Page 81 - kpi19839

“บทบาทของผู้สูงอายุในการพัฒนาภูมิปัญญาท้องถิ่นตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง ต าบลโคกมั่งงอย
อ าเภอคอนสวรรค์ จังหวัดชัยภูมิ” โดย อ.โชติกา สิงหาเทพ อ.ธนิกานต์ ศรีจันทร์ อ.เสาวนีย์ จันทสังข์

5.1.3 บทบาทในการถ่ายทอดภูมิปัญญาท้องถิ่น หรือการน าความรู้ถ่ายทอดสู่ชุมชน

ผู้สูงอายุให้ข้อมูลที่ตรงกันว่า เนื่องจากบุตรหลานคนรุ่นใหม่ มองว่าการสืบทอดภูมิปัญญาท้องถิ่น

เป็นการท าที่ค่อนข้างยุ่งยาก และเมื่อท าเสร็จแล้วสินค้ามีราคาถูก จึงท าให้การถ่ายทอดภูมิปัญญาสู่ชุมชนนั้น
เป็นการแลกเปลี่ยนเรียนรู้จ ากัดอยู่แค่ในกลุ่มผู้สูงอายุเป็นส่วนใหญ่

5.1.4 การเข้าร่วมกิจกรรมหรือโครงการที่เกี่ยวข้องกับการอนุรักษ์ภูมิปัญญาท้องถิ่น

การเข้าร่วมกิจกรรมหรือโครงการที่เกี่ยวข้องกับการอนุรักษ์ภูมิปัญญาท้องถิ่นยังไม่ชัดเจน

เนื่องจากกิจกรรมหรือโครงการที่เคยเข้าร่วมนั้นไม่ได้มีลักษณะโครงการที่เป็นการอนุรักษ์ภูมิปัญญาท้องถิ่น
ที่ชัดเจน ส่วนใหญ่เป็นการเข้าร่วมกิจกรรมผู้สูงอายุทั่วไป

5.1.5 การบันทึกรวบรวมภูมิปัญญาท้องถิ่น

ภูมิปัญญาท้องถิ่นชุมชนต าบลโคกมั่งงอย ยังไม่ได้มีการรวบรวมไว้เป็นลายลักษณ์อักษร เพราะ
ไม่คาดคิดว่าจะต้องรวบรวมไว้เป็นลายลักษณ์อักษรเพื่อใช้ในการถ่ายทอดหรือเผยแพร่ ซึ่งที่ผ่านมาการ

ถ่ายทอดภูมิปัญญาเป็นการถ่ายทอดโดยการสอนอธิบายขั้นตอนอย่างละเอียด สาธิต และผู้รับการถ่ายทอด

ปฏิบัติตาม เพื่อให้ผู้รับการถ่ายทอดปฏิบัติได้จริง

5.1.6 ปัญหา อุปสรรคในการด าเนินงานการถ่ายทอดภูมิปัญญาท้องถิ่น

1) ปัญหาที่เกิดจากผู้ถ่ายทอด คือ ยังไม่มีโอกาสที่เป็นทางการและไม่มีความรู้พอที่จะท าการ

รวบรวมเก็บไว้เป็นลายลักษณ์อักษร ซึ่งจากปัญหาดังกล่าวอาจส่งผลกระทบต่อการอนุรักษ์ภูมิปัญญาท้องถิ่น

ได้ ซึ่งบุตรหลาน เด็กเยาวชนรุ่นใหม่ประกอบอาชีพอื่นและไม่ได้ให้ความส าคัญกับการเป็นผู้รับการถ่ายทอด
ภูมิปัญญาท้องถิ่นในฐานะเป็นอาชีพเสริม และเพื่อการอนุรักษ์ไว้สืบทอดต่อไป

2) ปัญหาด้านผู้รับการถ่ายทอด คือ การขาดผู้รับการถ่ายทอด ซึ่งเกิดจากยุคสมัยที่เปลี่ยนแปลง

ไป ส่งผลท าให้ค่านิยม ทัศนคติเปลี่ยนแปลงตามไปด้วย โดยมีความคิดว่าการฝึกหัดท าภูมิปัญญาท้องถิ่นไม่ว่า

จะเป็นหัตถกรรมด้านจักสาน หรือทอผ้า เป็นเรื่องยุ่งยาก เสียเวลา ใช้เวลานานในการฝึกหัด ซึ่งหากปล่อยให้
เป็นแบบนี้เรื่อยไป ไม่หาทางแก้ไข หรือหาวิธีการอนุรักษ์ไว้ก็อาจท าให้ภูมิปัญญาท้องถิ่นสูญหายไป

3) ปัญหาด้านสภาพแวดล้อม ที่ไม่เอื้อต่อการเพาะปลูกต้นไม้บางชนิดเพราะข้อจ ากัดของสถานที่

ส่งผลท าให้การจักสานมีข้อจ ากัด หรือมีปัญหาอุปสรรคในการจัดหาวัสดุอุปกรณ์ที่ยากล าบากมากขึ้น

4) ปัญหาด้านงบประมาณ และวัสดุอุปกรณ์ หากต้องการได้รับการสนับสนุนส่งเสริมที่เป็น

รูปธรรมมากขึ้น จะต้องมีการรวมกลุ่มสมาชิก เพื่อด าเนินการขอรับการสนับสนุนจากหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง

5) ปัญหาด้านหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง ได้เข้ามาให้การสนับสนุน แต่ยังไม่ใช่การสนับสนุนอาชีพ
ที่เกิดจากภูมิปัญญาท้องถิ่นที่มีอยู่แต่เดิม ที่สอดคล้องกับวิถีชีวิตของชุมชน

80