้องถิ่นของตนเอง
                  อันจะส่งผลให้การสืบทอดองค์ความรู้การจักสานผลิตภัณฑ์จากต้นไหลเป็นมรดกภูมิปัญญาต่อไปยังอนุชน

                  รุ่นหลังได้

                             2) ความมีเหตุผล  ผู้สูงอายุในชุมชนได้เลือกท าอาชีพเสริมที่มาจากภูมิปัญญาท้องถิ่นนั้น เป็นการ

                  ประเมินความเหมาะสมของตนเองและชุมชนได้อย่างลงตัว โดยเลือกที่จะใช้วัสดุที่หาได้ในชุมชนเป็นหลัก และ
                  เลือกภูมิปัญญาที่เหมาะสมกับตนเองน าไปสู่การสร้างรายได้ให้กับตนเองและครอบครัว เพื่อแบ่งเบาภาระ

                  ค่าใช้จ่ายในครัวเรือน โดยใช้เครื่องมือเครื่องจักรที่มีความเหมาะสมกับสถานภาพของตนเองและชุมชน ซึ่ง
                  สอดคล้องกับ กันตยา  มานะกุล (2550 : 46) ได้กล่าวว่า การที่จะน าเศรษฐกิจพอเพียงไปใช้ให้ได้ผลในการ

                  ด าเนินชีวิต จ าเป็นต้องเริ่มจากความรู้ความเข้าใจที่ถูกต้องว่าเศรษฐกิจพอเพียง หมายถึง อะไรและมีหลักการ

                  ส าคัญอะไรบ้างที่จะน าไปใช้เป็นแนวทางในการปฏิบัติ ตลอดจน เห็นถึงประโยชน์จากการที่จะน าเศรษฐกิจ
                  พอเพียงไปประยุกต์ใช้ จึงจะเกิดความสนใจที่จะทดลองน าปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงไปใช้ในการด าเนินชีวิต

                  ซึ่งสามารถทดลองน ามาประยุกต์ใช้กับตนเอง ทั้งในชีวิตประจ าวันและการด าเนินชีวิตต่างๆ ร่วมกับผู้อื่นโดย
                  ค านึงถึงการพึ่งพาตนเองเป็นเบื้องต้น


                             3) มีภูมิคุ้มกัน  ผู้สูงอายุมีภูมิคุ้มกันที่ดีในตัว เพราะเมื่อตนเองมีสภาพร่างกายที่ไม่แข็งแรง
                  ส่วนใหญ่ได้มีการเตรียมความพร้อมจากการเลือกอาชีพตามความถนัดและความเหมาะสมของตนเอง ที่มา

                  จากภูมิปัญญาท้องถิ่น อีกทั้งยังสามารถสร้างรายได้ด้วยตนเอง และครอบครัวตามก าลังความสามารถ





                                                             87
   83   84   85   86   87   88   89   90   91   92   93