Page 71 - kpi18630
P. 71
กรณ์จะไม่สามารถขัดค�าสั่งได้ “เรื่องหน้าที่ที่ควรจะท�าในฐานะที่เป็นพลเมืองของ
ประเทศไทยมากกว่าที่ทอมมัสควรต้องเรียนรู้ในตอนนี้”
“แต่แม่...”
“ย่าครับผมว่าไม่ต้อง...”
“อีกหนึ่งชั่วโมงย่าจะมาถามว่าหลานได้อะไรจากนักวิทยาศาสตร์ใหญ่คน
นี้บ้างนะ” วันรุ่งเอ่ยพร้อมบังคับให้รถเข็นเคลื่อนออกจากห้องไป และไม่ลืมที่จะส่ง
ยิ้มให้ลูกชายที่ยืนเกาหัวแกรกๆ “พยายามเข้านะนักวิทยาศาสตร์รางวัลพัฒนา
ศักยภาพสาขาการด�ารงชีวิตของมนุษยชาติ”
...มีเพียงความเงียบที่ท�าหน้าที่อย่างขยันขันแข็ง
ทอมมัสกับกรณ์มองหน้ากันพักหนึ่ง เขาเชื่อว่าพ่อคงมีความคิดไม่ต่างกัน
เท่าไร
...จะคุยอะไรกัน ?
“อืม...ลูก...สนใจจะไปดูห้องท�างานของพ่อไหม ?”
“ไปสิครับพ่อ”
ทอมมัสไม่อยากเชื่อว่าสิ่งที่เขาฝันจะมาถึงเร็วขนาดนี้ ขึ้นชื่อว่าเด็กอายุ
สิบเอ็ดปีคงมีสถานที่อยากไปมากมาย สวนสนุก ห้างสรรพสินค้า ส�าหรับเขาสถานที่
ที่อยากไปนั้นใกล้กว่ามากแต่มันกลับดูห่างไกลเสียเหลือเกิน...ห้องท�างานของผู้
เป็นพ่อ
...ข้างในมีของละเอียดจุกจิกเยอะแยะ ห้ามเข้ามาเด็ดขาดนะทอมมัส
ค�าสั่งเด็ดขาดทั้งจากกรณ์และวันรุ่งย�้าเตือนอยู่ในใจเขาตลอดมา หากแต่
วันนี้พ่อกลับอนุญาตให้เขาเข้าไปข้างในได้
ระหว่างทางเดินจากห้องนอนของทอมมัสไปยังห้องท�างานของกรณ์ เขามอ
งออกไปนอกระเบียงทางเดินที่ถูกล้อมด้วยกระจกแก้วใสความหนาหลายสิบ
มิลลิเมตร เพื่อให้แข็งแรงพอจะป้องกันมวลน�้ามหาศาลที่รายล้อมอยู่ภายนอกไม่ให้
พังเข้ามาในบ้านได้ ย่าเล่าให้เขาฟังว่าเมื่อก่อนโลกเราไม่ได้มีสภาพเหมือนดังเช่น
70 ÇÃó¡ÃÃÁàÃ×èͧÊÑé¹ “¾ÅàÁ×ͧ¡íÒÅѧä·Â”
01-288 Power of Thai People_Edit.indd 70 21/3/2561 BE 10:00
