Page 484 - kpi16531
P. 484
นวัตกรรมการพัฒนารายได้
ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น
อำนาจเรียกเก็บค่าธรรมเนียมจอดยานยนตร์ไว้แล้ว จึงเป็นกรณีที่กฎหมายกำหนดไว้ชัดเจนว่า ผู้ที่มี
อำนาจเรียกเก็บค่าธรรมเนียมจอดยานยนตร์ตามพระราชบัญญัตินี้มีผู้ใดบ้าง และหากมีผู้ไม่ปฏิบัติ
ตามคำสั่งของพนักงานเจ้าหน้าที่ก็ได้กำหนดบทลงโทษไว้ในมาตรา 8 ดังนั้น การเรียกเก็บค่า
8
ธรรมเนียมจอดยานยนตร์ในกรณีนี้จึงเป็นอำนาจของรัฐ ซึ่งเมื่อมิได้มีบทบัญญัติของกฎหมายใด
กำหนดให้เทศบาลสามารถแต่งตั้งหรือมอบหมายให้เอกชนเป็นผู้ดำเนินการจัดเก็บค่าธรรมเนียม
จอดยานยนตร์แทนเทศบาลได้ เทศบาลจึงไม่อาจมอบให้เอกชนใช้อำนาจของรัฐดำเนินการจัดเก็บ
ค่าธรรมเนียมแทนเทศบาลได้
ส่วนการที่เทศบาลจะอาศัยอำนาจตามมาตรา 22 และมาตรา 29 วรรคสาม แห่ง
9
10
พระราชบัญญัติกำหนดแผนและขั้นตอนการกระจายอำนาจให้แก่องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นฯ
มอบให้เอกชนจัดเก็บค่าธรรมเนียมจอดยานยนตร์แทนเทศบาลนั้น เห็นว่า แม้มาตรา 22 ซึ่งบัญญัติ
ไว้ในหมวด 2 การกำหนดอำนาจและหน้าที่ในการจัดระบบการบริการสาธารณะ โดยมาตรา 22
บัญญัติให้องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นอาจมอบให้เอกชนดำเนินการตามอำนาจและหน้าที่ได้ก็ตาม
แต่เมื่อพระราชบัญญัติจัดระเบียบการจอดยานยนตร์ในเขตเทศบาลหรือสุขาภิบาลฯ ซึ่งเป็นกฎหมาย
เฉพาะเกี่ยวกับการจัดระเบียบการจอดรถยนต์ในเขตเทศบาลและสุขาภิบาล ไม่มีบทบัญญัติที่ให้
อำนาจเทศบาลที่จะแต่งตั้งเอกชนเป็นพนักงานเจ้าหน้าที่ตามพระราชบัญญัตินี้ได้ ดังนั้น เทศบาล
จึงไม่อาจมอบอำนาจและหน้าที่ในการจัดเก็บค่าธรรมเนียมจอดยานยนตร์ให้แก่เอกชน นอกจากนี้
มาตรา 29 วรรคสาม ซึ่งบัญญัติไว้ในหมวด 3 การจัดสรรสัดส่วนภาษีและอากร ได้บัญญัติให้องค์กร
ปกครองส่วนท้องถิ่นจะมอบให้ส่วนราชการ รัฐวิสาหกิจ หรือองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นอื่น จัดเก็บ
ภาษีอากร ค่าธรรมเนียม ค่าใบอนุญาต ค่าตอบแทน หรือรายได้อื่นใด เพื่อองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น
(1) ควบคุมการจอดยานยนต์ในที่จอดยานยนตร์ให้เป็นไปตามระเบียบการจอดยานยนต์
(2) เรียกเก็บค่าธรรมเนียมจอดยานยนตร์ในที่จอดยานยนตร์ตามอัตราและวิธีการที่กำหนดไว้ในเทศบัญญัติ
หรือข้อบังคับสุขาภิบาล แล้วแต่กรณี
(3) สั่งให้ผู้ขับขี่ยานยนตร์ที่จอดยานยนตร์หรือบริเวณใกล้เคียงเพื่อตรวจสอบเกี่ยวกับการเสียค่าธรรมเนียม
จอดยานยนตร์
(4) สั่งเป็นหนังสือให้ผู้ขับขี่ยานยนตร์ซึ่งพนักงานเจ้าหน้าที่เห็นว่าได้ฝ่าฝืนเทศบัญญัติหรือข้อบังคับสุขาภิบาล
ที่ออกตามพระราชบัญญัตินี้ ไปชี้แจงเกี่ยวด้วยการฝ่าฝืนนั้น ณ ที่ทำการของพนักงานเจ้าหน้าที่ภายในยี่สิบสี่ชั่วโมง
นับแต่เวลาที่ออกคำสั่งดังกล่าว ถ้าไม่พบตัวผู้ขับขี่ยานยนตร์ ให้ติดไว้กับยานยนตร์เพื่อให้ผู้ขับขี่เห็นได้เมื่อมาที่
ยานยนตร์
8 มาตรา 8 ผู้ใดไม่ปฏิบัติตามคำสั่งของพนักงานเจ้าหน้าที่ตามมาตรา 6 ต้องระวางโทษปรับตั้งแต่ห้าร้อยบาทถึง
สองพันบาท
9 มาตรา 22 องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นอาจมอบให้เอกชนดำเนินการตามอำนาจและหน้าที่แทนได้ ทั้งนี้ ตาม
หลักเกณฑ์ วิธีการ และเงื่อนไขที่กำหนดในกฎกระทรวง
10 มาตรา 29
ฯลฯ ฯลฯ
องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นจะมอบให้ส่วนราชการรัฐวิสาหกิจ หรือองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นท้องถิ่นอื่น
จัดเก็บภาษีอากร ค่าธรรมเนียม ค่าใบอนุญาต ค่าตอบแทน หรือรายได้อื่นใด เพื่อองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นนั้นก็ได้
ทั้งนี้ โดยให้คิดค่าใช้จ่ายได้ตามหลักเกณฑ์ วิธีการ และอัตราที่กำหนดในกฎกระทรวง
