Page 126 - kpi18630
P. 126
คบกับเขาหากไม่ยอมท�าในสิ่งที่ถูกต้อง อีกอย่างตัวหัวหน้าห้องเองก็ไม่ได้รับปาก
ด้วยว่าถ้าชาติไม่ยอมเอาของไปคืนเรื่องนี้จะถูกเก็บไว้เป็นความลับ ชาติได้นึกถึงเรื่อง
ที่วินบอกไว้หากเขายอมเอาของเล่นไปคืน ตัวเขานั้นจะต้องได้รับการให้อภัยจาก
เจ้าของร้านของเล่นอย่างแน่นอน ซึ่งยิ่งคิดเท่าไรก็ยิ่งสร้างความหวาดกลัวให้แก่เด็ก
ชายผู้ท�าผิดมากขึ้น มันเป็นความกลัวที่มากกว่าตอนที่เขาลงมือขโมยเจ้าหุ่นยนต์
ของเล่นตัวนี้เสียอีก
ท่ามกลางความกลัวและความสับสน จู่ๆ ความคิดเหล่านั้นก็ค่อยๆ มลาย
หายไปจากสมองเขาอย่างไม่มีสาเหตุ เสมือนกับว่าเขาเป็นพระพุทธเจ้าในโลกยุค
ใหม่ที่ได้ตื่นแจ้งรู้ความจริง สีหน้าของเด็กชายเริ่มสงบนิ่งขึ้น
ชาติตัดสินใจแล้วว่าพรุ่งนี้เขาจะเอาของที่ขโมยมาไปคืนเจ้าของ!
ในวันต่อมาชาติไปโรงเรียนพร้อมกับน�าหุ่นยนต์ของเล่นที่ยังไม่ได้แกะออก
มาจากกล่องเลยสักครั้งไปด้วย แต่เนื่องจากร้านของอาแปะหงษ์จะเปิดในช่วงหลัง
เลิกเรียน ชาติจึงจ�าใจต้องใช้เวลาเรียนอยู่ในห้องเรียนให้ครบเวลาก่อนที่จะแก้ไข
ความผิดของตัวเองได้
ซึ่งในระหว่างที่ปล่อยพักระหว่างคาบเรียน วินที่ก�าลังจะลุกออกไปจาก
ห้องได้หันมาทางชาติและสังเกตเห็นหุ่นยนต์ของเล่นที่อยู่ในถุงพลาสติก
“นายตัดสินใจได้แล้วสินะ” คนเป็นหัวหน้าห้องบอกพร้อมกับรอยยิ้มเล็กๆ
พลอยท�าให้ชาติยิ้มออกมาได้เช่นกัน “นายท�าถูกต้องแล้วแหละ ฉันดีใจกับนายด้วย
จริงๆ นะ” พูดจบวินก็เดินออกจากห้องไป ซึ่งประโยคนี้อดท�าให้ชาติรู้สึกภาคภูมิใจ
ที่ได้รับค�าชมจากเด็กที่เก่งรอบด้านอย่างวินไม่ได้จริงๆ
หลังจากที่ได้เวลาเลิกเรียนแล้ว ชาติก็ไม่รีรอช้าแม้แต่สักวินาทีเดียว
เด็กชายวิ่งดิ่งตรงไปยังร้านของเล่นหน้าโรงเรียนดังที่ตั้งใจไว้
“ยินดีต้อนรับครับ” เสียงอาแปะหงษ์เจ้าของร้านที่คุ้นเคยกล่าวต้อนรับ
ลูกค้ารายแรกของวันนี้ ชาติที่ก่อนหน้านี้เต็มไปด้วยความกล้า เริ่มเกิดใจเสียขึ้น
มาเล็กน้อย หัวใจของเขาเริ่มเต้นแรงขึ้นเพราะกลัวว่าถ้าท�าไปแล้วมันจะถอยหลัง
125
ʶҺѹ¾Ãл¡à¡ÅŒÒ
01-288 Power of Thai People_Edit.indd 125 21/3/2561 BE 10:00
