Page 80 - kpi19839
P. 80
“บทบาทของผู้สูงอายุในการพัฒนาภูมิปัญญาท้องถิ่นตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง ต าบลโคกมั่งงอย
อ าเภอคอนสวรรค์ จังหวัดชัยภูมิ” โดย อ.โชติกา สิงหาเทพ อ.ธนิกานต์ ศรีจันทร์ อ.เสาวนีย์ จันทสังข์
บทที่ 5
สรุปผล อภิปรายผล และข้อเสนอแนะ
5.1 สรุปผล
การวิจัยเรื่อง บทบาทของผู้สูงอายุในการพัฒนาภูมิปัญญาท้องถิ่นตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง
ต าบลโคกมั่งงอย อ าเภอคอนสวรรค์ จังหวัดชัยภูมิ เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ (Qualitative Research) มุ่งเน้น
การใช้กระบวนการเก็บรวบรวมข้อมูลสัมภาษณ์เชิงลึกผู้สูงอายุ เกี่ยวกับบทบาทในการถ่ายทอดความรู้
ประสบการณ์ ภูมิปัญญาท้องถิ่นแก่สังคม ชุมชน รวมถึงสภาพปัญหา อุปสรรคในการด าเนินงานการถ่ายทอด
ภูมิปัญญาท้องถิ่น และข้อเสนอแนะแนวทางการพัฒนาท้องถิ่นให้เป็นฐานการสร้างรายได้ตามหลักปรัชญา
เศรษฐกิจพอเพียง เพื่อจัดท าข้อเสนอและเชิงนโยบายการจัดสวัสดิการผู้สูงอายุ ดังนั้นเพื่อให้ได้ข้อมูลเชิงลึก
และวิธีการวิจัยเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วม (Participator Action Research : PAR) ซึ่งเป็นรูปแบบการวิจัยที่
ประยุกต์เอาการวิจัยเชิงปฏิบัติการ (Action Research) กับการวิจัยแบบมีส่วนร่วม (Participatory Research)
ผสมเข้าด้วยกัน สรุปผลการวิจัยแบ่งออกได้เป็น หัวข้อหลัก ดังนี้
5.1.1 บทบาทผู้สูงอายุในการถ่ายทอดภูมิปัญญาท้องถิ่น
การวิจัยนี้ศึกษาจากการสัมภาษณ์เชิงลึก จ านวน 10 คน ซึ่งเป็นผู้สูงอายุในชุมชนโดยก าหนด
หมู่บ้านละ 2 คน เป็นเพศชาย 5 คน เพศหญิง 5 คน และกระจายช่วงอายุตามกลุ่ม ดังนี้ 1) ผู้สูงอายุวัยต้น
(อายุ 60-69 ปี) 2) ผู้สูงอายุวัยกลาง (อายุ 70-79 ปี) 3) ผู้สูงอายุวัยปลาย (อายุ 80 ปีขึ้นไป) จากจ านวน 5
หมู่บ้าน ได้แก่ 1) บ้านโคกมั่งงอย (หมู่2) 2) บ้านโนนประดู่ (หมู่3) 3) บ้านหนองโน (หมู่4) 4) บ้านหนองโน
(หมู่12) และ 5) บ้านโคกมั่งงอย (หมู่10) ซึ่งเป็นหมู่บ้านที่มีจ านวนประชากรผู้สูงอายุมากที่สุดในล าดับที่ 1-5
5.1.2 ข้อมูลทั่วไปเกี่ยวกับผู้ให้สัมภาษณ์
ด้านข้อมูลทั่วไปเกี่ยวกับผู้ให้สัมภาษณ์ พบว่า ส่วนใหญ่เป็นผู้สูงอายุวัยต้น (อายุ 60-69 ปี)
จ านวน 6 คน รองลงมาเป็นผู้สูงอายุในวัยกลาง (อายุ 70-79 ปี) จ านวน 3 คน และเป็นผู้สูงอายุในวัยปลาย
(อายุ 80 ปีขึ้นไป) จ านวน 1 คน มีภูมิล าเนาอยู่ต าบลโคกมั่งงอย อ าเภอคอนสวรรค์ จังหวัดชัยภูมิ เป็น
เกษตรกรท าไร่ท านา และมีอาชีพเสริมจากภูมิปัญญาท้องถิ่นด้านหัตถกรรมจักสาน และหัตถกรรมทอผ้า
มีประสบการณ์ด้านการท างานภูมิปัญญาท้องถิ่นจากการสืบทอดจากบรรพบุรุษ และจากการเรียนรู้กับคน
ในชุมชน ส่วนใหญ่ยึดเป็นอาชีพที่มาจากภูมิปัญญาท้องถิ่นอย่างจริงจังเมื่อมีอายุมากขึ้น
79
