Page 67 - kpi18630
P. 67
เด็กชายเอื้อมมือไปหยิบกระดาษบนเตียงมาถือไว้พักหนึ่งก่อนมันจะกลาย
เป็นแผ่นกระดาษขนาด เอ๔ พร้อมใช้งานตามเดิม และไม่นานนักเขาก็โยนมันลง
บนเตียงนอน การกระท�าเช่นนี้วนไปมาอยู่พักใหญ่เพราะเขาไม่รู้ว่าจะท�าเช่นไร
การบ้านที่แสนน่าเบื่อนี้จะเสร็จลงเสียที
การบ้านปิดเทอมวิชาอื่นนั้นเขาท�าเสร็จไปหลายวันแล้ว ไม่ว่าจะเป็น
คณิตศาสตร์ เคมี หรือภาษาอังกฤษ เหลือเพียงวิชาภาษาไทยที่เขาแสนเกลียด
...วิชาอะไร ? ไร้ประโยชน์สิ้นดี เหมือนกับการสอนว่าจะกินข้าวยังไงทั้งที่
คนเราก็กินข้าวเป็นกันทุกคนอยู่แล้ว
ทอมมัสสนับสนุนแนวคิดของนักวิชาการวัยรุ่นท่านหนึ่งที่เขาเห็นผ่านสื่อ
โทรทัศน์ นักวิชาการท่านนั้นเสนอให้รัฐบาลสร้างสถาบันเฉพาะทางให้กับผู้ที่สนใจ
ในศาสตร์แขนงนั้นๆ ไม่จ�าเป็นต้องเรียนวิชาจับฉ่ายทุกแขนง เพราะเด็กแต่ละคนมี
ความถนัดต่างกันไป หากมุ่งเน้นพัฒนาความถนัดนั้นเพียงด้านเดียวย่อมท�าให้เด็ก
คนนั้นแสดงศักยภาพออกมาได้เต็มที่
...แนวคิดเช่นนี้แหละที่เขาต้องการ เก่งด้านไหนไปด้านนั้น ท�าไมเราต้อง
ฝืนท�าในสิ่งที่ไม่ชอบ ฝืนเรียนรู้ในสิ่งที่ไม่ก่อให้เกิดประโยชน์ ทั้งที่คนเรามีเวลาเท่า
กันท�าไมไม่จัดสรรเวลาให้เกิดประโยชน์กับตัวเราเองให้มากที่สุด
เขาเป็นลูกชายของนักวิทยาศาสตร์ชื่อดังระดับต้นๆ ของโลกในยุคนี้ ไม่มี
ใครไม่รู้จัก Korn (กรณ์) นักวิทยาศาสตร์ผู้ให้ก�าเนิดสิ่งประดิษฐ์หลายอย่างที่เรียก
ว่าบันทึกประวัติศาสตร์หน้าใหม่ให้กับมนุษยชาติ นักวิทยาศาสตร์ด้วยกันบอกว่า
พ่อของเขาเป็นอัจฉริยะในหมู่อัจฉริยะ ดังนั้นเขาจึงอยากเดินตามรอยเท้าพ่อให้เร็ว
ที่สุด เขาอยากเป็นนักวิทยาศาสตร์แบบเดียวกับพ่อ
...เขาควรได้สิทธิ์ที่จะเริ่มต้นความฝันนั้นทันที ไม่ใช่จมปลักอยู่กับการเรียน
รู้ตามวัยที่ถูกปลูกฝังมาเป็นวัฒนธรรมคร�่าครึนั่น
“ดูเหมือนหลานจะก�าลังมีปัญหานะ ?”
ไม่ต้องเงยหน้าขึ้นทอมมัสก็จ�าเสียงสุภาพสตรีวัยย่างแปดสิบได้ วันรุ่ง ย่า
ของเขาเคลื่อนรถเข็นเข้ามาในห้องนอน ด้วยเทคโนโลยีทางการแพทย์ในปัจจุบัน
66 ÇÃó¡ÃÃÁàÃ×èͧÊÑé¹ “¾ÅàÁ×ͧ¡íÒÅѧä·Â”
01-288 Power of Thai People_Edit.indd 66 21/3/2561 BE 10:00
